ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 521

แม้ว่าเจด้าจะมีความสัมพันธ์กับโจเอล แต่ภายหลังพวกเขาก็เลิกรากันหลังจากที่ทะเลาะกัน

โจเอลไม่เคยแตะต้องเธอ และเขาก็ไม่ได้ยอมรับว่าเธอว่าเป็นแฟนของเขา ยิ่งไปกว่านั้น ครั้งสุดท้ายที่เขาได้เปิดเผยต่อสาธารณถึงความตั้งใจที่เข้าไปใกล้ชิดกับเขา

ไม่ว่าเจด้าจะไม่ละอายใจแค่ไหน บางครั้ง เธอก็ควรที่จะดูการกระทำของตัวเองบ้าง

ดังนั้น ในเวลานี้ เธอสามารถแสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างพวกเขา แต่เธอก็ไม่สามารถเสนอตัวเองให้เขาอย่างโจ่งแจ้งได้

อันที่จริง ในวันนี้ไม่ใช่ตัวตนปกติของโจเอล โดยปกติเขาจะไม่สนใจที่จะพูดคุยกับผู้หญิงคนอื่น ทิ้งเจด้าไว้ตามลำพัง

อย่างไรก็ตาม คืนนี้เขาอนุญาตให้เธอนั่งลงกับพวกเขา ขณะที่พวกเขาดื่ม

เห็นได้ชัดว่าเขาอารมณ์ไม่ดี

“นายน้อยฟอสเตอร์ อะไรทำให้คุณรำคาญในวันนี้ รบกวนบอกฉันหน่อยได้ไหม?”

เจด้าพบว่าโจเอลไม่ได้ปฏิเสธเธอในวันนี้ ซึ่งหมายความว่าเธออาจมีโอกาส ดังนั้นเธอจึงแสร้งทำเป็นอยากรู้อยากเห็นและสอบสวนเขา

โจเอลมองเธออย่างสงสัย

เขารู้ว่าเจด้ากำลังคิดอะไรอยู่

ถ้าในวันปกติเขาจะปฏิเสธที่จะตอบเธอ

ด้วยเหตุผลแปลก ๆ เขาจึงตัดสินใจตอบกลับไปในวันนี้

"ผู้หญิง"

โจเอลครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยคำนี้อย่างสงบ

หลังจากนั้น เจด้าทำการวิเคราะห์อย่างกล้าหาญต่อหน้าโจเอล และเนวาลล์

หลังจากดื่มไปไม่กี่ครั้ง เจด้าก็กล้าขึ้น เธอถือแก้วของตัวเอง และนั่งข้างโจเอล

“บอกฉันทีว่าเธอเป็นผู้หญิงแบบไหนที่ไม่สนใจเสน่ห์ของคุณ”

เจด้าทำหน้าอย่างไม่เชื่อ

โจเอลดื่มอย่างเงียบ ๆ และเมื่อผู้หญิงคนนั้นนั่งอยู่ข้างๆ เขา รอยย่นเล็กน้อยก็ปรากฏขึ้นระหว่างคิ้วของเขา

เขาคิดว่าเขาอาจจะเรียนรู้เรื่องจิตวิทยาของผู้หญิงสักสองสามเรื่อง ถ้าเขาให้เจด้าอยู่เคียงข้าง แต่ถึงกระนั้น เขาก็ไม่ชอบการที่เธอมาอยู่ร่วมด้วย

“ถ้าฉันเป็นผู้หญิงคนนั้น ฉันคงไม่ทำแบบนั้น คุณเป็นคนช่างคิดและมีเสน่ห์ คุณเป็นคู่รักที่ผู้หญิงทุกคนใฝ่ฝันที่อยากจะมี”

เมื่อสังเกตเห็นว่าโจเอลไม่มีความเป็นศัตรูต่อเธอ เจด้าจึงสันนิษฐานว่าโจเอลยอมรับเธอ และด้วยเหตุนี้เธอจึงพูดตรงไปตรงมามากขึ้น

“แล้วคุณผู้หญิงชอบผู้ชายแบบไหน”

จู่ ๆ โจเอลก็สนใจที่อยากจะรู้ว่าผู้หญิงจะคิดอย่างไร เมื่อได้ยินคำพูดของเจด้า

ตอนนี้ เจด้ายิ้มอย่างเขินอาย

จากนั้นเธอก็เอนตัวไปทางโจเอล

“ก็ผู้หญิงอย่างเรา...”

