ทายาทอันดับหนึ่ง นิยาย บท 128

ฟิลิปโกรธจัด!

มีใครบางคนทำร้ายวินน์ นั่นเป็นเรื่องที่ให้อภัยไม่ได้!

เมื่อเห็นว่าฟิลิปโกรธจัด วินน์รีบจับแขนเขาไว้และอธิบายให้ฟัง “มันเป็นเรื่องเข้าใจผิด ไม่มีใครทำร้ายฉันหรอก มันก็แค่…ฉันแค่ซุ่มซ่ามเอง”

วินน์มีท่าทีประหม่า เธอไม่อยากให้ฟิลิปก่อปัญญาเพราะเธอ

เพราะคนที่ทำร้ายเธอนั้นไม่ใช่แค่คนในบริษัทที่เธอทำงานอยู่ แต่เป็นรองผู้บริหารคนใหม่ที่เป็นคนรักของท่านประธานอีกด้วย

ได้ไม่คุ้มเสีย

“แค่อุบัติเหตุงั้นเหรอ?” ฟิลิปมองเธอด้วยสายตาเคลือบแคลงใจ เขาไม่เชื่อในสิ่งที่วินน์บอก

“ฉันแค่ซุ่มซ่ามไปเอง ไม่ได้เกี่ยวกับใครหรอก”

วินน์ยังคงจับแขนฟิลิปไว้และพยายามที่จะสงบอารมณ์ของเขาลง “ฟิลิป คุณไม่เชื่อฉันงั้นหรอ?”

ฟิลิปเงียบไปเมื่อได้ยินเช่นนั้น

เขาสังเกตเห็นว่าวินไม่อยากจะทำให้เกิดปัญหา แต่เขาก็รู้สึกไม่ดีถ้าจะไม่ทำอะไรเลย

ฟิลิปไม่รู้จะทำเช่นไร เขาเอื้อมมือไปจับแก้มของเธอก่อนจะถามขึ้นอย่างแผ่วเบาด้วยน้ำเสียงห่วงใย “คุณเจ็บไหม?”

ดวงตาของวินน์แดงก่ำ เธอส่ายหน้า “ไม่ต้องห่วงหรอกก็แค่แผลเล็ก ๆ ฉันไม่เป็นไร คราวหน้าคุณอย่าอารมณ์เสียแบบนี้ได้ไหม? ฉันกลัว”

ใช่

ตอนที่ฟิลิปเดือดจัดด้วยความโกรธ วินน์รู้สึกว่าเขาเป็นเหมือนกับเสือร้ายตัวหนึ่งที่ไม่ควรจะไปแหย่เล่น ความโกรธที่พลุ่งพล่านในตัวราวกับว่าเขาจะฉีกโลกนี้ออกเป็นชิ้น ๆ ได้เลยทีเดียว

ฟิลิปพยักหน้าแต่ก็ยังคงไม่ยอมปล่อยเรื่องนี้ไป

ในเมื่อวินน์ปฏิเสธที่จะพูดถึงเรื่องนี้ เขาก็ต้องสืบหาเรื่องราวเอง

ดังนั้นในวันถัดไป ฟิลิปจึงขับรถไปส่งวินน์ที่ที่ทำงาน

หลังจากที่เข้าตึกไป ฟิลิปโทรศัพท์หาใครคนนึง สักพักก็มีหญิงสาวคนหนึ่งเดินออกมาจากประตูทางเข้าตึก

เธอคือมินดี้ สก็อต เลขาของวินน์

“จริงงั้นเหรอ?” มินดี้ถามขึ้นด้วยความสงสัย

ที่ร้านกาแฟฟิลิปสั่งคาปูชิโน่และของหวานให้มินดี้

เขารู้ว่ามินดี้เป็นพวกอยู่ไม่สุขเวลาเห็นของหวานอยู่ตรงหน้า

เมื่อฟิลิปเห็นมินดี้จ้องไปที่ของหวานบนโต๊ะอย่างไม่วางตา เขาก็รู้ว่าคิดถูกแล้ว

มินดี้พยายามหักห้ามใจ เธอละสายตาไปจากของหวานพยายามข่มใจตัวเอง และถามขึ้น “นายมีอะไรให้ฉันช่วย? นายไม่กังวลงั้นเหรอว่าวินน์จะรู้เรื่องนี้และทำให้เธอลำบากใจน่ะ?”

ฟิลิปไม่ตอบแต่เขายิ้มกว้างออกมา “ไม่ต้องกังวลหรอก ทั้งหมดนี้สำหรับคุณ ไม่ต้องอาย คุณทานได้เลย”

มินดี้กลืนน้ำลาย ชี้ไปที่ของหวานก่อนจะถามขึ้น “นี่ให้ฉันจริงเหรอ?”

ฟิลิปพยักหน้า มินดี้ลังเลอยู่สักพักก่อนจะหยิบช้อนขึ้นมาแล้วตักกิน เธอกระทืบเท้าอย่างมีความสุข สีหน้าอิ่มเอม รอยยิ้มน่ารักปรากฏอยู่บนใบหน้า

ฟิลิปไม่ได้คาดคิดว่าจะเอาชนะใจเธอได้ง่ายเช่นนี้