ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 649

ในที่สุดแม่แคทซ์ก็โล่งอก

สำหรับอาหารค่ำในคืนนี้ ทั้งสามคนไปร้านอาหารระดับไฮเอนด์ที่อยู่ใกล้เคียง ซึ่งขึ้นชื่อเรื่องอาหารโฮมเมด

ลูซี่กับแม่แคทซ์ เลี่ยงไม่พูดถึงเรื่องที่พวกเธอเจอนาตาลีในร้านกาแฟ ตอนบ่ายของวันนี้

วิธีที่พวกเธอเจอ ปัญหานี้ยากที่จะเข้าใจ

โจเอลไม่เพียงจะตกอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกเท่านั้น แต่จะไม่เกิดประโยชน์อะไรถ้าพวกเธอบอกเขา

ดังนั้นจึงเป็นการดีกว่าที่จะไม่พูดถึงเลย

ท้ายที่สุดแล้ว ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของพวกเขาก็ชัดเจน ดังนั้นจึงไม่มีอะไรต้องกลัว

พวกเขาไม่มีอะไรต้องละอาย

สำหรับนาตาลี คงจะดีที่สุดถ้าทัศนคติของเธอเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น เมื่อเวลาผ่านไป

มันไม่เหมือนกับว่าจะทำอะไรได้ ถ้าเธอยืนกรานที่จะเป็นศัตรูกับลูซี่

มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่สามารถทำได้ หลังจากที่ได้อาการไม่ใส่ใจ แม้ว่าพวกเธอจะแสดงเจตนาที่ดี

อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครบอกได้ว่าความสัมพันธ์ของพวกเธอจะแก้ไขได้หรือเปล่า

ลูซี่ไม่ใช่คนที่จะอวดตัวเองกับคนอื่น

ดังนั้นพวกเขาจึงเชื่อว่าไม่จำเป็นต้องพูดเรื่องนี้

ไม่น่าแปลกใจที่คนอื่นออกมาพูด ถึงแม้ว่าพวกเขาจะปิดปากเงียบ

โทรศัพท์ของโจเอลดังขึ้น ระหว่างทานอาหารเย็น

เขาหยิบมันขึ้นมาดู มันเป็นข้อความจากนาตาลี

โจเอลได้บันทึกผู้ติดต่อของนาตาลีไว้ในฐานะ “แม่บังเกิดเกล้า”

ข้อความจากแม่บังเกิดเกล้าผุดขึ้นบนหน้าจอ แม้ว่าข้อความจะสั้น แต่น้ำเสียงก็ไม่ได้เป็นมิตรแม้แต่น้อย

“ตอนนี้ลูกอยู่กับผู้หญิงคนนั้นหรือเปล่า?”

โจเอลอ่านบรรทัดและขมวดคิ้ว

เขาเงยหน้าขึ้นมองดูลูซี่กับคุณแม่แคทซ์ ทั้งสองคนหัวเราะคิกคัก พูดคุยกันระหว่างทานอาหารเย็น

เมื่อพวกเขาพูดถึงเหตุการณ์ที่น่าสนใจในอดีต พวกเขาไม่ได้สนใจเขาเลย

โจเอลตอบนาตาลีอย่างรวดเร็ว

"มีอะไรหรือเปล่า?"

นาตาลีรีบตอบกลับ

“วันนี้แม่เจอเธอและแม่ของเธอที่ร้านกาแฟ อะไรกัน นี่แกให้เธอใช้เงินอย่างฟุ่มเฟือยยังไม่พออีกเหรอ ตอนนี้แกยังต้องรับผิดชอบแม่ของเธอด้วย? พวกเขาต้องคิดว่าแกเป็นคนงี่เง่าหรือแกเป็นคนโง่ เพราะเงินของแกนั้นหาได้ง่าย”

โจเอลทำหน้าบูดบึ้ง

บางทีอาจเป็นเพราะอารมณ์ที่เปลี่ยนไปของเขา ในขณะที่กิริยาท่าทางของเขาก็เปลี่ยนไปเช่นกัน

ทันใดนั้น ลูซี่รู้สึกว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับคนข้าง ๆ เธอ

เธอหันกลับมาเห็นเขาจับจ้องโทรศัพท์ด้วยสีหน้าบูดบึ้ง นิ้วของเขาแตะบนหน้าจออย่างฉุนเฉียว

เธอขมวดคิ้วถามด้วยความอยากรู้ “คุณทำอะไรอยู่?”

