ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 127

เฉินเกอและคนอื่นๆได้ขับรถไปที่ห้องครัวเจียหยวน

สำหรับรถลัมโบร์กีนีของเฉินเกอ มันทำให้ทุกคนตกใจในตอนแรกบ้าง แต่ต่อมาถังฉู่ก็ได้อธิบายให้พวกเขาฟัง

เช่นเฉินเกอชอบใช้เงินสุรุ่ยสุร่าย

เมื่อเป็นแบบนี้ สองพี่น้องตระกูลเว่ยจากที่มองเฉินเกอด้วยสายตาที่ชื่นชม ก็แสดงสายตาดูถูก

รถดีๆแบบนี้ ให้คนอย่างเฉินเกอขับเสียของจริงๆ

กับสิ่งนี้ เฉินเกอยิ้มอย่างไม่แคร์

ต่อมาก็ถึงเวลาแสดงของเว่ยเฉียง

เขาโทรหาเพื่อนที่อยู่จินหลิง จากนั้นไปที่ห้องครัวเจียหยวน จองห้องที่ถือว่าดีในระดับหนึ่ง ที่ทำให้ทุกคนรู้สึกตกตะลึงใจ

โดยเฉพาะถังฉู่

“ แหม! น้องเว่ยเฉียงคิดไม่ถึงว่าคุณจะมีเส้นสายดีขนาดนี้ในจินหลิง ฮ่าฮ่า ใช่แล้วห้องครัวเจียหยวน แค่ดูก็รู้ว่าเป็นโรงแรมระดับไฮเอนด์กินที่นี่ถึงจะมีหน้าหน่อย!”

"ไม่เหมือนคนบางคน เลือกแต่สถานที่ที่มีแต่คนบ้านนอกไปเท่านั้น!"

ถังฉู่มองไปที่สภาพแวดล้อมของห้องและตกหลุมรักทันที

"ดี พี่ถังฉู่ชอบก็ดีแล้ว ห้องครัวเจียหยวนนี้ พวกพี่ชายของผมเป็นลูกค้าประจำที่นี่ ครั้งหน้าเรามาที่นี่อีก! มู่หาน คุณว่าที่นี่เป็นยังไง?"

เว่ยเฉียงยิ้มไปด้วยและส่งสายตาไปทางซูมู่หาน

สำหรับเฉินเกอนั้น เห็นได้ชัดว่าถูก เว่ยเฉียงเพิกเฉย

เพราะเมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เว่ยเฉียงเป็นคนรุ่นที่สองที่ร่ำรวย ข้างบนยังมีพ่ออยู่แต่เฉินเกอคนนี้เป็นเพียงไอ้กระจอกที่ถูกรางวัลและไม่มีภูมิหลังใดๆ

“ก็ดี!"

ซูมู่หานพูดอะไรได้อีกละ เพียงแค่พยักหน้าและตอบๆเขาไป

"เว่ยเฉียง คุณก็ปีสามแล้ว อีกไม่นานปีสี่คุณก็จะต้องไปฝึกงานแล้ว คุณมีแผนอย่างไร

หรือ?คุณจะไปเรียนต่อต่างประเทศ หรือว่า?"

ถังฉู่ถามด้วยความดีอกดีใจ

“ บางทีผมอาจจะเริ่มทำธุรกิจด้วยตนเอง เลยไม่ไปเรียนต่อต่างประเทศแล้ว ในอุดมคติของผมคือมีบริษัทของตัวเองฮ่าๆ...”

"มีความคิดแบบนี้ไม่เลวจริงๆ ปัจจุบันสภาพแวดล้อมทางเศรษฐกิจในประเทศดีมาก เป็นเจ้านายเอง มีอนาคตจริงๆ!"

ถังฉู่พยักหน้าเห็นด้วย

และมองไปที่แฟนของน้องสาวของตนเอง นั่งอยู่ตรงนั้นไม่กล้าพูดอะไรสักคำ

อดไม่ได้ที่จะรู้สึกผิดหวังจริงๆ

จริง ๆ บางคนไม่ได้เรื่อง ถังฉู่แค่ดูก็ดูออกแล้ว และเห็นได้ชัดว่า เฉินเกอเป็นคนประเภทนั้น ไม่ได้เรื่องทั้งชีวิต!

“ ไม่รู้ว่าพี่เฉินเกอวางแผนอะไรไว้ระหว่างฝึกงาน ไปที่สำนักพิมพ์หรือกองบรรณาธิการ?”

เว่ยเฉียงหัวเราะเย็นชาและมองไปที่เฉินเกอ

"ยังไม่ได้วางแผนอะไรเลย บางทีอาจเรียนหลักสูตรที่เกี่ยวข้องในภาควิชาเศรษฐศาสตร์และการจัดการเพิ่ม!"

เฉินเกอกล่าวจางๆ

"เหอะๆ เงินเพียงเล็กน้อยที่คุณมี คุณยังต้องเลือกเรียนเพื่อบริหารอีกหรือ?เฉินเกอ ฉันแนะนำให้คุณรีบติดต่อหน่วยงานที่ดี คนอย่างคุณ ควรมี5 ประกัน 1 กองทุนจะดีกว่า ไม่งั้นฉันกังวลจริงๆว่าคุณจะหาเมียไม่ได้ในอนาคต!”

