ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 702

แนนซี่ เมอร์เรย์ตกใจ เธอไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาพูด

อีกด้านหนึ่ง พนักงานสันนิษฐานว่าแนนซี่ไม่ต้องการยอมรับความจริง เขายิ้มให้เธอด้วยดวงตาเป็นประกาย

“คุณไม่จำเป็นต้องระวังผม ผมไม่มีเจตนาร้ายต่อคุณ และผมจะไม่ไปหาปาปารัสซี่ที่ไร้ประโยชน์เหล่านั้น

ขณะที่เขาพูด เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วพิมพ์ชื่อเนลล์ลงในช่องค้นหา

ในไม่ช้าบทความข่าวหลายฉบับก็เริ่มปรากฏให้เห็น

ทั้งหมดเป็นข่าวเกี่ยวกับเนลล์ เจนนิงส์ ไม่มีใครได้รับการยกเว้น ทั้งหมดเป็นข่าวเกี่ยวกับอาชีพของเธอในฐานะดาราภาพยนตร์

เนลล์ไม่ได้รับความสนใจตั้งแต่เธอมีลูก ดังนั้นบทความเหล่านี้จึงมาจากเมื่อหลายปีก่อน อย่างไรก็ตาม ตราบใดที่มีคนขุดลึกพอ ก็มีข้อมูลมากมายเกี่ยวกับเธอ

แนนซี่ เมอร์เรย์รู้สึกเขินอายเล็กน้อย

มันเป็นความผิดของเธอทั้งหมด แนนซี่อยู่กับเนลล์มาเป็นเวลานาน บวกกับความจริงที่ว่าธุรกิจและตัวตนของ เนลล์นั้นซับซ้อนมาก จนแนนซี่ลืมไปว่าเนลล์เคยเป็นนักแสดงมาก่อน

แนนซี่กระตุกที่มุมปากของเธอและกลั้นรอยยิ้มไว้ “เอ่อ… ใช่ คุณพูดถูก นั่นคือเพื่อนของฉัน ขอบคุณที่ช่วยเราเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ

เมื่ออีกฝ่ายได้ยินเสียงตอบรับของแนนซี่ สีหน้าของเขาก็ผ่อนคลายลงทันที ราวกับถอนหายใจด้วยความโล่งอก

“ผมรู้ ผมพูดถูก”

จากนั้นเขาก็ยิ้มและแนะนำตัวเอง “ผมชื่อบ๊อบ คุณชื่ออะไร”

แนนซี่ทวนคำอย่างไม่แสดงออก “แนนซี่ เมอร์เรย์”

“แนนซี่ เมอร์เรย์? ชื่อที่ดี ในเมื่อแนะนำตัวกันแล้ว เราเป็นเพื่อนกันได้ไหม?”

แนนซี่รู้สึกว่าคนนี้ค่อนข้าง… น่ารำคาญ

อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้พูดออกมาดัง ๆ และไม่มีใจที่จะไล่เขาออกไป

ท้ายที่สุดแล้ว ที่ที่พวกเขายึดครองก็คืออาณาเขตของเขา!

เป็นผลให้เธอทำได้เพียงแต่ทำหน้านิ่งที่ของเธอ และหยุดคุยกับเขา

บ็อบตระหนักว่าแม้เขาจะพูดพล่ามอยู่ตลอดเวลา แนนซี่ก็ไม่ตอบ และเธอก็ไม่แสดงปฏิกิริยาใด ๆ

เขาจับจมูกตัวเองโดยไม่รู้ตัว สงสัยว่าเขาพูดผิดหรือเปล่า!

ในขณะนั้นเอง เนลล์เพิ่งเสร็จสิ้นการฝึกซ้อมและกำลังพักเบรก เธอจึงเดินไปหาพวกเขา

“คุณกำลังพูดเรื่องอะไร? ฟังดูมีชีวิตชีวา”

มีชีวิตชีวา?

แนนซี่ เมอร์เรย์ตอบสนองราวกับว่าเธอเพิ่งได้ยินเรื่องตลก ดวงตาของเธอเบิกกว้างด้วยความตกใจ

เนลล์เขินอายเล็กน้อย ใบหน้าของเธอจึงเกร็งนิดหน่อย

แน่นอนเธอสามารถเห็นได้ว่าบรรยากาศระหว่างคนสองคนนี้อึดอัดมาก นั่นคือเหตุผลที่เธอเข้ามาเพื่อผ่อนคลายสถานการณ์

มันบังเอิญที่ฝ่ายหนึ่งที่เป็นคนตรงไปตรงมาและไม่ได้ไร้สาระอย่างแนนซี เมอร์เรย์ สถานการณ์จึงยิ่งน่าอึดอัดเข้าไปอีก

ในขั้นต้น บ็อบสามารถช่วยสถานการณ์นี้ได้ด้วยบุคลิกที่ตลกขบขันของเขา

ตอนนี้ แม้แต่เขาก็ยังไม่สามารถกลับมาเหมือนเดิมได้ อนิจจา เขายิ้มอย่างเขินอายให้พวกเขา และพึมพำข้ออ้างที่จะกลับไปทำงาน

หลังจากที่บ็อบจากไป เนลล์ก็นั่งลงและมองดูแนนซี่ เมอร์เรย์ ด้วยท่าทางหมดหนทาง

“คุณผู้หญิง คุณไม่เห็นหรือว่าเขาตั้งใจจะคุยกับคุณและสนใจคุณ ทำไมคุณถึงเย็นชากับเขา?”

