ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 801

เฉินเกอพยักหน้าและกล่าวว่า “ที่ก้นบ่อน้ำเย็นมังกรฟ้ามีถ้ำอยู่จริงๆ ฉันพบประตูน้ำแข็งที่ด้านล่างของบ่อ ดูท่าหากผ่านประตูน้ำแข็งนี้ไปได้ ก็จะสามารถเข้าไปในพื้นที่อื่นได้ "

หลังจากได้ยินที่เฉินเกอพูด ไป๋เสี่ยวเฟยก็พยักหน้า

ในเวลานี้ สายตาของเฉินเกอมองไปที่เหลียงลู่และกล่าวว่า "น้ำในบ่อน้ำเย็นมังกรฟ้า เย็นจัดไม่ปกติ ร่างกายของเธออ่อนแออยู่บ้าง อย่าได้ลงไปจะดีกว่า ข้ากับไป๋เสี่ยวเฟยจะลงไปเอง เธออยู่ตรงนี้รอพวกเรา หรือว่าจะกลับไปบ้านตระกูลโกวก่อน แล้วรอข่าวจากพวกเราก็ได้”

หลังจากได้ยินคำพูดของเฉินเกอ

เหลียงลู่ก็นิ่งคิดจากนั้นก็พยักหน้าตกลง

เธอยังเปิดปากพูดอีกว่า “ถ้าอย่างนั้นพวกนายต้องระวังหน่อยนะ อย่าได้อวดดี!”

เฉินเกอและไป๋เสี่ยวเฟยพยักหน้า

จากนั้น ทั้งสองก็กระโดดลงไปในบ่อน้ำเย็นมังกรฟ้า

ไม่นานนัก ในบ่อน้ำเย็นมังกรฟ้า ก็ไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ

ส่วนเหลียงลู่ซึ่งอยู่ใกล้ ๆ กลับดูกังวล และรออยู่นอกบ่อน้ำเย็นมังกรฟ้า

เธอเดินไปมา ราวกับมดบนกระทะร้อนๆ

เวลาผ่านไปทีละนาทีๆ

ในไม่ช้า เฉินเกอและไป๋เสี่ยวเฟยก็มาถึงก้นบ่อน้ำเย็นมังกรฟ้า

ทั้งสองร่วมมือกันเปิดประตูน้ำแข็ง จากนั้นก็เข้าไป

หลังจากเข้าไปในประตูน้ำแข็งแล้ว ในนั้นก็มีพื้นที่เล็กๆ อยู่ข้างในจริงๆ

ทั้งสองเพิ่งจะก้าวเข้ามาในพื้นที่เล็กๆ แห่งนี้ และทันใดนั้นก็รู้สึกได้ทันทีว่ามีกลิ่นอายอันพลุ่งพล่านส่งเข้ามาจากทางด้านหน้าซ้าย

กลิ่นอายนี้ พุ่งเข้าโจมตีพวกเขาโดยตรง อีกทั้งยังรวดเร็วอย่างยิ่ง

พวกเขาเพิ่งเข้ามาในพื้นที่เล็ก ๆ แห่งนี้และรู้สึกได้แค่เพียงอันตรายกำลังใกล้เข้ามา

ยังไม่ทันได้พักหายใจอะไร ก็ถูกกลิ่นอายนี้จับจ้องเอาไว้

“พี่เฉิน พวกเราจะทำอย่างไรดี? เกรงว่าเจ้านี่คงจะไม่ปล่อยพวกเราไปง่ายๆแน่!”

เมื่อได้ยินคำถามของไป๋เสี่ยวเฟย เฉินเกอก็กำหมัดของตนแน่น สายตามองดูเจียวสีฟ้าที่อยู่ไม่ไกลออกไปและเอ่ยปาก

“มันก็เป็นแค่สัตว์ร้ายตัวหนึ่งเท่านั้น กล้าขวางทางพวกเรา ก็ต้องฆ่ามันแล้ว อีกทั้งเจ้านี่ทั้งตัวคือสมบัติ ถ้าหากจับมันเอาไว้ได้ พวกเราก็ได้กำไรมากขึ้นจากครั้งนี้!”

หลังจากได้ยินคำพูดของเฉินเกอ ไป๋เสี่ยวเฟยรู้สึกเหมือนกำลังจะตาย ผู้ชายคนนี้นี่มันเวลาไหนกันแล้ว ทำไมจิตใจของเขายังดีได้ขนาดนี้อีก

ในเวลานี้ ไป๋เสี่ยวเฟยเอ่ยปากถามด้วยรอยยิ้มที่ย่ำแย่เสียยิ่งกว่าการร้องไห้ว่า

“พี่ชาย นี่คือเจียวสีฟ้า ผิวหยาบเนื้อหนา อาศัยพวกเราแค่สองคน เกรงว่าคงจะไร้วิธีจัดการกับสัตว์ร้ายนี้

ฉันคิดว่าพวกเราควรจะอัดจาระบีที่ฝ่าเท้า แล้วก็รู้หลบเป็นปีก รู้หลีกเป็นหาง วิ่งหนีก่อนต่างหาก! "

หลังจากได้ยินคำพูดของไป๋เสี่ยวเฟย เฉินเกอก็กลอกตาใส่เขา

เมื่อเห็นลูกตาสีขาวของเฉินเกอ ไป๋เสี่ยวเฟยก็คว้าท้ายทอยของตนเอาไว้ ท่าทางน่าอับอายอย่างมาก