ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 679

เขายืนอยู่ที่นั่นจนกระทั่งพยาบาลออกมาจากห้องผ่าตัดพร้อมกับบิล “ไปจัดการเรื่องบิล คนไข้อยู่ในมือเราแล้ว ไม่ต้องกังวล”

ในที่สุดเขาก็ถูกดึงกลับสู่ความเป็นจริง เขาพยักหน้าและวิ่งไปที่เคาน์เตอร์เพื่อจัดการเรื่องเงิน

ประมาณสิบนาทีต่อมา นาตาลีกับเอมิเลียมาถึงโรงพยาบาล

เมื่อนาตาลีได้รับโทรศัพท์จากผู้ช่วยของซาเวียร์ เธอไม่อยากเชื่อเลยว่าชายที่เธอเพิ่งเห็นว่าไปทำงานในตอนเช้าจะประสบกับอุบัติเหตุทางรถยนต์

อันที่จริง ซาเวียร์ ฟอสเตอร์เคยประสบอุบัติเหตุรถชน โชคไม่ดีที่สถานการณ์นั้นไม่ได้ดีเท่าไร

คนขับได้ขับรถข้ามสี่แยกเมื่อเกิดเหตุ เขาแน่ใจว่าจะข้ามได้อย่างปลอดภัยก่อนจะเดินต่อไป แต่มีรถบรรทุกขนาดใหญ่พุ่งออกมาจากที่ไหนก็ไม่รู้และชนกับรถ

แม้ว่ารถยนต์ของซาเวียร์จะมีคุณภาพสูงอย่างไม่อาจเถียงได้ แต่ก็ยังไม่สามารถทนต่อผลกระทบของรถบรรทุกที่ชนเข้ากับรถยนต์ได้

เป็นผลให้รถถูกเหวี่ยงขึ้นไปในอากาศหลังจากการชน รถชนกันเหมือนนกกระเรียนกระดาษ

ข้อดีคือถังน้ำมันของรถได้รับการปกป้องเป็นพิเศษ จึงไม่รั่วไหลและทำให้เกิดไฟไหม้ ถุงลมนิรภัยถูกนำมาใช้ในเวลาที่เหมาะสมเพื่อช่วยชีวิตเขา

ถึงกระนั้น ก็ยังเป็นไปไม่ได้ที่คนที่ได้รับผลกระทบจากเหตุการณ์รุนแรงนี้จะออกมาอย่างปลอดภัย

เมื่อผู้ช่วยของเขามาถึงที่เกิดเหตุ เขาเห็นใบหน้าของซาเวียร์โชกไปด้วยเลือด และเขาก็หมดสติไป

น่าเศร้าที่คนขับรถเสียชีวิตในที่เกิดเหตุ

อุบัติเหตุจราจรแบบนี้ไม่ถือว่าเป็นอุบัติเหตุเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่ว่าใครจะมองอย่างไรก็ตาม

ผู้ช่วยของเขาต้องการความช่วยเหลืออย่างมาก เขาไม่สามารถรับมือกับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่เช่นนี้ได้ คนอื่นต้องเข้ามาแทนที่เขาในการจัดการทุกอย่างตั้งแต่โรงพยาบาลไปจนถึงการตอบของสาธารณชน

นั่นคือเหตุผลที่เขาเรียกนาตาลี

พยานในเหตุการณ์เรียกรถพยาบาล

โชคดีที่รถพยาบาลมาถึงทันเวลา จากนั้นเขาก็เดินตามรถไป ขณะที่พวกเขาพาซาเวียร์มาที่โรงพยาบาล

นาตาลีฟังผู้ช่วยเล่าเรื่องทั้งหมดให้เธอฟัง เธอรู้สึกราวกับว่าหัวใจของเธอติดอยู่ในลำคอ และเธอกำลังมีปัญหาในการฟื้นตัวจากข่าวที่น่าตกใจ

ผู้ช่วยเห็นสีหน้าเคร่งขรึมของเธอและพยายามปลอบโยนเธอหลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “คุณผู้หญิงฟอสเตอร์ครับ อย่าเพิ่งคิดมาก หมอบอกเมื่อกี้ว่าประธานไม่ได้รับบาดเจ็บสาหัสใด ๆ เขาต้องไม่เป็นไรครับ”

นั่นคือสิ่งที่เขาพูดกับเธอ แต่เธอไม่ได้เชื่อในคำพูดของเขามากนัก

อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่สามารถทำอะไรได้ในตอนนี้ ดังนั้นเขาจึงคิดว่าคำปลอบโยนบางคำก็ยังดีกว่าไม่ทำอะไรเลย

