ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 401

บทที่ 401 ความขัดแย้งภายในถูกเปิดเผย

เฉินเกอก็กำลังสับสน เมื่อกี้ยังดีๆอยู่เลย ทำไมตอนนี้ถึงเป็นแบบนี้ ดูเหมือนจะเกิดการขัดแย้งขึ้นมาแล้ว

ขณะนั้นไปดูด้วยความตกใจและสงสัย

สิ่งที่มองเห็นนั้น ในกลุ่มคน มีผู้หญิงวัยกลางคนคนหนึ่งคุกเข่าอยู่

สีหน้าของนายท่านแห่งตระกูลฟางนั้นดูแย่มาก

และเหล่าข้าทาสบริวารของบ้านตระกูลฟาง ทุกคนต่างเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง

“ก็คือเธอ เมื่อก่อนเธอเป็นสาวใช้ข้างกายของฟางเมิ่งซินซึ่งเป็นคนต้นเรื่อง เร็วเข้า! รีบบอกที่ซ่อนของฟางเมิ่งซินมา พวกเราจะปล่อยเธอไป!”

“ฮึ เมื่อก่อนเป็นเพราะฟางเมิ่งซินคนเดียว ทำให้ตระกูลฟางและตระกูลเฉินต้องฆ่าฟันกัน คนที่ตายส่วนใหญ่เป็นข้าทาสบริวารของตระกูลเรา ช่างสงสารลูกชายที่เพิ่งจะเป็นหนุ่มของฉัน ก็เป็นเพราะผู้หญิงอย่างฟางเมิ่งซินคนเดียว นายท่านฟาง หากท่านได้ซ่อนฟางเมิ่งซินเอาไว้ อยากจะรบกวนให้ท่านช่วยมอบเธอออกมาด้วย!”

“ใช่ เอาตัวเธอออกมา ช่วยแสดงความรับผิดชอบต่อครอบครัวของพวกเราด้วย!”

คนจำนวนมากต่างรายล้อมเข้ามาที่นายท่านฟางแล้วกล่าวขึ้น

แต่ซือถูหงนั้น กลับยิ้มอย่างเย็นเยือก

เมื่อกี้ ก็แค่กการขัดแย้งเล็กๆน้อยๆเท่านั้น

ฟางปู้ถงนั้นเป็นเพราะว่าซือถูหงคนนี้ทำเรื่องโดยพลการ ก็เลยได้สั่งสอนซือถูหงต่อหน้าผู้คน

หลายปีมานี้ ซือถูหงเขาคิดว่าตัวเองเป็นหัวหน้าของครอบครัวเหล่านั้น

บวกกับตอนเช้าเขาได้มาขอทรัพย์สินบางส่วนกับฟางปู้ถงและได้คุยเรื่องแต่งงานของลูกชายด้วย ฟางปู้ถงนั้นไม่ไว้หน้าซือถูหงเลยแม้แต่น้อย

เดิมก็มีความโกรธแค้นอยู่แล้ว

เจรจากันก่อนใช้กำลัง ในเมื่อเจรจาไม่เป็นผล งั้นวันนี้ซือถูหงก็จะใช้โอกาสนี้โดยที่ไม่สนใจว่าต้องสูญเสียอะไรบ้าง

ก็เลยได้เปิดเผยเรื่องที่หาตัวสาวใช้ข้างกายของฟางเมิ่งซีเมื่อหลายปีก่อนเจอแล้ว

เพราะก่อนหน้านี้ ซือถูหงก็ได้จัดคนมาคอยสำรวจความเคลื่อนไหวทุกฝีก้าวของตระกูลฟาง

และในบ้านตระกูลฟางก็ได้มีสายของซือถูหงอยู่มาก เรื่องนี้ก็เลยไม่สามารถที่จะปกปิดซือถูหงได้

โดยเฉพาะตอนนี้ไพ่ใบใหญ่ที่เขาได้มอบให้ฟางปู้ถงกับมือนั้นก็ยังอยู่

เรื่องที่ขัดแย้งกันภายใน ก็ให้มันถูกเปิดเผยในวันนี้ละกัน!

