ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 68

ตาของเนลล์หมกมุ่น

เธอเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า

“ไม่ดีกว่าเหรอ? เป็นเวลาห้าปีแล้วที่เกิดเหตุการณ์ขึ้นและฉันไม่ต้องการที่จะนำมันกลับมาอีก แต่ถ้ามีใครมาขุดและจงใจหาเรื่องกับฉันเพื่อทำให้ฉันไม่มีความสุขฉันก็ไม่ควรปล่อยพวกเขาไปง่ายๆใช่ไหม?” เจเน็ตประหลาดใจเล็กน้อย

“เนลลี่แกคิดวิธีจัดการกับพวกเขาหรือยัง?” ริมฝีปากของเนลล์โค้งงอ

“แกจะรู้ว่าเมื่อถึงเวลา” เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วและผ่านไปหนึ่งสัปดาห์

คริสต์มาสอยู่ในอีกสองวัน ในบริษัท ประธานของบริษัท กิดเดียน ลีย์ มองไปที่ผ้าพันคอที่แขวนอยู่บนชั้นวางและยิ้ม เขากดสายภายในและเรียกแมทธิวเข้ามา

“ท่านประธานเรียกผม?” กิดเดียนถามว่า

“คุณได้ทำในสิ่งที่ผมขอแล้วหรือยัง?” แมทธิวตกตะลึง แต่ตอบสนองอย่างรวดเร็วต่อสิ่งที่กิดเดียนกำลังถาม

เขารีบตอบว่า

“เสร็จแล้วครับ”

“หืม พาฉันไปดูหลังเลิกงานด้วย”

“รับทราบครับ” ทันใดนั้นแมทธิวก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาและดึงคำเชิญออกมาจากกระเป๋าเสื้อ

“ประธานนี่เป็นคำเชิญสำหรับคุณจาก โรงเรียนมัธยมปลายอาเชอ พวกเขากำลังจัดงานฉลองครบรอบ 70 ปีในสุดสัปดาห์นี้และได้เชิญคุณเข้าร่วม คุณต้องการที่จะไป?" กิดเดียนหยุดชั่วคราว

เขารู้สึกได้โดยไม่รู้ตัวว่าชื่อ โรงเรียนมัธยมปลายอาเชอนั้นดูคุ้นเคย แมทธิวรีบเตือนเขา

“คุณผู้หญิงเรียนที่โรงเรียนนี้” ในที่สุดกิดเดียนก็จำได้ว่าสิ่งนี้ดูเหมือนจะเป็นเช่นนั้น สีหน้าของเขาไม่แยแส

“เธอจะไปเหรอ?”

“ผมเชื่อว่าเธอไปครับ”

“งั้นฉันจะไปด้วย!”

“เข้าใจแล้วครับ”

ในตอนเย็นหลังจากที่เนลล์กลับบ้านเธอเพิ่งอาบน้ำเสร็จและออกมาเมื่อกิดเดียนถามว่า

"ผมได้ยินมาว่าคุณจะไปร่วมงานฉลองโรงเรียนในวันมะรืนนี้?" เนลล์หันกลับมาและเห็นเขานั่งอยู่บนโซฟา เธอพยักหน้า

“ใช่มีอะไรเหรอ?” สายตาของชายคนนั้นดูขมขื่นเล็กน้อย

“มะรืนนี้คือวันคริสต์มาส”

เนลล์ตะลึง ค่อนข้างงุนงงเธอชี้ไปที่ผ้าพันคอที่พาดอยู่เหนือไม้แขวนเสื้อที่เขาสวมใส่แทบทุกวันตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมา

“ฉันให้ของขวัญคุณแล้วไม่ใช่เหรอ?” กิดเดียน

“ ... ” หน้าอกของเขาเจ็บปวด อย่างไงก็ตามเขารู้สึกไม่ดีแต่เขาต้องเก็บมันไว้

“ผมยังไม่ได้ตอบแทนคุณสำหรับสิ่งนั้นเลย ทำไมวันนั้นเราไม่ทานอาหารเย็นด้วยกัน?”

“ไม่เป็นไร ฉันตกลงที่จะกินข้าวกับแจนแล้วเราจะไปงานเลี้ยงฉลองของโรงเรียนหลังจากนั้นด้วย!” กิดเดียน

“ ... ”

“นั่นคือเธอเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน วันนี้คุณต้องแต่งตัวให้เธอสวยงาม หากใครเหนือกว่าเธอในคืนนี้แสดงว่ามีบางอย่างผิดปกติกับเทคนิคของคุณ ฉันจะยิงพวกคุณทั้งหมดถ้ามันเกิดขึ้น!”

