ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 729

บทที่ 729 มดเล็กกินช้างใหญ่

เมืองหนานหยางที่ท่าเรือเกาะฮ่องกง

บัดนี้ที่นี่เป็นจุดที่ฮือฮามาก

มีคนมามุงดูเป็นจำนวนมาก

ที่แท้มีคนหนึ่งกำลังคลานอยู่บนพื้นทำให้เป็นที่จับตามองของทุกคน

ทุกคนต่างกระซิบกระซาบพูดคุยกัน แต่ไม่มีใครกล้าก้าวเข้ามาหนึ่งก้าวเพื่อช่วยเหลือเขา

“โอ้โห นี้ไม่ใช่หลี่เจิ้นกั๋วที่เป็นประธานหลี่เหรอ？”

ในที่สุดก็มีคนจำคนที่อยู่ตรงหน้าได้

ใช่แล้ว คนนี้ไม่ใช่ใครอื่น ซึ่งคือประธานหลี่ที่มีชื่อเสียงในแวดวงธุรกิจ

โอ้สวรรค์ ประธานหลี่เป็นใครกัน ทำไมตอนนี้ถึงตกอับเพียงนี้？

เขาหวาดกลัว

และเมื่อเขาพูดเช่นนี้ คนจำนวนไม่น้อยต่างหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูป

เพราะประธานหลี่ที่อยู่ตรงหน้า บัดนี้ร่างกายได้รับบาดเจ็บไปทั้งตัว และเส้นเอ็นทั้งแขนและขาของเขาก็ถูกกระทืบจนหัก

ทำให้คนสงสารเวทนายิ่งนัก

“ท่านประธานหลี่ทำไมท่านถึงมีสภาพเช่นนี้ล่ะครับ ผมได้ยินว่าท่านอยู่ที่เมืองจินหลิงมิใช่หรือครับ ทำไมถึงกลับมาที่ท่าเรือกะทันหันล่ะครับ？”

เห็นได้ชัดว่าชายวัยกลางคนนี้รู้จักกับประธานหลี่ จึงได้เข้ามาถามอย่างสงสาร

และในเวลาเดียวกันยังรีบเอาน้ำเปล่าของตนออกมาเพื่อจะให้หลี่เจิ้นกั๋วที่คอกำลังแห้งดื่ม

ผลปรากฏว่ายังไม่ทันเข้าปากก็ถูกคนแตะทิ้งออกไป

เป็นบอดี้การ์ดหลายคนที่เดินมาอย่างยิ้มเยาะเย้ย

“ไอ้เฮีย ไอ้อ้วนเอ้ยไม่อยากตายก็รีบไสหัวไปเร็วๆ อย่ามาสาระแนยุ่งเรื่องของคนอื่น ไม่เช่นนั้นนายจะจบชีวิตอยู่ที่นี่！”

บอดี้การ์ดชุดดำกล่าวอย่างเย็นชา

ชายวัยกลางคนอยากจะต่อต้าน แต่เมื่อเห็นคนเหล่านี้ไม่ธรรมดาจึงไม่กล้าที่จะหยุดยั้งการกระทำต่ำทรามนี้

ขณะนี้จึงได้แต่จากไปอย่างสลดใจ

ส่วนหลี่เจิ้นกั๋วอยากเอาน้ำขึ้นมาดื่มสักอึกหนึ่ง

ผลปรากฏว่าถูกบอดี้การ์ดชุดดำเหยียบสองมืออย่างสุดแรง

เหยียบบนหลังมือจนสาหัสแล้วยังกดทับอย่างรุนแรงอีกด้วย

“ไม่ใช่เคยพูดแล้วเหรอว่าไม่ดื่มน้ำเป็นเวลาเจ็ดวัน วันนี้เพิ่งจะวันที่สามเองก็ทนไม่ไหวแล้วเหรอ！ไอ้เฮีย ยังคิดว่าเป็นตัวเด่นของตระกูลเฉินอยู่อีกเหรอ ยังคิดจะให้คนนำน้ำมาให้ดื่ม จากนี้ไปตระกูลเฉินเปลี่ยนชื่อเป็นตระกูลซีเหมินแล้วโว๊ย พวกนายก็เป็นได้แค่สุนัขของตระกูลซีเหมินเท่านั้นแหละ！”

บอดี้การ์ดพูดอย่างเย็นชา

ส่วนหลี่เจิ้นกั๋วกระหายเต็มแก่จึงฝืนไปดื่มน้ำที่กระเด็นอยู่บนพื้น

“แม่งเอ้ย นายอยากดื่มน้ำมากนักใช่ไหม？ฮ่าๆๆๆๆ พรรคพวกเอ๋ยโยนเขาลงแม่น้ำดีไหม ถ้าเขาสามารถมีชีวิตว่ายขึ้นมาบนฝั่งได้ก็ถือสักว่าเขาโชคดี？”

บอดี้การ์ดพูดอย่างหัวเราะเยาะ

“ดี！”

พวกเขาขานตอบอย่างพร้อมเพรียบกัน

พูดถึงเฉินเกอหลังจากที่ออกจากเกาะแห่งนั้นในแถบทะเลตะวันออกเฉียงใต้

และผ่านมาที่เกาะฮ่องกงเพื่อเตรียมจะกลับเกาะของบ้านตระกูลเฉิน

บังเอิญมาเจอภาพที่เกิดขึ้นตรงหน้า

เพียงแต่บัดนี้เขาไม่อยากจะไปยุ่งเรื่องของคนอื่นมากนัก

กำลังเตรียมตัวจะเดินผ่านไป

เมื่อได้ยินเสียงร้องคำรามด้วยความเจ็บปวดของหลี่เจิ้นกั๋ว เขายังคิดว่าหูของตนฝาดไป

