ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 544

ก่อนหน้านี้ ลูซี่ แคทซ์มักจะต้องถ่ายทำอยู่เสมอ ดังนั้นเธอจึงพูดคุยได้เพียงไม่กี่คำกับแม่ของเธอก่อนจะต้องจากไป

วันนี้เธอต้องใช้เวลาพูดคุยกับแม่ของเธอนาน ๆ เพราะในที่สุดเธอก็มีเวลา แม่ของเธอทรมานจากอาการป่วย และน้ำหนักก็ลดไปบ้าง

หัวใจของลูซี่เจ็บปวดกับสิ่งนี้

ณ โรงพยาบาล

“ทำไมวันนี้มาเร็วจังล่ะลูก?”

แม่ของเธอสงสัยเพราะปกติลูซี่จะมาเยี่ยมเธอตอนดึก แต่วันนี้เธอก็มาในตอนเย็น

“วันนี้เราถ่ายทำซีรี่ย์เสร็จแล้ว หนูก็เลยมาที่นี่เพื่อมาอยู่เป็นเพื่อนแม่ค่ะ หนูกลัวว่าแม่จะรู้สึกเบื่อ” เธอพูดและยิ้ม

แม่ของลูซี่แอบคิดที่จะให้ลูซี่ผ่อนคลาย หลังจากเห็นว่าลูกสาวของเธออยากที่จะพูดคุย

“หนูมาที่นี่ดึกทุกคืน ตอนนี้หนูเลิกงานเร็วแล้ว ทำไมไม่กลับบ้านพักผ่อนล่ะ แม่อยู่ที่นี่ทั้งวันไม่หนีไปไหนหรอก แม่แค่กลัวว่าร่างกายของหนูจะรับมือที่ต้องคอยไป ๆ มาๆ ไม่ไหว”

แม่ของลูซี่รู้ว่าลูกสาวของเธอยุ่งมาก และในที่สุดวันนี้ก็ได้เห็นลูซี่นั่งอยู่ตรงหน้าเธอ

“ไม่ต้องห่วงค่ะแม่”

การทำงานหนักของลูซี่ไม่มีอะไรเทียบได้กับความทุกข์ทรมานตลอด 24 ชั่วโมงที่แม่ของเธอต้องเผชิญ

เธอรู้ว่าเธอไม่สามารถทำอะไรเพื่อแม่ของเธอได้ เธอจึงทำได้เพียงดูแลเธออย่างดีเท่านั้น

“ไม่นะลูก แม่กำลังบอกให้หนูมีเวลาให้ตัวเองบ้าง หนูอยู่แค่ที่ทำงานหรืออยู่ที่นี่กับแม่ตลอดเลย”

แม่ของลูซี่จับมือเธอไว้

“อืมมม...จะแบ่งเวลาให้ใครอีกดีล่ะ? ช่วงนี้แม่ไม่ค่อยสบาย สิ่งเดียวที่หนูทำได้คือมาเยี่ยมแม่”

“แม่ดีใจที่ลูกสาวของแม่เป็นคนกตัญญู แต่แม่อยากจะบอกลูกว่าลูกไม่ใช่เด็ก ๆ อีกต่อไปและควรจะหาแฟนให้ตัวเองได้แล้ว แม่ไม่รู้ว่าจะอยู่กับลูกได้อีกนานแค่ไหน ถ้าลูกมีแฟนก็พาเขามาเพื่อให้แม่ได้รู้จักนะ”

แม่ของลูซี่ไม่รู้ว่าเธอจะมีชีวิตอยู่ได้อีกนานแค่ไหน เธอจึงกลัวว่าเมื่อเธอไปจะไม่มีใครคอยดูแลลูซี่ ความปรารถนาเดียวของเธอคือ ให้ลูซี่หาแฟนเพื่อที่เมื่อเธอจากไป เธอจะรู้ว่ามีคนดูแลลูซี่แทนเธอ

“แม่ค่ะ เรื่องพวกนี้จะรีบร้อนไม่ได้นะแม่”

เมื่อได้ยินคำพูดจากแม่ของเธอ ลูซี่ก็อยากจะหนีไป

เธอไม่รู้ว่าเหตุใดโจเอล ฟอสเตอร์จึงยังคอยมาอยู่ในใจในขณะนั้น

แม้ว่าลูซี่รู้ว่าโจเอลจะยอมแพ้กับเธอหลังจากเหตุการณ์ครั้งก่อน ทำไมเธอถึงนึกถึงเขาในทันทีเมื่อแม่ของเธอพูดถึงคำว่า “แฟน”?

