ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 912

กลับมาที่คฤหาสน์ กิดเดียนและเนลล์รอเขาอยู่ที่นั่น

เมื่อเขากลับมาถึง กิดเดียนก็ถามขึ้นว่า “เป็นยังไงบ้าง?”

เกรกอรีนั่งลงและตอบว่า “เป็นไปตามคาด ชิม่อนไม่น่าจะเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ แต่เป็น HQ ของฟลินเดอร์ที่อยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมด”

กิดเดียนฉีกยิ้มเล็กน้อย “คนของผมที่ถูกส่งออกไปก็กลับมาพร้อมกับข้อมูลบางอย่าง ทั้งสามคนนั้นอยู่ภายใต้การควบคุมและพวกเขาก็ถูกแบล็กเมล์ให้รับสารภาพ พวกเขาเป็นคนที่ลักพาตัววิกกี้ไปจริง ๆ และคำสั่งนั้นก็มาจากผู้ที่มีอำนาจสูงในตระกูลฟลินเดอร์ ชื่อของเขาคือ เรแกน ฟลินเดอร์”

เกรกอรีขมวดคิ้ว

“เรแกน ฟลินเดอร์?”

"ใช่"

กิดเดียนวางข้อมูลที่เขาได้รับลงบนโต๊ะและกล่าวว่า “มีกลุ่มย่อยมากมายภายในตระกูลฟลินเดอร์ที่ยุ่งเหยิงและซับซ้อน ซึ่งต่างจากโครงสร้างภายนอกของตระกูลที่ดูสงบและเป็นระเบียบที่ไม่เหมือนกับที่พวกเขาแสดงออกมาให้สาธารณชนได้เห็น

“เราได้เบาะแสมาว่า คนเหล่านั้นได้รับคำสั่งมาจากผู้เฒ่าหลุยส์ ฟลินเดอร์ แต่เนื่องจากว่าหลายปีนี้ เขายังอยู่ในยุโรปและไม่สามารถจัดการด้วยตัวเองได้ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ดังนั้นเขาจึงมอบอำนาจให้หัวหน้าคนอื่นที่อยู่ภายใต้ล่างเขาภายในตระกูลเป็นผู้ดูแล

“ผู้มีอำนาจที่อยู่ภายใต้มีทั้งหมดสี่คน และพวกเขาเหล่านั้นก็เป็นพี่น้องกันในตระกูล ชื่อของทั้งสี่คือ สกายเลอร์ โยฮัน บรูซ และเรแกน ผู้ที่อยู่เบื้องหลังการลักพาตัว

“เท่าที่ผมได้รู้มา ถึงแม้ว่าพวกเขามีสายเลือดเดียวกันแต่พวกเขาก็อาจจะผูกพันกันไม่มากนัก สำหรับสกายเลอร์และบรูซนั้น พวกเขาเข้ากันได้ดี ในขณะที่โยฮันและเรแกนนั้นต่างออกไป ซึ่งพวกเขาจะแบ่งแยกฝ่ายของตัวเองอย่างชัดเจน

“แต่ถึงอย่างไร เป้าหมายของพวกเขาก็คือการปกป้องหลุยส์ ผู้เฒ่าของพวกเขาอย่างไม่มีเงื่อนไข ดังนั้นความขัดแย้งเหล่านั้นจึงดูไม่ใหญ่โตอะไร

“และความขัดแย้งครั้งใหญ่เพียงครั้งเดียวที่เคยเกิดขึ้นเมื่อประมาณครึ่งเดือนที่แล้ว ก็คือช่วงที่วิกกี้หายตัวไป มันยังไม่ชัดเจนว่าอะไรทำให้พวกเขาขัดแย้งกัน แต่ท่าทางของพวกเขาแสดงให้เห็นว่าเหตุผลที่พวกเขาต้องต่อสู้กันมันอาจจะเกี่ยวข้องกับแผนการครึ่งหลังของพวกเขาก็เป็นได้

“และในตอนนี้ เราก็พบว่าการหายตัวไปของวิกกี้ มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรแกน หลุยส์ และโยฮัน

“และเหตุผลที่พวกเขาลักพาตัววิกกี้ไป ก็เป็นเหมือนกับที่แดนได้กล่าวเอาไว้จริง ๆ พวกเขาต้องการสิ่งที่จะคุกคามคุณได้ในการเข้าถึงกองทหารมังกร และอาจจะมีเหตุผลอื่น ๆ นอกเหนือจากนี้ที่เรายังไม่ทราบแน่ชัดร่วมด้วย”