เธอเอามือแตะที่ร่างของโจเอล

น้ำเสียงของเธอมีน้ำเสียงที่ไพเราะ

“ผู้ชายอย่างคุณ”

โจเอลเริ่มขมวดคิ้ว เขาไม่คิดว่าผู้หญิงคนนี้จะเต็มไปด้วยกามตัณหาขนาดนี้

อันที่จริง โจเอลไม่ชอบให้ใครมาแตะต้องเขาเลย และผู้หญิงคนนี้ที่อยู่ตรงหน้าเขากำลังหัวเราะเยาะเย้ยถากถาง

สายตาของเขาแข็งกระด้าง เมื่อเขายื่นมือออกและผลักเจด้าออก ทำให้เธอล้มลงไปกับพื้น

ทีแรกเจด้าก็มีความสุขอยู่ ย้อนกลับไปเมื่อเธออยู่กับโจเอล เขาไม่เคยปล่อยให้เธอเข้าใกล้เขา เว้นแต่พวกเขาจะอยู่ในที่สาธารณะ

เธอเกือบจะหมดความหวัง และเชื่อว่าเธอจะไม่มีโอกาสได้อยู่กับเขา ตรงกันข้ามกับความคาดหวังของเธอ เธอบังเอิญเจอเขาในวันนี้ และได้อยู่ใกล้เขาด้วยซ้ำ

ดังนั้นเธอจึงตื่นเต้นมากจน เธอไม่ขยับเขยื้อนไปไหน

เขารู้สึกกังวลแทนโจเอล เมื่อได้เห็นเหตุการณ์เมื่อครู่ก่อน

"ลุกขึ้น"

เนวาลล์ไม่ได้ตามโจเอลไป เขาเข้าใจว่าโจเอลรู้สึกแย่แค่ไหนในตอนนี้ และเขาไม่ต้องการที่จะรบกวนเพื่อนของเขาอีกต่อไป

จึงยืนขึ้นช่วยเจด้าให้ลุกขึ้น

เนวาลล์ไม่ใช่คนมีคุณธรรม เขาเป็นเพียงคนที่ชอบมองดูผู้หญิงสวย ๆ ดังนั้นเขาจึงไม่มีความคิดเห็นเกี่ยวกับเจด้ามากนัก เธอจะไม่เป็นอะไรตราบใดที่เธอไม่ทำให้เขาขุ่นเคืองหรือเข้าใกล้เขา

“ฉันโกรธมาก!”

เจด้านั่งตรงที่เดียวกับที่โจเอลนั่งก่อนจะถ่มน้ำลายด้วยความโกรธ

“คุณทำตัวเองไม่ใช่เหรอ?”

เจด้าจ้องไปที่เนวิลล์และพึมพำ “ไม่ใช่เรื่องของคุณ”

จากนั้นเธอก็ลุกออกไปเช่นกัน

เมื่อทั้งสองจากไป เนวาลล์ตัดสินใจไม่อยู่ในบาร์อีกต่อไป เขาออกไปหลังจากแลกเปลี่ยนคำสองสามคำกับพนักงานบาร์

ห้องส่วนตัวซึ่งทำหน้าที่เป็นสถานที่สงบเงียบสำหรับบุคคลทั้งสามนั้นก็เงียบไปในทันที

เจด้าอยู่ในอารมณ์ขุ่นเคือง เมื่อเธอจากไป

แตกต่างจากที่เธอรู้สึกมีความสุขเมื่อเข้ามาครั้งแรก ตอนนี้เธอเต็มไปด้วยความโกรธ

อันที่จริง เธอรู้ดีว่าโจเอลชอบลูซี่ ดังนั้นเธอจึงเริ่มทดสอบเขา

อย่างไรก็ตาม เขาไม่เคยปฏิเสธเธออย่างตรงไปตรงมาในตอนแรก แล้วทำไมเขาถึงมีพฤติกรรมแบบนี้ต่อเธอในตอนนี้ล่ะ

ผู้ชายแบบเขา…ไม่มีทางเข้าใจผู้หญิงจริง ๆ

เจด้ากัดริมฝีปากล่างแน่น