ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 590

เซซิลที่สี่เอื้มมือออกไปเพื่อคว้าหยิบเช็คและพูดพึมพำอย่างตะกละตะกลาม “ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ยี่สิบล้านก็พอแล้ว”

แต่อย่างไร ลูซี่ก้าวถอยหลังและหลบก่อนที่เขาจะเอื้อมมือมาหยิบเช็ค

เซซิลที่สี่ตะลึง

จากนั้น เขาก็ฟังลูซี่พูดคำต่อคำ “ถ้าคุณอยากได้เงินนี่ ฉันก็จะให้ แต่ต้องมีเงื่อนไขหนึ่งอย่าง”

เขาขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจ

“ไร้สาระ ฉันเป็นพ่อแกนะ ทำไมต้องมีเงื่อนไขในเมื่อคนเป็นพ่อกำลังขอเงินแกใช้?”

ลูซี่เกือบหัวเราะออกมาด้วยความโกรธ

เขายังเคยสมรู้ร่วมคิดกับคนนอกเพื่อมารังแกเธอที่บาร์ในนั้น แต่ตอนนี้กลับเร่งและพูดว่าเขาเป็นพ่อของเธอ

เธอนึกไม่ถึงว่าเขากลายเป็นคนไร้ยางอายขนาดนี้ได้อย่างไร!

เธอไม่ต้องการจะเสียเวลาคุยเรื่องไร้สาระกับเขาต่อและพูดเข้าประเด็น “เอาเงินไปซะ แล้วหย่ากับแม่ ไม่อย่างนั้น ฉันจะเผาเงินทั้งหมดที่ฉันจะให้คุณ”

เซซิลที่สี่ตกตะลึงกับคำพูดของเธอ

อันที่จริงหลายปีก่อน แม่ของลูซี่ได้ทำเอกสารหย่าเตรียมพร้อมไว้เรียบร้อยแล้ว

แต่อย่างไร เซซิลที่สี่ก็ตีหน้าตายเพราะเรื่องนี้ทุกครั้ง และที่ศาลแค่สั่งให้พวกเขาไปไกล่เกลี่ยกันส่วนตัวเท่านั้น ท้ายที่สุด พวกเขาก็ไม่ได้หย่ากันเพราะฝ่ายชายไม่ยอมตกลงที่จะหย่า

ลูซี่รู้ว่าถ้าเธอต้องการจะจำกัดตัวร้ายออกไปให้สิ้นซาก มีเพียงทางเดียวเท่านั้นคือต้องให้พวกเขาหย่ากัน

แต่ถึงอย่างนั้น เซซิลที่สี่รู้ว่าลูซี่มีชื่อเสียงมากในตอนนี้ และเป็นแหล่งทำเงิน

ตราบใดที่เขาเกาะแม่ของลูซี่ไว้ เขาก็ยังคงเกาะติดเธอด้วยเช่นกัน เขาจะยอมตกลงหย่าง่าย ๆ ได้อย่างไร

ดังนั้น เธอจึงคิดหาทางออกด้วยวิธีนี้เพื่อบังคับให้เขาหย่า

และแน่นอน เมื่อเซซิลที่สี่ได้ยินคำพูดของเธอ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความมืดมิดทันที

เขามองไปที่ลูซี่และยิ้มอย่างเย็นชา “ฝันไปเถอะ แม่ของเธอกับฉันแต่งงานกันมานานมากกว่าสิบปี ไม่กี่ปีที่ผ่านมาฉันก็ไม่เคยยอมตกลงที่จะหย่า แต่เธอกลับมาบอกให้ฉันหย่าตอนนี้? คิดว่าฉันโง่เหรอ ฮะ? หรือเป็นเธอที่โง่เอง?”

ลูซี่รู้ว่าเขาจะต้องพูดอย่างนี้และไม่กระวนกระวาย เธอจึงค่อย ๆ เก็บเช็คไปอย่างช้า ๆ และระมัดระวัง

จากนั้นเธอจึงพูดด้วยน้ำเสียงที่นิ่งเฉย “ถ้าจะพูดอย่างนี้ก็ได้ ฉันก็ช่วยไม่ได้ ถ้าคุณไม่ยอมตกลงที่จะหย่า งั้นคุณก็จะไม่ได้เงิน ฉันรู้ว่าคุณมีวิธีการหลายอย่าง จะลองก็ได้และดูว่าฉันจะยอมจำนนด้วยความเปล่าหรือเปล่า”

เธอได้รับมาเพียงพอแล้ว!

เธอเบื่อหน่ายที่จะได้รับแต่ความมืดมิดและวันที่น่ากลัว

เธอคิดมาอย่างถี่ถ้วนแล้ว

การผ่าตัดของแม่เธอเป็นความหวังเดียว ตราบใดที่ข่าวจากเนลล์เป็นความจริง แม่ของเธอก็จะสามารถได้รับการผ่าตัดโดยเร็ว

ในตอนนั้น เซซิลที่สี่อยากที่จะเปิดเผยความสัมพันธ์ในอดีตของเธอ หรืออยากใช้ตัวตนของตัวเองจากการเป็นพ่อบุญธรรมของเธอเพื่อไปทำร้ายชื่อเสียงของเธอ

เขาอาจทำร้ายเชื่อเสียงของเธอ ใส่ร้ายเธอ หรืออย่างอื่น

งั้นก็ปล่อยทำไปสิ!

