ทายาทอันดับหนึ่ง นิยาย บท 28

ร่างกายของเขาสั่นสะท้าน ในขณะที่จ้องมองไปรอบๆ

เมื่อเห็นฟิลิป เขาคลานคุกเข่าลงกราบราวกับอ้อนวอน “ฟ…ฟิลิป ลูกพี่ฟิลิป! เนื่องจากผมเป็นเพื่อนร่วมงานของรองผู้จัดการจอห์นสตัน โปรดยกโทษให้ผมในครั้งนี้ ผมจะไม่ทำมันอีก”

ดวงตาของฟิลิปเย็นชาภายใต้ความโกรธ “ฉันไม่อยากเห็นเขาในเมืองริเวอร์เดลอีก”

“ครับ มิสเตอร์คลาร์ค!” ธีโอเป็นคนของโลกใต้ดิน ดังนั้นเขาจึงเข้าใจความหมายเบื้องหลังคำพูดของฟิลิปได้อย่างง่ายดาย

ด้วยสัญญาณทางสายตา ชายสองคนคว้าตัวเกวินที่กำลังคร่ำครวญและร้องโหยหวนเพื่อขอการให้อภัยและลากเขาไปอีกห้องหนึ่ง เกวินตกใจมากที่ตัวเองปัสสาวะและอุจจาระราดที่ตรงนั้น ทิ้งกลิ่นเหม็นไว้ตามทางของเขา

“ถึงตาคุณแล้ว เจฟฟรีย์ สก็อตต์” ฟิลิปกล่าว

เจฟฟรีย์ก้มศีรษะและฝืนยิ้ม "มิสเตอร์คลาร์ค เนื่องจากคุณลุงของผมคือเฮนรี่ เทิร์นเนอร์ และคุณคุ้นเคยกับเขาแล้ว อย่าสร้างเรื่องบาดหมางเลย ปล่อยผมไปในครั้งนี้ และผมจะไม่ก้าวเท้าเข้ามาในเมืองริเวอร์เดลอีกเลย” เจฟฟรีย์คิดไว้แล้ว ไม่ว่ามิสเตอร์คลาร์คจะมีอำนาจเพียงใด มิสเตอร์คลาร์ค อาจจะทำอะไรได้มากกว่านี้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น ถ้ามิสเตอร์คลาร์คทำอะไรกับเขาจริง ๆ คุณลุงของเขาจะไม่ปล่อยชายคนนี้ไปแน่นอน ดังนั้นเขาจึงเริ่มมั่นใจขึ้นเล็กน้อย

“อย่าสร้างเรื่องบาดหมางงั้นหรอ?” เมื่อได้ยินเช่นนี้ฟิลิปก็หัวเราะ “นายรู้ไหมว่าผู้หญิงคนนั้นที่นายพยายามจะแตะต้องคือใคร?”

เจฟฟรีย์ไม่รู้อย่างแท้จริง “มันก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่ง มิสเตอร์คลาร์คต้องการให้สิ่งนี้เปลี่ยนเป็นการต่อสู้เพื่อเอาเป็นเอาตายเลยเหรอ?”

“เอาเป็นเอาตายเลยเหรอ?” การแสดงออกของฟิลิปแข็งก้าวขึ้นเกือบจะในทันที เมื่อการจ้องมองของเขาเปลี่ยนเป็นเย็นชา “วินน์ จอห์นสตัน คือภรรยาของฉัน!”

ตุ้บ! เจฟฟรีย์ตัวสั่น เขารู้ในทันทีว่าสิ่งต่างๆ เริ่มร้ายแรง! เขาลงเอยด้วยการล้อเล่นกับภรรยาของคนอื่น! ชิบหายแล้ว!

“อืม มิสเตอร์คลาร์ค มันแค่เกือบ ผมจะชดเชยให้ห้าแสนเพื่อเป็นการขอโทษ โปรดรับมันไปเพื่อชดเชยจิตใจสำหรับของตัวคุณเอง” เจฟฟรีย์รู้สึกวิตกกังวลอยู่ข้างใน แต่เขายังคงไว้ซึ่งใบหน้าที่มั่นใจ สำหรับเจฟฟรีย์เงินห้าแสนนั้นค่อนข้างมาก

“นายพูดเรื่องเงินกับฉันเหรอ?” ฟิลิปกล่าวอย่างเย็นชา “ ธีโอ ให้เขาสามล้าน”

ธีโอไม่ลังเล เขาพาชายคนหนึ่งไปถอนเงินสดด้วยตัวเอง กระบวนการทั้งหมดใช้เวลาไม่ถึงห้านาที เมื่อกระเป๋าเอกสารสีเงินสามใบปรากฏบนโต๊ะกาแฟ เปิดออกเพื่อแสดงว่าทั้งหมดเต็มไปด้วยธนบัตรสีแดง! ทั้งหมดมีสามล้านในนี้!

เหงื่อเย็นเริ่มก่อตัวบนหน้าผากของเจฟฟรีย์ มุมปากของเขากระตุก "มิสเตอร์คลาร์ค คุณหมายความว่ายังไงกับเรื่องนี้?”

“ฉันจะซื้อขาที่สามของนาย!” เสียงของฟิลิปเย็นชา

หลังจากที่เขาพูด คนของธีโอก็กดเจฟฟรีย์ลงกับพื้นโดยให้หลังของเขาติดพื้น และถอดเสื้อผ้าเขาออก เหลือเพียงกางเกงในเพียงตัวเดียว

เฮนรี่ขมวดคิ้ว เขากำลังจะพูดอะไรบางอย่างเมื่อคีแกนรีบวิ่งไปและตะโกนว่า “ใครกล้าขวางทาง?!”

เมื่อเห็นผู้มาใหม่ นักฆ่าก็เริ่มตัวสั่นด้วยความกลัว “น… นายกเทศมนตรีแซนเดอร์ส…”

โอ้พระเจ้า! ทำไมนายกเทศมนตรีแซนเดอร์สถึงมาที่นี่? ใครคือผู้อาวุโสคนนี้ที่นายกเทศมนตรีแซนเดอร์สต้องพามาเป็นด้วยตนเอง?

ในไม่ช้านักฆ่าก็หลีกทางให้พวกเขาและโค้งคำนับขณะที่พวกเขาปล่อยให้เฮนรี่คีแกนและคนอื่น ๆ ในกลุ่มของพวกเขาเข้ามา

เมื่อคีแกนเห็นว่าสถานที่เต็มไปด้วยผู้คน ไฟก็เริ่มลุกไหม้ในตัวเขา! ดูเหมือนว่าเขาจะต้องรีบกำจัดเมืองของคนชั่ว!

ประตูห้องวีไอพีถูกผลักเปิดออก เฮนรี่รีบเข้าไปดูทันทีที่เจฟฟรีย์ปล่อยเสียงกรีดร้องอย่างกระหายเลือดออกมาบนพื้น เขาเพิกเฉยต่อหลานชายของเขาและรีบวิ่งไปหาฟิลิป โค้งคำนับเล็กน้อย ในขณะทักทาย “มิสเตอร์คลาร์ค ผมขอโทษที่มาช้า”

คีแกนที่ติดตามอยู่ข้างหลังอย่างใกล้ชิด รู้สึกเหมือนว่าทั้งตัวถูกฟ้าผ่า เขาตกใจมากเมื่อเห็นภาพนี้

ศาส…ศาสตราจารย์เฮนรี่โค้งคำนับและขอโทษเด็กหนุ่ม!