แนนซี่ เมอร์เรย์อึ้งเล็กน้อย

เธอปฏิเสธที่จะยอมรับมันอย่างดื้อรั้น "อะไร?! อย่าพูดเรื่องไร้สาระ”

“จิ๊ ฉันกำลังพูดเรื่องไร้สาระเหรอ? ความตั้งใจของเขาชัดเจนมาก แต่มีคนปฏิเสธที่จะยอมรับมัน”

เนลล์จิบน้ำและพึมพำ “แนนซี่ของเราไม่เพียงแต่มีใบหน้าที่สวยเท่านั้น แต่ยังมีรูปร่างที่ดีและบุคลิกที่ยอดเยี่ยมอีกด้วย น่าเสียดายที่เธอขี้อาย ฉันสงสัยว่าเจ้าชายคนไหนจะสามารถเกลี้ยกล่อมดอกไม้เล็ก ๆ นี้ให้เบ่งบานได้”

ใบหน้าของแนนซี่ เมอร์เรย์ แดงก่ำ

เธอพูดตะกุกตะกักอย่างตื่นตระหนก “เนลลี่ หยุดเถอะ ไม่มีอะไรแบบนั้น”

กิดเดียนเห็นว่าเนลล์คุยกับลูกทั้งสองคนมานานแล้ว เขาจึงขอให้คนรับใช้พาลูกไป ต่อจากนั้นเขาหยิบโทรศัพท์และเดินออกไปคุยกับเนลล์คนเดียว

“ทางนั้นเป็นอย่างไรบ้าง? ทุกอย่างโอเคดีไหมคะ?"

เนลล์เห็นว่าวิดีโอของกิดเดียนล่าช้าถึงสองครั้ง จากนั้นเขาก็ดูเหมือนเขานั่งอยู่ในรถ

เธอพยักหน้าและตอบว่า “ไม่เลว แล้วคุณล่ะ?"

กิดเดียนยิ้มเล็กน้อย ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาดูถูกสลักบนหน้าจอเป็นพิเศษ และตอนนี้ก็มีกลิ่นอายของความอบอุ่น

“ผมก็สบายดี แต่จะดีกว่าเมื่อคุณอยู่ใกล้ ๆ”

เนลล์ยิ้มเมื่อได้ยินคำตอบของเขา

แม้ว่าเธอรู้ว่าเขาพูดเพื่อให้เธอมีความสุข แต่เธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกความสุขแผ่ซ่านไปทั่วร่างกายของเธอ

กิดเดียนคาดเข็มขัดนิรภัยและถามเธอว่า “คุณคิดถึงผมในช่วงสองวันที่ผ่านมาไหม?”

เนลล์รู้สึกอายเล็กน้อยเพราะเธออยู่ในร้านอาหารสาธารณะ และแนนซี่ เมอร์เรย์นั่งอยู่ข้าง ๆ เธอ

ใบหน้าเล็กกระทัดรัดของเธอแดงก่ำ เธอมองไปรอบๆ และตอบอย่างเขินอาย “ค่ะ”

ในการออกอากาศทางวิดีโอ ชายผู้นั้นดูมีความสุขที่ได้ยินคำตอบของเธอ

"ผมก็คิดถึงคุณเช่นกัน"

เขาพูดเบา ๆ ราวกับว่าไม่สนใจว่าคนขับ และแมทธิว สตาร์ก ที่กำลังมองมาที่เขา เขากล่าวเสริมอย่างจริงใจว่า “ผมคิดถึงคุณมาก”

ใบหน้าเล็ก ๆ ของเนลล์ร้อนขึ้นอย่างไม่คาดคิด

จามหลักแล้วเธอแต่งงานกับกิดเดียน ลีย์ มาสี่ปีแล้ว

เธอคิดเสมอว่าความรักเป็นสิ่งที่จะจางหายไปตามกาลเวลา จนกลายมาเป็นสายสัมพันธ์แห่งครอบครัวที่ไม่มีวันแตกสลาย

จนกระทั่งเธอแต่งงานกับกิดเดียน ลีย์ เธอจึงตระหนักว่าไม่เป็นเช่นนั้น