บทที่316 โต้กลับ
อีกด้านหนึ่ง
“คุณชายหลง ฉันทำพลาดแล้ว!”
“อะไรนะ?ตู๋เซี่ยคนอย่างเจ้าเหรอจะทำพลาด แค่เฉินเกอคนเดียวก็จัดการไม่ได้เหรอ?”
ทางโทรศัพท์ หลงเช่าหยุนที่อยู่ในห้องน้ำกล่าวด้วยความประหลาดใจ
“ไม่ใช่ครับ มีคนที่คอยช่วยเหลือเขาอยู่ เมื่อกี้ถ้าไม่ใช่ฉันรีบเอากำลังกลับมา แขนของฉันก็คงใช้งานไม่ได้อีกต่อไป!”
ภายในรถ ตู๋เซี่ยกำลังโทรออกด้วยมือข้างหนึ่ง ในขณะที่แขนอีกข้างหนึ่งของเขาวางราบอยู่
และในขณะนี้ บนแขนข้างนั้น กล้ามเนื้อสีแดงเลือดปูดออกมา เหมือนกับว่ามีไส้เดือนดินสีแดงสด คลานไปทั่วแขนของเขา
และยิ่งไปกว่านั้นแขนของเขาไม่สามารถขยับได้เลย
หน้าผากของตู๋เซี่ย เต็มไปด้วยเหงื่อ
“แม่งเอ๊ย ไอ้เด็กนี่ช่างโชคดีจริง ๆ ฮึ แต่ว่าครั้งนี้ก็ถือว่าเปิดได้ดีเหมือนกัน เดี๋ยวรอให้พรุ่งนี้ออกข่าว ไอ้เด็กคนนี้ก็มีชื่อเสียงที่ฉาวโฉ่ไปทั่ว ทางครอบครัวโอหยางไม่ปล่อยเขาไว้แน่ และทั้งสองบ้านร่วมมือกัน เรื่องฆ่าเขาเป็นเพียงแค่เวลาไม่กี่นาทีเท่านั้น!”
“ส่วนตู๋เซี่ย คุณกลับไปพักฟื้นให้ดีก่อนเถอะ!”
พอพูดจบ หลงเช่าหยุนก็วางสาย
ทันทีที่วางสาย
ในเวลานี้เองเว่ยเมิ่งเจียวก็ได้โทรเข้ามา
“พี่เช่าหยุน เรื่องของวันนี้ทำให้เป็นเรื่องใหญ่ไปหรือเปล่า?คุณบอกว่าแค่ให้ฉันเอาเขาเข้าไปในห้องนอน และไม่ให้พี่โอหยางของฉันต้องเสียเปรียบ แต่ทำไมคุณถึง?”
เว่ยเมิ่งเจียวกล่าวอย่างประหม่า
“นี่ก็ไม่ได้ให้โอหยางหรูเสียเปรียบนิ เธอไม่ได้ถูกเย้ยหยัน และจุดประสงค์ที่พวกเราต้องการก็บรรลุผลแล้ว มันดีไม่ใช่เหรอ?”
หลงเช่าหยุนกล่าวอย่างโน้มน้าว
“ฮึ นี่ยังเรียกว่าไม่ได้เย้ยหยันอีกเหรอ ทำกับพี่สาวฉันจน*ขนาดนั้น!อย่างไรก็ตามพี่สาวฉันก็เป็นคนของตระกูลโอหยาง ถ้าเรื่องนี้ถูกยืนยันแล้ว ทางครอบครัวของเราทั้งสองฝ่ายก็ไม่สามารถอธิบายได้!”
เว่ยเมิ่งเจียวกล่าว
“เฮ้อ เสียใจจริง ๆที่ช่วยคุณ คุณไม่รู้ ตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงตอนนี้ ฉันเอาใจเฉินเกออยู่ตลอด กลัวว่าเขาจะปฏิเสธฉันและไม่ออกมา พอถึงเวลาฉันก็ต้องคิดหาวิธีอื่นมาหลอกให้เขาออกมา!”
“อีกอย่างเพื่อคุณ ฉันทำให้คุณชายที่ร่ำรวยของจินหลิงคนหนึ่งขุ่นเคืองฉัน ทรัพยากรด้านการเงินของเขาและพี่สาวเขารวมกัน ไม่น้อยว่าตระกูลหลงของพวกคุณเลย!และฉันก็พลาดโอกาสที่จะได้รู้จักคุณชายคนหนึ่งด้วย!”