และฟางปู้ถงนั้น ตอนนี้มองไปที่ฝูงชน อดไม่ได้ที่จะโกรธ

ต่อสู้กันลับๆมาหลายปี

ถึงแม้ตระกูลฟางจะยังยิ่งใหญ่ แต่ก็เหมือนกับตึกที่สูญเสียเสาหลักยังไงอย่างนั้น ดูภายนอกเหมือนยิ่งใหญ่ แท้จริงแล้วกำลังอยู่ในช่วงที่วิกฤตมาก

ความทะเยอทะยานของซือถูหงสองพ่อลูก ฟางปู้ถงไม่ใช่ว่าจะไม่ใส่ใจ

แต่เขาคิดว่า ถึงแม้เขาอายุจะเยอะมากแล้ว แต่ก่อนที่จะตายนั้น ยังสามารถที่จะควบคุมสองพ่อลูกคู่นี้ไว้ได้

แต่คิดไม่ถึงเลย สองพ่อลูกนี้ จะอาศัยงานแซยิดของตัวเองในการลงมือ

ความแค้นที่สะสมมาเมื่อหลายปีก่อน เดิมก็ได้ถูกเก็บทับไว้ในใจตลอด ซือถูหงสองพ่อลูก ยังมีเจตนาที่จะมาเพิ่มความขัดแย้งอีก

ไม่อย่างนั้น ลูกสาวแท้ๆทั้งคน ทำไมฟางปู้ถงถึงได้ยอมทำพิธีตัดขาดความสัมพันธ์ฉันพ่อลูกกับเธอล่ะ

ก็เพราะว่าต้องการรักษาความเชื่อมั่นของครอบครัวข้าทาสบริวาร

“วันนี้เป็นงานแซยิดแปดสิบปีของคุณปู่ฉัน พวกคุณจะมาอวยพรวันเกิดคุณปู่ของฉัน หรือจะมาก่อความวุ่นวายกันแน่?”

เวลานี้ฟางเจี่่ยนนันกล่าวอย่างเย็นชา

“หลานเจี่่ยนนัน งานแซยิดนายท่าน พวกเราก็ต้องดีใจอยู่แล้ว แต่ว่าเมื่อหลายปีก่อนที่ครอบครัวของพวกเราต้องสูญเสียผู้ร่วมสายเลือดไปเยอะขนาดนั้น นายท่านพูดเสมอว่าจะชดเชยและรับผิดชอบต่อครอบครัวของพวกเรา แต่ตอนนี้ ผ่านไปยี่สิบกว่าปีแล้วนะ ก็ยังไม่เห็นคนที่ก่อเรื่องอย่างเมิ่งซินเลย ที่บอกว่าจะรับผิดชอบ ก็แค่ให้กิจการที่ทำกินขนาดเล็กมากกับพวกเรา วันนี้นายท่านได้ซ่อนสาวใช้คนสนิทของฟางเมิ่งซินไว้ในตระกูลฟาง หากไม่ใช่ตระกูลซือถูเปิดเผยออกมาก่อน เกรงว่าพวกเราคงจะโดนปิดบังไปตลอด!”

“พวกเราเป็นข้าทาสบริวารของตระกูลฟางมันหลายชั่วอายุคน แต่นายท่านมาทำแบบนี้ จะให้พวกเราเชื่อฟังท่านได้อย่างไร?”

ชายวัยกลางคนได้กล่าวอย่างโกรธเคือง

“ใช่ๆ ฉันว่าทุกคนไม่ต้องพูดพร่ำทำเพลงกันแล้ว รีบจับตัวอะเซี๋ยเอาไว้ ใช้วิธีลงทัณฑ์ไต่สวน ฉันไม่เชื่อว่าเขาจะไม่ยอมพูดที่ซ่อนของฟางเมิ่งซิน!”

“พวกเรา มาช่วยดึงตัวเธอขึ้นมา!”

พูดจบ ก็มีข้าทาสบริวารหลายครอบครัวมาช่วยกันกระชากอะเซี๋ยลุกขึ้นมา

“พวกแกจะบังอาจกันเกินไปแล้ว อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะ ที่พวกแกต้องการตามหาคุณอานั้นก็เป็นแค่เรื่องโกหก แต่ว่าอยากได้สมบัติในส่วนของคุณอานั้นถึงจะเป็นเรื่องจริงใช่มั้ย?”

ฟางเจี่่ยนนันพูดอย่างเยือกเย็น

เวลานี้ ครอบครัวเหล่านั้นจึงได้เงียบสงบลง

“หลานเจี่่ยนนัน ไม่ควรที่จะพูดเช่นนี้ แต่ในเมื่อหลานได้พูดออกมาขนาดนี้แล้ว บ้านตระกูลซือถูของเราไม่เป็นตัวเอย่างก็คงจะไม่ได้ ไม่ผิด ทรัพย์สินในส่วนของฟางเมิ่งซินนั้น เดิมทีได้แบ่งให้พวกเราแค่เศษเล็กเศษน้อย แต่สิ่งที่เราได้ทุ่มเทออกไปนั้น มันไม่สมควรที่จะได้แค่นี้ เพราะฉะนั้น ฉันเห็นว่าหากเรามาแบ่งเท่าๆกัน ก็เป็นเรื่องที่สมควร!”