เมื่อเวลานั้นมาถึง เธออาจจะพาแม่ของเธอไปต่างประเทศ หรือหาสถานที่ห่างไกลเมื่อหลบซ่อนและใช้ชีวิต ถึงแม้ว่าเธอจะลาออกจากวงการ แม่ของเธอและเธอก็ยังคงสามารถใช้ชีวิตอยู่ได้

เซซิลที่สี่เห็นท่าทางของเธอหนักแน่มากที่จะให้เขาหย่ากับแม่ของเธอในครั้งนี้ และเริ่มตื่นตระหนกทันที

“ลูซี่ แคทซ์! เธอทำอย่างนี้ไม่ได้นะ ฉันเป็นพ่อบุญธรรมของเธอนะ เอาความมั่นใจที่ไหนมาบังคับพ่อบุญธรรมของเธอหย่ากับแม่ของเธอได้ยังไง?”

ลูซี่พูดอย่างเย็นชา “ฉันให้ทางเลือกแล้ว คุณเป็นคนปฏิเสธเองนะ”

หลังจากหยุดพักหนึ่ง เธอเสริม “เริ่มจะดึกแล้ว คุณเซซิล คุณควรกลับไปได้แล้ว หรือว่าฉันจะให้โทรหารปภ.”

เซซิลที่สี่หน้าซีดเล็กน้อย เขาจ้องมองไปที่ลูซี่ด้วยความโกรธราวกับเขารอไม่ไหวแล้วที่จะเฉือนร่างของเธอ

“แ-แกไม่เห็นต้องมาขู่ฉัน ฉันจะบอกให้ว่าถ้าเธอบังคับฉัน ฉันจะไปหาสื่อเพื่อเปิดโปงเธอ ในตอนนั้นเธอจะไม่มีวันได้เงินสักเหรียญ แล้วถ้าเป็นอย่างนั้นเธอจะดูแลแม่ของเธอได้ยังไง…”

ลูซี่ไม่มีความอดทนที่จะฟังเขาต่อไป พร้อมกับดึงโทรศัพท์ออกมาเพื่อโทรหานิติบุคคล

จริง ๆ แล้วนิติบุคคลไม่ได้เรื่องเลย ทำไมเธอเสียเงินจำนวนมากทุกเดือนด้วย?

“ก็ได้! ห้าสิบล้าน แต่คุณต้องไปหย่ากับแม่ของฉันตอนนี้เลย ฉันจะให้เงินคุณก็ต่อเมื่อคุณทำเอกสารเสร็จเรียบร้อย”

เซซิลที่สี่จะฉลาดแค่ไหนนะ?

เขาใช้เวลาเพียงแค่วินาทีเดียวที่หาช่องโหว่ในคำพูดของเธอ

เขารีบส่ายหน้าทันทีอย่างขึงขังและพูด “ไม่ ใครจะรู้เธออาจจะโกงหรือเปล่า? ถ้าฉันหย่าแต่เธอไม่ฉันเงินให้ฉันล่ะ?”

ลูซี่ขมวดคิ้วและมองเขาอย่าเหยียดหยาม

“คิดว่าทุกคนจะไร้อย่างอายเหมือนคุณเหรอ?”

เซซิลที่สี่สำลัก

แต่อย่างไรในจุดนี้ เขาไม่สามารถจะเสียการควบคุมอารมณ์ไว้ได้

เขาครุ่นคิดและพูดแนะทันที “อย่างนี้ไหมล่ะ ทำไมเธอไม่แบ่งส่วนหนึ่งมาให้ฉันก่อน เพื่อให้แน่ใจว่าเธอจะไม่เบี้ยวฉัน และฉันจะไปที่สำนักกิจการพลเรือนกับเธอเพื่อไปเซ็นต์เอกสาร แม้ว่าเราจะต้องผ่านธรรมเนียมปฏิบัติอะไร แต่ไม่ว่ากรณีใด ๆ ยังไงเราก็ต้องรอจนกว่าจะถึงพรุ่งนี้เช้าอยู่ดี จริงไหม? งั้นก็แบ่งส่วนของฉันมาได้แล้ว”

ลูซี่หัวเราะอย่างเย็นชา “เซซิลที่สี่ คุณมันไร้ยางอายจริง ๆ ”

ด้วยสิ่งที่เธอพูด เพื่อกำจัดเขาออกไปอย่างแรก เธอดึงบัตรธนาคารใบหนึ่งออกจากกระเป๋าของเธอและโยนใส่เขา

“นี่เป็นส่วนหนึ่งของเงินที่คุณจะได้ไปก่อน ตราบใดที่คุณจะมาเซ็นต์ใบหย่าพรุ่งนี้ คุณจะไม่เสียเงินสักเหรียญเดียว”

เซซิลที่สี่หยิบบัตรธนาคารพร้อมกับกลืนน้ำลาย ไม่แม้จะตั้งใจฟังในสิ่งที่ลูซี่พูด

เขามองตรงไปที่บัตรและถาม “ในนี้มีเงินเท่าไร?”

ลูซี่รังเกียจท่าทางของเขาและพูดอย่างหมดความอดทน “สองแสน”

เซซิลที่สี่จ้องพร้อมเบิกตากว้างทันที

“อะไรนะ? สองแสน? เธอไล่ฉันไปด้วยเงินแค่สองแสนเนี่ยนะ?”

ลูซี่มองที่เขาอย่างเย็นชาพร้อมก้าวถอยหลังอย่างระมัดระวัง