สุดท้ายเมื่อหันหน้าไปมองก็เป็นหลี่เจิ้นกั๋วจริงๆ！

เป็นไปได้อย่างไรกัน？

เปลือกตาเฉินเกอกระตุก

บัดนี้จึงไปปรากฏตัวตรงหน้าคนเหล่านี้

“เจิ้นกั๋ว！”

เฉินเกอเรียกอย่างไม่อยากจะเชื่อ

หลายวันก่อนได้พบหน้ากันยังดีๆอยู่เลย และเจิ้นกั๋วกำลังจัดการเรื่องการโอนย้ายกรรมสิทธิ์ทรัพย์สินอยู่ และตัวเขาอยู่ที่เมืองจินหลิงแล้วนี้มันเกิดอะไรขึ้น？

ส่วนหลี่เจิ้นกั๋วเมื่อได้ยินเสียงเรียกของเฉินเกอก็แหงนหน้าขึ้นมองอย่างตัวสั่น

“คุณ……คุณชายเฉิน？”

ชั่วขณะนั้นหลี่เจิ้นกั๋วน้ำตาไหลริม

เหมือนตอนอยู่ในความมืดมิดแล้วได้พบเจอแสงสว่างอีกครั้ง

“นี่มันเกิดอะไรขึ้น？”

เฉินเกอรีบถาม。

“เป็นฝีมือของตระกูลกู่กับสำนักฟีนิกซ์ที่มายึดครองตระกูลเฉินแล้วมอบให้เมืองไท่ตระกูลซีเหมินเป็นผู้ดูแล พวกเขาแย่งทรัพย์สมบัติทั้งหมดของตระกูลเฉินไป！ผมต่อต้านพวกเขาจึงถูกจับมาอยู่ที่นี่ครับ！”

หลี่เจิ้นกั๋วพูดอย่างสะอึกสะอื้น

“ผัวะ！”

พวกเขายังไม่ทันพูดจบ เฉินเกอก็ดีดนิ้วเบาๆจนทำให้หัวพวกเราสองคนแตกสลายเป็นชิ้นเล็กๆ！

“เจิ้นกั๋ว ผมจะรักษาแผลให้คุณก่อนนะ！”

เห็นหลี่เจิ้นกั๋วที่เจ็บปวดจนทนไม่ไหว

ร่างของเฉินเกอแค่ขยับเพียงเล็กน้อยก็นำเขามาอยู่ที่ป่าไม้

แน่นอน ตอนนี้เฉินเกอจะรักษาคนไม่จำเป็นต้องใช้วิธีเหมือนเมื่อก่อนแล้ว

บัดนี้เฉินเกอได้ปิดตาทั้งสองข้างลงเล็กน้อย

จากนั้นก็เห็นบนหน้าผากของเขาค่อยปรากฏนัยน์เทพศุภรวิเศษขึ้นมา

แสงประกายสีทองได้ครอบคลุมตัวของหลี่เจิ้นกั๋วเอาไว้

จากนั้นบาดแผลบนตัวหลี่เจิ้นกั๋วก็ได้หายไปในชั่วพริบตาเดียวจนน่าอัศจรรย์ใจ

หลังจากที่แสงประกายสีทองได้จางหายไป

หลี่เจิ้นกั๋วรู้สึกว่าร่างกายของตนเกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นมา

เห็นเฉินเกอในตอนนี้ไม่มีความน่านับถือเกรงขามอีกต่อไป แต่เสมือนเป็นดั่งปีศาจก็ไม่ปาน จึงมองเฉินเกออย่างไม่อยากจะเชื่อ

“คุณชายเฉิน……ท่าน！？”

หลี่เจิ้นกั๋วไม่กล้าพูด เพราะเขาหายดีหมดแล้ว

“เรื่องพวกนี้ค่อยว่ากันทีหลัง ตระกูลเฉินเกิดอะไรขึ้นกัน？”

เฉินเกอถาม

บัดนี้หลี่เจิ้นกั๋วจึงได้เล่ารายละเอียดยิบย่อยให้ฟัง

ที่แท้……

ห้าวันก่อนตระกูลเฉินก็เกิดเรื่องขึ้นแล้ว

สำนักฟีนิกซ์กับตระกูลกู่จับตัวประธานเก่าเฉินผิงอันถึงที่บ้านและในขณะเดียวกันยังจับตัวพวกฟางเจี่ยนนันไปด้วย แย่งชิงทรัพย์สมบัติทั้งหมดของตระกูลเฉินไป หลี่เจิ้นกั๋วต่อต้านพวกเขาจึงถูกพวกเขาจับตัวมา

และหุ่นเชิดของพวกเขาคือเมืองไท่ตระกูลซีเหมิน

ตอนนี้คนของตระกูลซีเหมินที่อยู่ในเกาะฮ่องกงช่างเหิมเกริมสิ้นดี

ทรมานคนของตระกูลเฉินทุกวิถีทาง

“และที่สำคัญ พอพวกเขารู้ว่าฟางเจี่ยนนันเป็นคู่หมั้นของคุณแล้ว จึงถูกคุณชายของตระกูลซีเหมินขายตัวไปที่บาร์แห่งหนึ่งเพื่อหยามศักดิ์ศรีให้เป็นสาวนั่งดริ้ง ตอนนี้ได้ยินว่าตระกูลกู่ได้วางกับดักที่บ้านตระกูลเฉินเป็นที่เรียบร้อยแล้ว รอเพียงให้ท่านไปติดกับเท่านั้นเอง！”

หลี่เจิ้นกั๋วเล่าเรื่องทั้งหมดที่ตนรู้ออกมา……