ถังฉู่ หัวเราะโดยตรง

เนื่องจากเธอก็ศึกษาด้านการบริหารเศรษฐกิจในต่างประเทศ

เฉินเกอยังต้องการเรียนมันช่างน่าขำจริงๆ

และเฉินเกอก็ฟังออกว่าคำพูดของถังฉู่ชัดเจนอยู่แล้ว นี่เป็นการบอกใบ้ตัวเองว่าเธอไม่เห็นด้วยที่เขาคบหากับซูมู่หานเลย!

ซูมู่หานยังคงพยายามเปลี่ยนเรื่องพูดของพี่ถังฉู่

โชคดีที่ในตอนนี้อาหารมาเสิร์ฟแล้ว

"สวัสดีสุภาพบุรุษและสุภาพสตรี นี่คือ ไวน์โดเมน เดอ ลา โรมาเน่-กงตีที่ทางร้านมอบให้ฟรี เชิญลิ้มรสได้เลย!"

พนักงานเสิร์ฟเดินเข้ามาด้วยความเคารพพร้อมกับไวน์แดงหนึ่งขวดและกล่าว

"ไวน์โดเมน เดอ ลา โรมาเน่-กงตี?จริงเหรอ?นี่คือแบรนด์ไวน์อันดับ 1 ของโลกที่ติดอันดับหนึ่งในสิบอันดับแรกของแบรนด์ไวน์ที่หรูหราที่สุดในโลกเลยนะ!"

หลังจากฟังการแนะนำของบริกร.

ถังฉู่และเว่ยหลินพวกเธอต่างตกตะลึง

พวกเธอทำงานและอาศัยอยู่ในต่างประเทศ จึงรู้จักไวน์เป็นอย่างดี

"เอามาให้ฉันดูสิ ว่าเป็นของจริงมั้ย"

"อะไร?"

เมื่อพนักงานเก็บเงินพูดจบทุกคนก็ต้องประหลาดใจอีกครั้ง

"โอ้โห เสี่ยวเฉียงสุดยอดจริงๆ ได้ส่วนลด 30%! คุณนี่มีหน้ามากเลย!"

ถังฉู่รู้สึกตกใจอีกครั้ง

"ฮ่าๆ เรื่องเล็กน้อยหน่า พี่ถังฉู่มู่หาน ไม่ก็เราออกไปข้างนอกเที่ยวดูไหม ตอน

บ่ายค่อยจัดเตรียมโรงแรมให้พวกพี่ของผมพักผ่อน

"โอเคโอเค พูดตามตรงนะ นอกจากตอนเด็กที่ฉันได้มาเล่นที่จินหลิงบ่อยแล้ว

หลังจากไปต่างประเทศ ฉันก็ไม่ได้กลับมามากนัก อย่างไรก็ตาม ตอนบ่ายให้น้องสาวลาละกัน พวกเราค่อยออกไปเที่ยวข้างนอกด้วยกัน ฉันมีเพื่อนสมัยมัธยมปลายและมหาลัยจะมาเที่ยวด้วย ทุกคนถือโอกาสนี้ทำความรู้จักกัน! "

ถังฉู่ยิ้มและพูด

“เยี่ยมมาก ถ้าอย่างนั้น ตอนกลางคืนผมเรียกอีกโต๊ะในห้องครัวเจียหยวน!”

เว่ยเฉียงตบหน้าอกของเขา

"เอ่อ พี่ พี่เว่ยหลิน ตอนบ่ายที่โรงเรียนเรามีงาน ดังนั้นฉันจะไม่เที่ยวเล่นกับคุณแล้ว

พวกคุณเที่ยวให้สนุก ฉันกับเฉินเกอขอตัวกลับไปโรงเรียนก่อน!"

ซูมู่หานเห็นเฉินเกอเหมือนไม่พอใจเล็กน้อย ยังไงก็นะ

วันนี้ฉันอยากให้เฉินเกอเลี้ยงข้าวพี่สาว แต่ถูกเว่ยเฉียงแย่งความสง่างามของเขาไป

ซูมู่หานเข้าใจ ว่าเฉินเกอไม่สามารถเปิดเผยตัวตนของเขาได้

กลัวว่าเขาจะต้องทนกับสิ่งเหล่านั้น ซูมู่หานจึงต้องกลับไปกับเฉินเกอก่อน

"หือ? น้องมู่หาน มันคงแย่ถ้าคุณไม่ไปด้วย ฉันอยากให้คุณเป็นไกด์นำเที่ยวให้พวกเราด้วยซ้ำ!"

เว่ยเฉียงขอร้อง

เมื่อเห็นซูมู่หานไม่ยอมไป เขาจึงส่งสายตาอ้อนวอนไปที่พี่ถังฉู่

ถังฉู่เข้าใจทันทีและเหลือบมองเฉินเกออย่างเย็นชาทันที จากนั้นกล่าวกับซูมู่หานว่า

"มู่หาน มากับฉันหน่อย ฉันมีเรื่องจะคุยกับคุณ!"