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า นี่มันน่าเสียใจตรงไหน มีพื้นหลังของตระกูลหลงแห่งเยี่ยนจิงเราค่อยสนับสนุนคุณ เท่ากับว่าต่อจากนี้คุณได้ไต่เต้าขึ้นระดับสูงแล้ว และในทุกที่ของประเทศจีนแล้วแต่คุณจะไปที่ไหน ต่างก็มีอิทธิพลของตระกูลหลงแห่งเยี่ยนจิงเราทุกแห่ง ส่วนเฉินเกอ ก็เพียงแค่ที่จีนหลิงเท่านั้นแหละ!เอาเป็นว่าฉันรับปากคุณ ครั้งนี้คุณช่วยให้ฉันได้ฉินหยา ฉันจะช่วยบรรลุความใฝ่ฝันของคุณอย่างหนึ่ง!”
หลงเช่าหยุนยิ้มและกล่าวอย่างขมขื่น
จนโน้มน้าวเว่ยเมิ่งเจียวสำเร็จ
และในขณะนี้เฉินเกอก็กลับไปที่โรงแรมแล้ว
แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือ โรงแรมได้ปิดไปแล้ว
และหลี่เจิ้นกั๋ว จ้าวจื่อซิ่ง และบอดี้การ์ดเทียนหลงตี้หูพวกเขาทุกคนก็มาถึงแล้วด้วย
เหตุการณ์ของวันนี้ หลี่เจิ้นกั๋วพวกเขาก็ได้ยินข่าวมาบ้างแล้ว และตอนนี้พวกเขาก็ให้ความสำคัญเป็นอย่างมาก
เดิมทีทุกคนต่างก็รู้สึกว่า ตระกูลหลงจะมีความหวั่นเกรง และไม่กล้าที่จะลงมือกับคุณชายเฉินโดยตรง
แต่ตอนนี้ดูแล้ว สิ่งที่ทุกคนวินิจฉายไว้ต่างก็ผิดหมด
“คุณชายเฉิน ท่านประธานที่เราจับตัวมาคนนั้น แม่ง กำลังตั้งหัวข้อข่าวที่จะออกในวันพรุ่งนี้อยู่ที่บ้านของเขา!”
ในขณะนี้ บอดี้การ์ดเทียนหลงตี้หูเดินเข้ามาในห้องโถงและกล่าว
“พาเขาเข้ามา!”
เฉินเกอที่นั่งอยู่บนเก้าอี้เจ้านาย พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา
ช่วยไม่ได้ ในเมื่อหลงเช่าหยุนใช้กำลังวางแผนใหญ่โตขนาดนี้เพื่อมาทำร้ายตัวเอง
ตัวเองก็ต้องรับไว้
และพรุ่งนี้ข่าวที่ถูกใส่ร้ายนี้ จะออกข่าวไม่ได้แน่นอน
“ทำอะไร?พวกคุณทำอะไร?ปล่อยฉันออกไป!”
ไม่นาน ชายวัยกลางคนหนึ่งก็ถูกบอดี้การ์ดหลายคนเอาตัวเข้ามา
ซึ่งชายวัยกลางคนนี้เป็นประธานที่ถูกหลงเช่าหยุนใช้เงินซื้อ มีนามสกุลหลิว
“สวัสดีท่านประธานหลิว ฉันคิดว่าคุณรู้ว่าตอนนี้ฉันหาคุณมาที่นี่หมายความว่าอย่างไร สิ่งที่คนของคุณถ่ายได้ในวันนี้ล่ะ?”
เฉินเกอถาม
“คุณทำอะไร?นี่เป็นเสียงของลูกสาวฉัน?”
ประธานหลิวกระวนกระวาย
“เหอะๆ ท่านประธานหลิวอย่ากระวนกระวายซิ ตอนนี้ลูกสาวของคุณอยู่ในชนบทบ้านเกิด บังเอิญว่า แผนกภาพยนตร์และการโทรทัศน์ของบริษัทเราไปถ่ายทำวิดีโอการศึกษาและความปลอดภัยที่นั่น และลูกสาวของคุณมีรูปลักษณ์หน้าตาที่สวยงาม เลยเชิญเธอมาเข้ากล้องสักหน่อย!และตอนนี้เธอกำลังเล่นบทเป็น สาวน้อยที่ถูกลักพาตัว และโจรต้องการทำข้อตกลงกับพ่อของเธอ ถ้าไม่อย่างนั่นเธอก็จะถูกฆ่า!”