เป็นไปได้ไหมที่เธอจะชอบเขาจริง ๆ ?

ไม่ มันเป็นไปไม่ได้

แม้ว่าลูซี่จะแอบชอบโจเอล แต่เธอต้องเตือนตัวเองว่าอย่าคิดถึงเขาเพราะเขาเป็นแค่หนุ่มเจ้าชู้คนหนึ่ง

"โอเค หยุดฝันได้แล้ว มันดึกมากแล้ว กลับบ้านไปพักผ่อนซัก 2 วันนะลูก”

แม่ของลูซี่เห็นว่าท้องฟ้าเริ่มมืดแล้วจึงขอให้ลูซี่กลับบ้านทันที

แม่ของเธอรู้ว่าเธอไม่ค่อยสบาย

"ตกลงค่ะ พรุ่งนี้หนูมีวันหยุด หนูจะกลับมาใหม่นะ”

ลูซี่เห็นว่าผู้หญิงบนเตียงเริ่มเหนื่อย

เธอไม่อยากรบกวนแม่จึงหยิบกระเป๋าแล้วกลับบ้าน

ณ ท่ารถ

เธอไม่ได้มีความสัมพันธ์ใด ๆ กับเขาอีกด้วย

“รีบโอนเงินมาให้ฉัน ไม่อย่างนั้นคนพวกนี้จะฆ่าฉัน แกมีหัวใจที่จะดูพ่อของแกตายงั้นเหรอ? อย่างไรก็ตาม ฉันได้เลี้ยงดูแกมาตลอด 20 ปีที่ผ่านมา แกจะทำกับฉันแบบนี้ได้ยังไง?”

เสียงของผู้ชายทางโทรศัพท์ดังขึ้นเรื่อย ๆ จนสุดท้ายเขาก็แทบจะตะโกนใส่เธอ

ลูซี่เกลียดสิ่งนี้ที่สุด

เขารู้สึกเสมอว่ามันเป็นสิทธิ์ของเขาที่ผู้คนจะให้ของแก่เขา

“ครั้งสุดท้ายฉันไม่ชัดเจนพอหรือไง? ฉันเคยบอกคุณไปแล้วว่าฉันจะไม่สนใจชีวิตคุณอีกต่อไป ดังนั้น อย่าขอให้ฉันจัดการเรื่องที่คุณก่อ เข้าใจไหม?"

ตั้งแต่ลูซี่เริ่มอาชีพการแสดง พ่อเลี้ยงของเธอก็จะคอยขอเงินเธอเสมอ

แม้ว่าเธอจะไม่มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับพ่อเลี้ยงของเธอ แต่เธอก็ยังมีความอ่อนน้อมอยู่

ลูซี่เคยเชื่อว่าไม่ว่าผู้ชายคนนี้จะน่ากลัวขนาดไหน เขาก็ยังเป็นพ่อเลี้ยงของเธอ ถ้าเธอให้เงินเขามากพอ เขาก็จะไม่เป็นแบบนี้

อย่างไรก็ตาม ลูซี่คอยช่วยเหลือชายคนนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าแล้วก็ต้องรู้สึกผิดหวังทุกครั้ง

หลังจากที่ชายคนนี้ได้รับเงินแล้ว เขาจะเอาไปเล่นการพนันต่อไปและเสียเงินของเธอไปกับเครื่องดื่มกับผู้หญิง

เมื่อเงินหมด เขาจะโทรหาเธออีกครั้ง

ตลอดเวลามานี้ เมื่อใดก็ตามที่ลูซี่ได้รับเงินเดือนของเธอ บัญชีธนาคารของเธอจะถูกดูดเงินโดยไอ้จอมสูบเงินคนนี้

เธอเกลียดผู้ชายคนนี้อย่างยิ่งและไม่ต้องการที่จะช่วยเขา

โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนนี้ที่ลูซี่โด่งดังในช่วง 2 ปีที่ผ่านมา ความอยากเงินของพ่อเลี้ยงของเธอเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ และในที่สุดมันก็ไม่มีวันที่เขาจะพอ