ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 781

บทที่781 ขอบเขตชั้นสาม

ร่างกายของหลงเย่เริ่มสั่นเล็กน้อย

“หมายความว่าอย่างไร? คุณหมายความว่าเฉินเกอ เป็นขอบเขตหลุนหวาง?”

หลงเย่ประหลาดใจ

“ใช่ เขาแข็งแกร่งเกินไป!”

หัวหน้าสามพูดด้วยความสยองขวัญ:

“เมื่อกี้ ประมาณหนึ่งรอบ ร่างกายกระดูกของจูเป่าชิ่งแตกเป็นชิ้นๆ ฉันพึ่งรู้สึกได้ ว่าผู้แข็งแกร่งที่แท้จริงคือแบบ

ไหน ผู้แข็งแกร่งที่แท้จริงคือ เมื่อเผชิญกับความท้าทาย เขาจะไม่กลัวอะไรอีกต่อไป!”

หัวหน้าสามพูดเสียงสั่น

“ในกรณีนี้ ฉันหลงเย่คงเสียมารยาท หัวเซี่ยสามารถมีคนที่แข็งแกร่งได้ขนาดนี้ ถ้าเขายินดีที่จะมาเป็นหัวหน้าโค้ชของ

พวกเรา เป็นเกียรติของพวกเราจริงๆ!” หลงเย่พูดอย่างเศร้าๆ

สำหรับการตายของจูเป่าชิ่ง ในเวลานี้หลงเย่ไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้แล้ว

ขอถามโลกนี้ นอกจากหลุนหวาง ยังมีอะไรที่ทำให้ผู้คนตกตะลึงได้มากขนาดนั้น?

ไม่มีอีกแล้ว!

ในขณะนี้เฉินเกอเอาล้วงมือเข้าไปในกระเป๋า เดินออกจากฝูงชนอย่างช้าๆ

หลงเย่มองไป และรีบไปต้อนรับเขา

“คุณเฉิน ฉันมันแก่แล้วไม่รู้จักกาลเทศะ เชื่องช้าไม่มีมารยาท โปรดยกโทษให้ฉันด้วย!”

หลงเย่โค้งคำนับเล็กน้อย

“คุณหลงพูดอะไรอย่างนี้!”

เฉินเกอยิ้มอย่างไม่แยแส

หลังจากฆ่าจูเป่าชิ่งอาและหลานชายคู่นี้ เฉินเกอก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรในใจ ถ้าจะโทษ ก็ต้องโทษที่สองคนนี้หาเหาใส่หัว

“คุณเฉิน เมื่อกี้ได้ฟังเห้าเทียนพูด คุณต้องการยืมเข็มทิศอสุรา บอกตามตรง นี่คือสมบัติล้ำค่าของฐานแกงค์ดากอน โดยปกติ เว้นแต่จะมีคำสั่งจากเบื้องบน มิเช่นนั้นจะไม่แสดงให้คนนอกเห็น แต่คุณเฉินไม่ใช่ปุถุชนธรรมดา ใช้สิ่งนี้ได้!”

หลงเย่สุภาพมากในขณะนี้

เรื่องตลก คุณเฉินท่านนี้ ถ้าเดาไม่ผิด เป็นขอบเขตหลุนหวางแข็งแกร่งที่หายาก ในโลกกว้างใหญ่นี้ ยากนักที่จะมีบุคคล

อย่างนี้หลงเหลืออยู่

ถ้าสามารถผูกมิตรกับชายผู้ยิ่งใหญ่คนนี้ การยกระดับสถานะระหว่างประเทศและความแข็งแกร่งของแกงค์ดากอน

มีผลประโยชน์อย่างยิ่ง

ตรงจุดนี้ ความคิดที่รอบคอบของหลงเย่คงไม่ผิดพลาด

“ในตอนนี้เข็มทิศอสุรานี้สำคัญมากสำหรับพวกเรา มิเช่นนั้น ฉันคงไม่เสียมารยาทมารบกวน!”

เฉินเกอยิ้มจางๆ

ตอนนี้ เฉินเกอให้ท่านซินแซกุ่ยติดตามคนของหลงเย่ ไปในห้องลับเพื่อใช้เข็มทิศอสุรา

ที่ตั้งของเกาะโยวหลง ความลึกลับบางอย่าง คนที่เชื่อท่านซินแซกุ่ยอีกไม่ก็จะตัดสินใจได้

ในขณะนี้ หลงเย่ไออย่างรุนแรง

มีหนองและเลือด ไหลออกมาจากปากของเขา

“อะแฮ่ม เกรงใจคุณเฉินจริงๆ มันเป็นโรคเก่าของฉัน”

หลงเย่ส่ายหัวและยิ้มแหย่ๆเหมือนเป็นเรื่องปกติ

“เห็นได้ชัดว่าหัวหน้าหลงเย่มีอาการบาดเจ็บภายในที่เกิดจากการฝึกฝนทักษะภายในที่ไม่ถูกต้อง และกำลังภายในนี้ คุณ

คงฝึกฝนมาเป็นเวลามากกว่า 50 ปี”

