"เกาะชิงเจียวของนายจะปรากฏขึ้นเฉพาะเมื่อมีการประมูลงั้นหรือ?"
"ฉันได้ยินมาว่า หากไม่ใช่ตอนที่จัดงานประมูล เมื่อเดินทางผ่านบริเวณน่านน้ำใกล้ๆ ก็จะมองไม่เห็นมันเลย"
เฉินเกอมองที่เขาและเอ่ยถาม
"ที่คุณถามนี่ บอกคุณตรงๆเลยแล้วกัน ผมเองก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น พวกเราจะมายังเกาะนี้เมื่อการประมูลเริ่มขึ้นเท่านั้น ลูกศิษย์อย่างพวกเรามีหน้าที่แค่รักษาความสงบเท่านั้น ไม่สามารถมาที่นี่ได้เลยในเวลาปกติ"
"หากคุณไม่พูด ผมก็คงไม่รู้เรื่องพวกนี้" โจวหยวนทงส่ายหัวและเอ่ยขึ้น
"อืม งั้นนายรู้อะไรที่บอกฉันได้บ้าง" เฉินเกอรู้สึกว่าเขาไม่คล้ายกำลังโกหก ดังนั้นจึงถอนหายใจออกมา
"บนเกาะนี้มีขนมอร่อยมาก ผมจะพาคุณไปชิม" เมื่อพูดถึงตรงนี้ ดวงตาของโจวหยวนทง ก็ส่องประกาย
"ช่างเถอะ ฉันกลับไปพักผ่อนดีกว่า" มีเขาตามติดอยู่ เฉินเกอพูดไม่ออกว่าจะสุขหรือเศร้าดี
แต่อย่างน้อยก็พิสูจน์ให้เห็นว่า ผู้จัดงานไม่ได้มีความคิดจะลงมือกับตัวเอง นี่ถือเป็นการรับรองความปลอดภัยของตัวเอง ไป๋เสี่ยวเฟยและโกวหลินเทียนเอาไว้ได้ แต่สำหรับเรื่องภายหลังที่เขาพูด กลับทำให้เฉินเกอไม่เข้าใจอยู่บ้างและไม่รู้ว่ามันหมายถึงอะไร
ตนเองมาเข้าร่วมการประมูลเพียงลำพัง อีกทั้งยังไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน แต่เมื่อฟังเขาพูดกลับดูเหมือนตนมีบางอย่างเกี่ยวข้องกับตระกูลของพวกเขา
"นายรู้จักหญิงชราที่มีพลังแข็งแกร่งหรือไม่?" เฉินเกอเอ่ยถามขณะเดินกลับ
ไม่ง่ายเลยที่จะได้รู้จักกับลูกศิษย์ของตระกูลผู้จัดงาน อย่างนั้นก็ควรต้องรู้อะไรบางอย่างจากเขาหน่อยถึงจะได้
"หญิงชราผู้นั้นคือ..." โจวหยวนทงโบกมือและพูดโดยไม่รู้ตัว แต่ก่อนที่เขาจะพูดจบ จู่ๆ เขาก็ปิดปากของตนเอาไว้
"คืออะไร?" เฉินเกอหยุดลง
"ไม่มีอะไร ผมจะบอกว่าอาจเป็นคนที่มาร่วมประมูล" โจวหยวนทงส่ายหัวและคิดคำแก้ตัวในทันที
"อืม" เฉินเกอยักไหล่
เขารู้ว่าหญิงชราคนนั้นมีความเกี่ยวข้องกับตระกูลของโจวหยวนทง อย่างแน่นอน ไม่เช่นนั้นคงเป็นไปไม่ได้ที่ชายชราในชุดเทาจะไม่ติดตามมาเอาเรื่องหลังจากที่ช่วยตนออกมา
ความแข็งแกร่งของฝ่ายหลัง หากคิดจะใช้ชี่แท้ตามหาตัวเองก็ง่ายเพียงหยิบมือ
"คุณจะกลับไปพักผ่อนหรือ?" โจวหยวนทงถาม
"แล้วนายล่ะ จะตามฉันไปด้วย?" เฉินเกอถอนหายใจและถามอย่างช่วยไม่ได้
"แน่นอน ภารกิจของผมคือติดตามคุณ" โจวหยวนทงพยักหน้าอย่างตรงไปตรงมา "แต่คุณไม่ต้องกังวล ผมไม่ทำร้ายคุณแน่"
"อย่างนั้นบอกได้ไหมว่าทำไมนายถึงต้องทำแบบนี้?" เฉินเกอรู้สึกว่าทุกสิ่งที่เกิดขึ้นตั้งแต่เขาขึ้นมาบนเกาะล้วนทำให้เขางุนงง
"ตอนนี้ยังบอกคุณไม่ได้ เดี๋ยวคุณก็รู้เองภายหลัง"
"เดี๋ยวก็รู้เองภายหลัง"