หลี่เจิ้นกั๋วยิ้มและกล่าว
และรับโทรศัพท์มือถือจากมือของเฉินเกอไปให้ประธานหลิวดู
แวบแรกที่เห็น เป็นคนกลุ่มหนึ่งกำลังถ่ายทำวิดีโออยู่ภายในหมู่บ้านจริง ๆ
แต่ประธานหลิวกลืนน้ำลายลงคออย่างแรง
และมันหมายความว่าอย่างไรเขาก็เข้าใจชัดเจนแล้ว
ไม่จำเป็นต้องพูดให้ละเอียดถี่ถ้วน
อีกอย่าง เรื่องนี้ ก็เป็นเรื่องที่คุณชายหลงจัดเตรียมขึ้นโดยมีเจตนาทำให้เฉินเกอฉาวโฉ่จริง ๆ
ประธานหลิวไม่มีเหตุผลเลยด้วยซ้ำ
และเมื่อถูกแก้แค้น เขาก็พูดอะไรไม่ออก
ตอนนี้ลูกสาวของตัวเองไม่เป็นอะไร และยังเล่นอย่างมีความสุขกับพนักงานอยู่ทางนั่น และนี่เป็นเกียรติที่คุณชายเฉินให้เขามากที่สุดแล้ว
“คุณชายเฉิน ในนี้มีเรื่องเข้าใจผิดกันอย่างมาก ตอนแรกบอกว่าคุณ*ผู้หญิงคนนั้น แน่นอนว่าฉันไม่เชื่อ ฉันรู้สึกว่าเรื่องนี้ต้องมีอะไรเข้าใจผิด และเข้าใจผิดมากด้วย!”
สีหน้าของประธานหลิวซีดไปหมด
“ประธานหลิว เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณเลย จะว่าไป พวกเราไม่ใช่หลงเช่าหยุน เรื่องคุกคามผู้อื่นแบบนี้ พวกเราก็ทำไม่ออกมา คุณก็แค่บอกมาว่าเรื่องนี้จะเอาอย่างไง?และถ้าคุณจงใจจะทำฉันล่ะก็ แน่นอนว่าฉันไม่พอใจแน่!”
เฉินเกอกล่าว
“ครับครับครับ ฉันจะเล่าความจริง รูปภาพที่ถ่ายนั้น หลงเช่าหยุนเป็นคนสั่งให้พวกเราแก้ไขรูป ก็เพื่อที่จะทำให้ชื่อเสียงของคุณเสีย และให้คุณกับตระกูลโอหยางเป็นศัตรูกัน!ฉันรู้ คุณชายเฉินคุณไม่สามารถทำเรื่องสกปรกแบบนั้นได้อย่างแน่นอน!”
ประธานหลิวกล่าวอย่างเหงื่อไหลเต็มหัวไปหมด
เมื่อเห็นประธานหลิวพูดออกมาหมดแล้ว
เฉินเกอก็มองไปที่หลี่เจิ้นกั๋ว แล้วพยักหน้า เพื่อให้ประธานหลิวดูอีกวิดีโอหนึ่งที่ถ่ายทำไว้
และเมื่อเห็นคลิปวิดีโอนี้ ดวงตาของประธานหลิวเบิกกว้าง และสีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ จากนั้นก็โกรธจนใบหน้าของเขาซีดไปหมด……
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน
เรื่องนี้มีอัพต่อไหมครับ...
เอาข้อศอกแปลเหรอครับมั่วไปหมดแทนนามหญิงเป็นคำว่าผมเฉย...
กูงงกับการเขียนบทให้พระเอก,รวยมีเงิน,มีรถมีทุกอย่างแล้วก่อยังเขียนให้ดูโง่โดนดูถูกตลอดเวลา,คนเขียนบทมีปมปะเนี่ย...
555เขียนบทให้ตัวเอกโง่ดีครับ...
แล้วจะเขียนบทให้ตัวเอกโง่ไปถึงไหนละครับ...
เขียนแบบทำให้ตัวพระเอกโดนดูถูกมากไปหน่อยอ่านแล้วรำคาญ...
รออัพเดท เรื่องนี้จะมีการอัพเดทอีกไหมค่ะ...