เฉินเกอเห็นเบาะแสบางอย่าง จากนั้นก็ยิ้มจางๆ

แต่หลงเย่อดไม่ได้ที่จะจ้องมอง

“คุณเป็นคนที่อัศจรรย์จริงๆ ใช่ ฉันฝึกวิชากำลังภายในนี้ตั้งแต่อายุสิบสอง ตอนนี้ เป็นเวลากว่า 50 ปีแล้ว เป็นที่น่าเสียดาย

50 ปีที่ลำบากฝึกฝน ก็ไม่สามารถทำให้ฉันเข้าสู่ขอบเขตนักพรตได้ ช่างโง่เขลาสิ้นดี อย่างไรก็ตาม วิชานี้คิดค้นขึ้นโดย

บรรพบุรุษของฉัน และตระกูลหลงได้สืบทอดมาหลายรุ่น ไม่รู้ว่าทำไมคุณเฉินถึงพูดว่ามันไม่ถูกต้อง?”

หลงเย่อดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ

พูดตามตรง ตลอดเวลา วิชาในตระกูลของตัวเอง ยังคงมีความมั่นใจอย่างยิ่ง

“มันไม่ถูกต้องจริงๆ ยังไงก็ตาม ฉันต้องอยู่ในแกงค์ดากอนเพื่อสอนวิชาค่ายกล มันจะต้องใช้เวลาพอสมควร ถ้าสะดวก

หัวหน้าหลงสามารถนำวิชากำลังภายในนี้ออกมา และให้ฉันเห็นด้วยตาตัวเอง! ถือโอกาส ช่วยรักษาอาการบาดเจ็บให้

หัวหน้าหลง

เฉินเกอพูด

“โอ้ ขอบคุณคุณเฉินมาก!”

อาการบาดเจ็บของหลงเย่ของ สำหรับเฉินเกอมันไม่ใช่ปัญหา

สิ่งที่ทำให้หลงเย่ประหลาดใจยิ่งกว่านั้นก็คือ คุณเฉินคนนี้ไม่เพียงแต่มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยมเท่านั้น แต่ยัง

เพราะนักพรตกับหลุนหวาง ความแตกต่างไม่ธรรมดาจริงๆ

มีนักพรตชั้นเก้าจำนวนมาก ใช้เวลาทั้งชีวิต ไม่สามารถไปต่อได้

“ขอบเขตหลุนหวาง? ฉันเคยได้ยินหลายคนพูด ไม่ทราบว่าหัวหน้าหลงรู้สึกยังไงกับขอบเขตหลุนหวาง เข้าใจมากน้อยแค่

ไหน?”

เฉินเกอถาม

“เคยได้ยินขอบเขตหลุนหวาง มีอายุยืนยาวเกือบพันปี และมองไปที่โลกทั้งใบนี้ ไม่เคยมีใครไปถึง แต่คุณเฉิน เป็นหนึ่งใน

นั้น!”

หลงเย่นับถือมากยิ่งขึ้น

เฉินเกอได้ยิน ขมวดคิ้วและคิด

ตามความหมายของหลงเย่

เป็นไปได้ไหมว่า อาจารย์ของฉันฉินอีฝานท่านลุงฉิน และคุณปู่เฉินเตี๋ยนชาง คนเหล่านี้ล้วนเป็นขอบเขตหลุนหวาง

ก็อาจมีเพียงเบาะแสนี้จะอธิบายทุกอย่างได้

เพราะท่านลุงฉินน่ากลัวมาก และคุณปู่ก็ซ่อนตัวลึกลับเกินไป แม้ว่าเขาจะเป็นคนที่บำเพ็ญปฏิบัติระดับนั้นแล้ว แต่เขาก็

มองไม่ออกว่าคุณปู่ปลอมตัว

มันแสดงให้เห็นถึงพลังอันล้ำลึกของคุณปู่

สามารถฆ่างูเหลือมหมื่นปีได้อย่างง่ายดาย ก็คงต้องมีการบำเพ็ญหลุนหวางนี้เท่านั้น ที่สามารถทำได้

เพราะเฉินเกอรับรู้ได้ถึงความแข็งแกร่งของตัวเอง

โดยปกติความรู้สึกที่มีต่อนักพรต แท้จริง ชีวิตพวกเขาเหมือนไม่มีคุณค่าอะไร

ที่แท้ตัวเอง อยู่ในขอบเขตหลุนหวางชั้นสามแล้ว

แน่นอน แม้ว่าเขาเกือบจะอยู่บนจุดสูงสุดของโลกแล้ว เฉินเกอก็ไม่ได้ประมาท

หลุนหวางชั้นสาม

พวกเขาไม่รู้ว่าท่านลุงฉิน และเฉินเตี๋ยนชาง ยังมีจิ่วโล๋หวาง การบำเพ็ญที่แท้จริงของพวกเขา ฉะนั้นเฉินเกอเลยไม่กล้า

ประมาท

เพราะว่า หลุนหวาง ก็ไม่ใช่การบำเพ็ญชั้นสูงสุด

ในเวลาอันรวดเร็วๆ เจ็ดวันต่อมา

ท่านซินแซกุ่ยเดินออกจากห้องลับ และค้นพบสิ่งที่สำคัญที่สุด……