ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 793

ความสยดสยองแบบนี้ แค่คิดก็รู้แล้ว

จินป๋อในตอนนี้ ขาทั้งสองข้างกำลังสั่นอย่างรุนแรง เห็นพลังเทพจิตเก้าภพกำลังเข้ามาใกล้ลูกแก้ววิเศษสีแดงทึบของเขาอย่างต่อเนื่อง

ลูกแก้วสองลูกชนกัน โลกเงียบสงัด ดูเหมือนว่าเรือสำราญลำนี้ก็ถูกคลื่นในทะเลซัดจนเขย่าแล้ว

ผู้คนที่ยืนอยู่บนดาดฟ้าเรือ ถูกพลังมหาศาลนี้ ทำให้ล้มลงบนพื้น แต่ละคนต่างก็ส่งเสียงกรีดร้อง

เมื่อการปะทะกันของลูกแก้วทั้งสองลูกสิ้นสุดลง จินป๋อนั้นได้ลอยออกไปหลายสิบเมตรแล้ว และชนเข้ากับขอบเรือสำราญอย่างจัง คนทั้งคนก็หดมสติไปในทันที

เฉินเกอในเวลานี้ สีหน้าก็ซีดเล็กน้อย

แต่คราวนี้เขา กลับเดินมาด้วยฝีเท้าที่มั่นคง และมาถึงตรงหน้าของจินป๋อ

จินป๋อในเวลานี้ ร่างทั้งร่างได้ตกลงไปบนเรือนสำราญ พาเลทที่อยู่ด้านหลังของเขา พาเลทเรือที่ทำจากเหล็กหล่อ ได้ยุบลงไปโดยตรง

แค่คิดก็รู้ แรงที่ใช้กับร่างกายของจินป๋อในคราวนี้ มันน่าสะพรึงกลัวแค่ไหน จินป๋อที่เป็นยอดฝีมือของตระกูลจิน ก็ต้องมาเสียชีวิตในลักษณะนี้

ตายคาที่ไปแล้ว

หลังจากที่มองดูจินป๋อไปครู่หนึ่ง สีหน้าของเฉินเกอยังคงเฉยเมย

เหมือนกับว่าไม่ได้มีความกลัวใดๆ ต่อการเสียชีวิตของจินป๋อที่อยู่ตรงหน้าเลย

ก็ได้ไปจากดาดฟ้าเรือเสียอย่างนั้น ทิ้งทุกคนที่ตกตะลึงไว้เบื้องหลัง

และไป๋เสี่ยวเฟยยังมีเหลียงลู่ ก็ได้ตามไปอย่างรวดเร็ว

หลงเฟยเฟยและคนอื่นที่อยู่ในท่ามกลางกลุ่มคน

หลังจากเห็นความกล้าหาญของเฉินเกอแล้ว ทุกคนต่างก็เบิกตากว้าง และดูเหมือนไม่กล้าที่จะเชื่ออยู่บ้าง คนที่ถูกเธอต่อว่าก่อนหน้านี้ กลับมีพลังที่น่าสะพรึงกลัวขนาดนี้ แม้แต่ตระกูลจินของประเทศหนานเยว่ ก็ไม่อยู่ในสายตาของเขาเลย

หลังจากที่ออกมาจากเรือสำราญแล้ว เฉินเกอร่ำลากับไป๋เสี่ยวเฟยแล้ว ก็จากไปทันที

และเหลียงลู่ที่อยู่ข้างๆ ไป๋เสี่ยวเฟย คราวนี้กลับมีสีหน้าที่สับสน

มองดูเฉินเกอที่จากไป ทำให้เธอรู้สึกโทษตัวเองเล็กน้อย

เมื่อก่อนเธอไม่ได้เห็นเฉินเกออยู่ในสายตาเลย ครั้งนี้หากไม่มีเฉินเกอ เรื่องของตระกูลจิน เธอจะจัดการมันอย่างไรยังไม่รู้เลย

ดังนั้น เธอในเวลานี้ ถึงได้ลังเลขนาดนี้

ก่อนหน้านั้นที่ทั้งสองคนเจอกันในงานเลี้ยง เฉินเกอได้เล่าเรื่องที่ตัวเองจะไปทำโดยสังเขป

ดังนั้น ไป๋เสี่ยวเฟยรู้ว่า เฉินเกอกำลังจะไปตามหาเกาะโยวหลง

ได้ยินคำพูดเหล่านี้ของไป๋เสี่ยวเฟย เฉินเกอก็ลุกขึ้นนั่งทันที

ใบหน้าเต็มไปด้วยความสนใจ จากนั้น เขาก็ตอบตกลง

“ไอ้ห่าเอ๊ย รอฉันด้วย ไม่นานก็ถึง!”

เฉินเกอที่พูดทิ้งท้าย ก็รีบลุกจากเตียง

หลังจากที่อาบน้ำแต่งตัวแล้ว ก็ไปหาไป๋เสี่ยวเฟย

มาถึงตรงหน้าของไป๋เสี่ยวเฟย เหลียงลู่ที่สวมชุดสีขาวทั้งร่าง ให้ความรู้สึกที่ไม่เหมือนคนธรรมดาทั่วไป

เมื่อเห็นเฉินเกอปรากฏตัว ใบหน้าของเหลียงลู่ก็แฝงไว้ด้วยคำขอโทษ เดินมาตรงหน้าของเขา

“ก่อนหน้าที่ล่วงเกินไป ยังขอให้คุณเฉินอย่าได้ถือสา ฉันขอแสดงความขอโทษคุณณที่ตรงนี้ด้วย ขอบคุณที่คุณช่วยเหลือในเมื่อคืน!”