ใบหน้าของเกรกอรีมืดลง เมื่อเขาได้ฟังการวิเคราะห์จากกิดเดียน

เขาพูดอย่างเย็นชาว่า “พวกมันต้องการฆ่านกสองตัวด้วยหินเพียงก้อนเดียว”

"นั่นก็เป็นไปได้"

กิดเดียนพยักหน้าเบา ๆ “พวกเขาจงใจทำให้สมาคมจีนส่งคนไปจับตัววิกกี้ เพื่อนำความผิดมาสู่สมาคมจีน และพวกเขาก็สันนิษฐานเอาไว้ว่า คุณจะมุ่งความสนใจไปที่สมาคมจีน จากนั้นก็จะเป็นโอกาสของฟลินเดอร์ในการขับไล่สมาคมจีนออกไป และยึดดินแดนก่อนที่พวกเขาจะมุ่งเป้ามาที่เรา

“เมื่อถึงเวลานั้น สมาคมจีนจะต้องล่มสลาย และวิกกี้ก็จะตกไปอยู่ในกำมือของพวกเขา จากนั้นมือของคุณก็จะถูกมัด และการกลืนกินกองทหารมังกรก็จะง่ายเหมือนการปลอกกล้วยเข้าปาก”

ใบหน้าของเกรกอรีเปลี่ยนเป็นสีเข้มขึ้นในทันใด

เนลล์เองก็ตกใจ

ดูเหมือนว่าแผนงานที่ซับซ้อนและยิ่งใหญ่เช่นนี้จะอยู่เบื้องหลังของคดีของคนหาย

เธอถามอย่างเป็นกังวลว่า “แล้ว…ตอนนี้เราควรทำยังไง?”

กิดเดียนและเกรกอรีต่างก็มองมาที่เธอ

กิดเดียนยิ้มและกล่าวว่า “ทำยังไงน่ะเหรอ ในเมื่อตอนนี้เรารู้แล้วว่าพวกเขากำลังทำอะไรอยู่ ดังนั้นเราก็จะพุ่งเข้าถ้ำสิงโตตามที่พวกเขาต้องการ”

ใบหน้าของเธอซีดเซียวและไร้ชีวิตชีวา ในขณะที่เธอนอนหลับตาอยู่ในอ้อมแขนของเขา เธอดูเหมือนรูปปั้นที่เปราะบางที่สามารถแตกสลายได้ทุกเวลา

เกรกอรีรู้สึกเจ็บปวดอยู่ภายในใจ

เมื่อพวกเขากลับมาถึงที่คฤหาสน์ก็เป็นเวลากลางคืนแล้ว ทันทีที่พวกเขากลับมา เขาก็เรียกหมอให้มาตรวจร่างกายของเธอทันที

หมอได้ทำการตรวจร่างกายให้เธออย่างละเอียดและพบว่าสภาพร่างกายของเธอยังคงปกติดี แต่สาเหตุที่เธอยังไม่ได้สติ ก็เพราะว่าเธอได้รับยาระงับประสาทเกินขนาด

สภาพจิตใจที่เครียดและสับสนของเธอ ก็เป็นหนึ่งในเหตุผลหลักเช่นกัน

เกรกอรีขมวดคิ้วเมื่อเขาได้ฟังข้อมูลเหล่านั้น

ถ้าไม่ใช่เพราะกิดเดียนและเนลล์ที่อยู่อยู่ข้าง ๆ เขาในตอนนี้ เขาอาจจะรีบไปล้างแค้นโดยไม่รออีกต่อไป

หมอบอกกับพวกเขาว่า ต้องให้เวลาเธอได้พักผ่อนอย่างเงียบ ๆ และทานยาตามที่หมอสั่ง จากนั้นอาการของวิกกี้ก็จะค่อย ๆ ดีขึ้น

ทุกคนต่างก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

ตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว

เนลล์มองดูใบหน้าของหญิงสาวที่ดูไร้เดียงสาและเปราะบางกำลังนอนอยู่บนเตียง เธอตระหนักได้ว่า นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้เห็นเกรกอรีรักใครซักคน

เธอยิ้มและพูดว่า “สิ่งสำคัญในตอนนี้ก็คือเธอปลอดภัยแล้ว พระเจ้าได้เฝ้ามองดูคุณ ทุกอย่างจะเรียบร้อยเมื่อเธออยู่ที่นี่แล้ว เกรกอรี คุณอย่ากังวลมากเกินไป”

เกรกอรีไม่ได้มองเธอ แต่เขาก็พยักหน้ารับ