นาตาลีพยักหน้า ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาเธอได้ผ่านอะไรมามากมายในฐานะแม่ของตระกูลฟอสเตอร์

ไม่ว่าหัวใจของเธอจะสั่นไหวหรือกังวลแค่ไหนเกี่ยวกับเขา เธอก็ต้องบังคับตัวเองให้อยู่ในความสงบ

เธอหันไปหาผู้ช่วยและสั่งว่า “กลับไปที่สำนักงานทันที แจ้งฝ่ายประชาสัมพันธ์และเตรียมแผนฉุกเฉิน ถ้ามีข่าวหลุดทางอินเทอร์เน็ต”

ผู้ช่วยพยักหน้าและรีบจากไป

จากนั้นนาตาลีก็หยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาจอห์น มือของเธอสั่นตลอดเวลาที่เธอถือโทรศัพท์ เธอเกือบจะทำมันตกประมาณสองสามครั้ง

ในที่สุด เธอก็ถือโทรศัพท์ไว้และกดหมายเลข

จอห์นหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาทันที

อุบัติเหตุเกิดขึ้นอย่างกะทันหันจนจอห์นไม่ได้รู้ข่าวเลย เขากำลังมีการประชุมที่บริษัท

เขาแปลกใจเล็กน้อยที่เห็นแม่โทรหาเขา ปกติเธอจะไม่โทรหาเขาในชั่วโมงแบบนั้น

เธอเป็นท่านผู้หญิงฟอสเตอร์แห่งตระกูลฟอสเตอร์และเป็นภรรยาของฟอสเตอร์ คอร์ปอเรชั่น นี่คือท่าทางที่คาดหวังจากคนอย่าง นาตาลี ไรท์

เอมิเลียมองเธอด้วยริมฝีปากเม้มแน่น จากนั้นเธอก็เหลือบมองอย่างกังวลไปที่ห้องผ่าตัด เธอตัดสินใจเงียบและไม่ปลอบเธอ

ในอีกด้านหนึ่งของเมือง จอห์นกดหมายเลขของโจเอลทันที หลังจากที่เขาวางสายกับแม่ของเขา

โจเอลตกตะลึงอย่างมากกับข่าวนี้ เขาไม่ได้พูดอะไรอีก ในขณะที่เขาละทิ้งสิ่งที่เขาทำงานอยู่และวิ่งออกไปข้างนอก

เมื่อเขาติดต่อกับโจเอลแล้ว จอห์นก็ติดต่อไปยังสำนักข่าวและสื่อที่มีชื่อเสียงแต่ละแห่งในเมืองหลวง เพื่อขอร้องไม่ให้รายงานเกี่ยวกับอุบัติเหตุดังกล่าว

ท้ายที่สุด เขาเป็นทายาทของฟอสเตอร์ คอร์ปอเรชั่น ระดับความมั่งคั่งและอิทธิพลที่เขาครอบครองนั้นอย่างไม่เคยมีมาก่อน

ในที่สุด ทุกคนก็ตัดสินใจฟังเขา ไม่รายงานอุบัติเหตุแม้แต่ครั้งเดียว

ด้วยเหตุนี้ เขายังได้จัดให้มีคนมาตรวจสอบสาเหตุของการเกิดอุบัติเหตุด้วย

ซาเวียร์ระมัดระวังทุกครั้งที่ต้องออกไปข้างนอก เขาไม่เคยขอให้คนขับรถเร่งความเร็วไม่ว่าเขาจะเร่งรีบแค่ไหนก็ตาม

นอกจากนี้ คนขับรถที่ตระกูลฟอสเตอร์จ้างมาเป็นคนที่มีประสบการณ์ ไม่มีเหตุผลใดที่จะบอกว่าอุบัติเหตุเกิดจากปัญหาทางเทคนิคจากคนขับ เว้นแต่จะเกิดอะไรขึ้นกับชายคนนั้น

นั่นคือเหตุผลที่จอห์นรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับรถคันที่ชนกับซาเวียร์

เขาต้องลงเอยด้วยจุดจบของเรื่องนี้ ไม่ว่ามันจะเป็นเพราะซาเวียร์เป็นพ่อของเขา หรือเพราะเขาเป็นประธานของฟอสเตอร์ คอร์ปอเรชั่นก็ตาม

จอห์นไม่ได้ออกจากอาคาร แม้ว่าเขาจะมอบหมายงานเสร็จแล้วก็ตาม เขากลับเข้าห้องประชุมและสั่งให้ประชุมต่อ

เจ้าหน้าที่บริหารอาวุโสส่วนใหญ่จากฟอสเตอร์ คอร์ปอเรชั่น เข้าร่วมการประชุม