โดยไม่พูดอะไร โจเอลรอจนกว่าเขาจะอ่านข้อความเสร็จ เขาก็เงยหน้าขึ้นมองเธอ

ความชั่วร้ายในดวงตาของเขาอ่อนลงในชั่วพริบตา

โจเอลวางโทรศัพท์ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น โจเอลยิ้มออกมา

“ไม่มีอะไร”

ลูซี่ขมวดคิ้ว

เธอรู้จักโจเอลดี ถึงรู้ว่าอารมณ์ที่เปลี่ยนไปกะทันหันนั้นแม้ว่ามันจะไม่ได้อยู่ในหัวของเธอ

เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า?

อย่างไรก็ตาม เธอจะไม่กดดันเรื่องนี้ ถ้าโจเอลปฏิเสธที่จะพูดต่อหน้าแม่ของเธอ

ดูเหมือนจะไม่มีเรื่องอะไรกับสิ่งที่เขาทำ แต่ที่จริงแล้วเขามีวิธีที่จะทำสิ่งต่าง ๆ

เธอเชื่อใจเขา

ลูซี่ช่วยตักอาหารให้เขา โดยไม่ได้ถามอะไรเพิ่มเติม

“คุณควรทานอาหารเย็นแทนที่จะเล่นโทรศัพท์ มาลองเมนูนี้กัน”

โจเอลหยิบตะเกียบของเขาอย่างเชื่อฟังและกินมัน

เช่นนั้น ทำให้บรรยากาศตอนเย็นกลายเป็นเรื่องดี จากการปล่อยสถานการณ์ที่ตึงเครียดเมื่อครู่ลอยหายไปในอากาศ

อีกด้านหนึ่ง นาตาลีจ้องที่โทรศัพท์ของเธอ เปลี่ยนเป็นหดหู่จากข้อความสุดท้ายของโจเอล

คำตอบที่เธอได้รับจากโจเอลสะท้อนให้เห็นบนหน้าจอของเธอเช่นนั้น

"เธอคือภรรยาของผม เราจะสนับสนุนและรักกันชั่วชีวิตนี้เหมือนพ่อกับแม่ ในฐานะผู้หญิง ผมหวังว่าแม่จะสามารถเปลี่ยนความคิดและสวมบทบาทของแม่ได้ แม่ลองคิดดู ถ้าคุณยายทำให้เรื่องมันยากขึ้นสำหรับแม่ เหมือนที่แม่กำลังทำอยู่ตอนนี้”

เพื่อให้ลูกชายของเธอโทรหาเธอ แน่นอนว่านาตาลีโกรธจัด

อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ใช่สิ่งเดียวที่เธอโกรธ

ที่สำคัญกว่านั้นคือสิ่งที่เขาพูด “ถ้ายายทำให้เรื่องยากสำหรับเธอ...”

ฮา! เธอต้องการที่จะพาไปที่จุดนั้นหรือไง แต่พวกเขาจะกล้าไหมล่ะ?

ตั้งแต่แรกเธอไม่ได้ผิด!

มันเป็นเพราะตระกูลฟอสเตอร์!

สนับสนุนและรักกันงั้นเหรอ?

เธอแต่งงานกับตระกูลนี้มาหลายสิบปีแล้ว แต่เธอไม่เคยได้รับการสนับสนุนและรักมาก่อนเลย

เมื่อไหร่ที่เธอเคยได้ความรักกัน?

สามีของเธอนอนข้างเธอบนเตียงทุกคืน แต่ลึก ๆ ในใจเขามีผู้หญิงอีกคนหนึ่ง

เธอเคยคิดว่าตราบใดที่เธอยังคงเป็นตัวของตัวเองและมีความอดทนอย่างที่สุด ทุกสิ่งทุกอย่างจะเปลี่ยนไป

เขาจะกลับมาหาเธอ ไม่ใช่แค่ร่างกาย แต่ในจิตวิญญาณ

อย่างไรก็ตาม ความจริงปรากฏว่ามันเป็นไปไม่ได้!

หัวใจของเขาถูกคนอื่นแย่งชิงไป มันเป็นส่วนที่แยกไม่ออกของเขา เขาจะมอบหัวใจให้กับเธอและรักเธอได้อย่างไร?

คนนอกมองเห็นแต่ความยิ่งใหญ่ และสง่าราศีที่มาพร้อมกับการเป็นลูกสะใภ้คนโตของฟอสเตอร์

ถึงอย่างนั้น พวกเขาไม่เคยรู้เลยว่าลับหลังนั้นเธอต้องอดกลั้นความรู้สึกไว้

ทุกคนรอบตัวเธอรู้ว่าเธอมีความสุข

สามีของเธอดูราวกับว่าเขาเป็นหัวหน้าครอบครัว และปฏิบัติต่อเธออย่างดี