สไตลิสต์ตอบตกลงอย่างรวดเร็ว เนลล์สับสนเล็กน้อย

“แจน แกกำลังทำอะไรอยู่” เจเน็ตยิ้มให้เธออย่างลึกลับ

“เนลลี่! แกเห็นไหมว่าฉันปฏิบัติกับแกดีแค่ไหน? พวกนั้นมองลงมาที่คุณและต้องการทำให้คุณสนุกใช่มั้ย? ฉันจะไม่ปล่อยให้พวกเขาทำ! คืนนี้เนลลี่ของฉันต้องเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในงานปาร์ตี้!”

เธอเอื้อมมือไปแกล้งเนล เนลล์อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ

“ได้เลย! แกจะยิงนะสิ” เธอรู้ว่าเจเน็ตกำลังทำสิ่งนี้เพื่อเธอ นอกจากนี้เธอไม่ได้ตั้งใจที่จะเป็นพรมเช็ดเท้าในคืนนี้ดังนั้นเธอจึงทำตามแผนของเจเน็ต

ผ่านไปสามชั่วโมงทั้งคู่ก็พร้อม สไตลิสต์ได้เลือกชุดปักด้วยมือสีฟ้าสำหรับเนลล์

ชุดนี้มีดีไซน์แบบท่อนบนส่วนหน้าอกคอและครึ่งหนึ่งของแขนทำจากผ้าโปร่ง ด้านบนเป็นลายดอกไม้วาดด้วยมือฝังด้วยเพชรเม็ดเล็กที่ส่องแสงแวววาว

ด้านล่างของชุดเป็นแบบหางปลา จากหน้าอกถึงต้นขาเป็นมหาสมุทรสีฟ้าขนาดใหญ่ แต่เมื่อมาถึงน่องมันจะเปลี่ยนเป็นตาข่ายโปร่งใสที่ดูเหมือนดวงดาวที่แผ่กระจายไปจนถึงชายหางปลา นอกจากนี้ยังเต็มไปด้วยลวดลายปักด้วยมือที่ทำให้ใคร ๆ ก็อดไม่ได้ที่จะค้นพบฝีมืออันชาญฉลาด

รูปร่างของเนลล์นั้นดูดีเป็นธรรมชาติ แต่เจเน็ตไม่คาดคิดว่ามันจะดีขนาดนี้ ชายเสื้อหางปลาเน้นรูปร่างของเธออย่างแท้จริง หลังส่วนโค้งด้านล่างทั้งหมดของเธอเรียวและตรงและเส้นแคบ ๆ ที่เอวของเธอถูกเน้นด้วยความเซ็กซี่ที่แตกต่างกันเนื่องจากการออกแบบที่เปิดหลัง

ในคำพูดของเจเน็ตเธอสวยมาก! เนลล์มองดูตัวเองในกระจกและก็รู้สึกตกตะลึงไปชั่วขณะ

ว่ากันว่าผู้คนอาศัยการร้อยไหมและการแต่งหน้า ดูเหมือนว่าจะเป็นเรื่องจริง สไตลิสต์ยังเลือกรองเท้าส้นสูงสีเงินให้เธอพร้อมกระเป๋าถือและเครื่องประดับที่เข้ากัน เธอดูสดใสและมีเสน่ห์มากยิ่งขึ้น เจเน็ตพยักหน้ารับคำชม

“เนลลี่แกจะทำให้ทุกคนหายใจไม่ออกในคืนนี้ รับรองได้เลย!”

เนลล์หัวเราะ เธอไม่สนใจว่าเธอจะโดดเด่นหรือไม่ แต่จู่ ๆ ก็เกิดขึ้นกับเธอว่าเนื่องจากเป็นงานฉลองครบรอบโรงเรียนและเธอได้รับเชิญจะมีใครบางคนอยู่ที่นั่นด้วย! มีผู้ที่ต้องจะบีบเธอทุกวันโดยหวังว่าเธอจะมีชีวิตที่ไม่ดี เธอจะปล่อยให้พวกเขาทำตามที่พวกเขาพอใจได้อย่างไร?