ก่อนที่โจวหยวนทงจะพูดจบ เฉินเกอก็รู้ว่าเขาต้องการจะพูดอะไร ดังนั้นจึงพูดซ้ำออกมา เมื่อเขาได้ยินว่าเป็นอย่างที่คิดจริงๆ เขาก็อารมณ์เสีย "ตามใจ อยากจะตามมาก็ตา แต่อย่ามากระทบชีวิตปกติของฉันก็พอ"
"ไม่แน่" โจวหยวนทงส่ายหัว
เฉินเกอไม่ได้สนใจเขา ยังไงเสียสิ่งที่เขาต้องการรู้ก็ได้รับการยืนยันแล้ว อีกทั้งแผงขายของพวกนั้นก็ไม่มีอะไรที่เขาต้องการ ดังนั้นกลับไปพักผ่อนแต่โดยดีจะดีเสียกว่า
โจวหยวนทงกลับไม่ได้ไปเปิดห้อง อาศัยฐานะลูกศิษย์ของตระกูลเขาสามารถอยู่ที่ไหนก็ได้ในที่แห่งนี้ ดังนั้นเขาจึงหาห้องว่างและปิดประตูทันทีที่เข้าไป
"ผู้อาวุโสสาม ผมมีเรื่องจะแจ้งคุณ" โจวหยวนทง โทรหาชายชราชุดเทา
"อย่าบอกนะว่าปล่อยให้รอดสายตาไปแล้ว!" ปลายสายโทรศัพท์ น้ำเสียงของชายชราเข้มขึ้นมาอยู่บ้าง
"ไม่ใช่อย่างนั้นครับ เพียงแต่เฉินเกอพบว่าพวกเราสะกดรอยตามแล้ว" โจวหยวนทงปฏิเสธ "แต่ว่าผมได้เปิดไพ่ใส่เขาแล้ว ตอนนี้อาศัยอยู่ข้างๆเขา"
"ไม่ได้บอกเรื่องคุณหนูออกไปใช่ไหม?" ชายชราในชุดเทาผ่อนคลายลงเล็กน้อย
"เปล่าครับ นอกจากยอมรับว่าติดตามเขา เรื่องอื่นผมไม่ได้พูดอะไรไป" โจวหยวนทงพูดอย่างรวดเร็ว
"ขอแต่นายจับตาดูเขาให้ดี อย่าให้เขาหลุดรอดไปได้ภายใต้จมูกของเรา จะใช้วิธีไหนก็ไม่มีปัญหาทั้งนั้น" ชายชราในชุดเทาพยักหน้า "ผู้นำตระกูลมาถึงเกาะชิงเจียวแล้ว ฉันจะไปรับเขาสักหน่อย นายยังคงต้องจับตาเฉินเกอต่อไป เข้าใจไหม?"
"รับทราบ!" โจวหยวนทงพยักหน้าและวางสาย
ครึ่งชั่วโมงต่อมา เรือที่ดูเรียบง่ายอย่างมากลำหนึ่งก็หยุดอยู่ที่อีกฟากหนึ่งของเกาะชิงเจียว โดยมีชายชราในชุดเทาและลูกศิษย์มากกว่าสิบยืนอยู่บนฝั่ง
ชายวัยกลางคนสวมชุดหัวเซี่ย สีหน้าเคร่งขรึมปรากฏตัวขึ้นจากเรือ ลูกศิษย์สองคนรีบไปข้างหน้าและช่วยประคองเขาซ้ายขวา
"ผู้นำตระกูล" เมื่อมาถึงบนฝั่ง ชายชราในชุดเทาก็ก้มศีรษะลง
บุคคลนี้ก็คือผู้จัดการประมูล เป็นผู้นำตระกูลโจวผู้ฝึกตนหัวเซี่ย ชื่อโจวว่านเจียง ตัวเขามีพลังที่แข็งแกร่งและมีกำลังมากพอที่จะอยู่ในสิบอันดับแรกของโลกการฝึกตนทั้งหมด
"ผู้อาวุโสสาม ได้ยินมาพวกคุณได้พบผู้ที่ครอบครองเทพจิตเก้าภพแล้ว เขาอยู่ที่ไหน รีบพาเขามาหาฉันโดยเร็ว" ทันทีที่ลงจากเรือ โจวว่านเจียงก็ถามอย่างเร่งรีบ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน
เรื่องนี้มีอัพต่อไหมครับ...
เอาข้อศอกแปลเหรอครับมั่วไปหมดแทนนามหญิงเป็นคำว่าผมเฉย...
กูงงกับการเขียนบทให้พระเอก,รวยมีเงิน,มีรถมีทุกอย่างแล้วก่อยังเขียนให้ดูโง่โดนดูถูกตลอดเวลา,คนเขียนบทมีปมปะเนี่ย...
555เขียนบทให้ตัวเอกโง่ดีครับ...
แล้วจะเขียนบทให้ตัวเอกโง่ไปถึงไหนละครับ...
เขียนแบบทำให้ตัวพระเอกโดนดูถูกมากไปหน่อยอ่านแล้วรำคาญ...
รออัพเดท เรื่องนี้จะมีการอัพเดทอีกไหมค่ะ...