ซือถูหงกล่าว

“ฮึ หมาวัดริอ่านจะมาเด็ดดอกฟ้า ฉันรู้แล้ว คุณปู่ท่านต้องปฏิเสธไปแน่! ใช่แล้ว คุณปู่ท่านปฏิเสธเขายังไง ถึงทำให้เขากลายเป็นหมาจนตรอกแบบนี้?”

ฟางหยีก็ได้ถามอีก

“ฉัน..........ตั้งแต่เด็กฉันก็มีคู่หมั้นคู่หมายแล้ว!” ใบหน้าที่งดงามของฟางเจี่่ยนนันได้แดงขึ้นเล็กน้อย แล้วกล่าวด้วยเสียงที่แผ่วเบา

“ห๊า? หมั้นกับใคร? ทำไมฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยล่ะ!”

“ช่างมันเถอะ ไม่พูดเรื่องนี้แล้ว!”

ฟางเจี่่ยนนันก็ได้ส่ายหัว

เวลานี้ ได้มองไปด้านในที่เกิดเหตุ

“นายท่าน ผมได้ไว้หน้าของท่านแล้วนะ อันที่จริงท่านเพียงแค่ชดเชยให้พวกเราในสิ่งที่พวกเราควรจะได้ ต่อจากนี้ไปพวกเราก็จะจงรักภักดิ์ดีกับตระกูลฟางเหมือนเดิม ไม่จำเป็น ที่จะต้องให้พวกเราพูดเรื่องนี้ออกมาให้หมดมั้ง?”

ซือถูหงพูดอย่างเยือกเย็น

ฟางปู้ถงกลับใช้สองนิ้วนวดหว่างคิ้ว

ในที่สุดเขาก็รู้แล้ว ทำไมวันนั้นซือถูหงถึงมีพฤติกรรมที่เปลี่ยนไป ยังได้มาบอกตัวเองเรื่องที่เจอเมิ่งซิน ยังนึกว่าเขาได้กลับตัวกลับใจแล้วเสียอีก

ไม่คิดเลย มันเป็นอุบายที่วางไว้

น่าสงสารฟางปู้ถงที่เป็นวีรบุรุษมาทั้งชีวิต ทั้งที่แก่แล้วแต่เป็นเพราะว่ารักลูกสาวมาก จึงทำให้เสียแผน!

เพียงแต่ว่า ขิงแก่ย่อมเผ็ดกว่าอยู่แล้ว โชคดีที่ฟางปู้ถงได้สร้างเกราะป้องกันตัวที่หนาแน่นไว้

“เห่อๆอะหง ฉันไม่รู้ว่านายกำลังพูดอะไรอยู่ ใช่ ฉันหาอะเซี๋ยเจอแล้ว ฉันเพียงต้องการจะรู้ที่อยู่ของเมิ่งซินจากปากของเธอ แต่ว่าอะเซี๋ย นั้นไม่รู้อะไรเลย ฉันก็ทนเห็นเธอต้องไปเร่ร่อนอยู่ข้างนอกคนเดียวไม่ได้ ดังนั้นจึงได้ให้เธออยู่ที่นี่ เมื่อกี้เราก็คุยกันชัดเจนแล้วไม่ใช่เหรอ นายยังมีเรื่องอะไรที่ต้องการพูดอีกมั้ย?”

ฟางปู้ถงกล่าวยังใจเย็น

“ฮ่าๆๆ นายท่าน ผมนับถือท่านจริงๆเลย เพียงแต่ว่าเช้านี้ ลูกน้องของผมที่อยู่ด้านนอกวิลล่า ได้ขวางรถคันหนึ่งที่ขับออกมาจากวิลล่า บนรถนั้น ก็บังเอิญได้เจอกับหญิงสาวคนหนึ่ง ซู๊ดๆๆ หญิงสาวคนนี้ช่างงดงามเสียจริง พ่อบ้านหลี่ พ่อบ้านหวาง พวกคุณรู้ไหม ว่าสวยถึงขั้นไหน? หน้าตาละม้ายคล้ายกับฟางเมิ่งซินอย่างกับคนคนเดียวกัน หากพวกคุณไม่เชื่อ ผมจะให้ลูกน้องพาเธอขึ้นมาเดี๋ยวนี้เลย!”

ซือถูหงก็ได้พูดอย่างยิ้มๆ

“นาย.......นายจับตัวเฉียงเวยไปเหรอ?”

ตอนนี้สีหน้าของฟางปู้ถงเก็ทไม่ไหวแล้ว พูดด้วยร่างกายที่สั่นสะท้านเล็กน้อย

“เธอชื่อเฉียงเวยเหรอ? ผมถามเธอแล้วแต่เธอไม่ยอมพูดกับผมสักคำเลย ผมคิดว่า พวกเรามาถามเธอพร้อมกันดีกว่า เด็กๆ พาตัวหญิงสาวคนนั้นขึ้นมาเดี๋ยวนี้!”

ซือถูหงตะโกนเรียก