ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 906

เฉินเกอกับทาตายุ ฟุตาบะที่กำลังดื่มชาอยู่ คนของตระกูลโคชิในขณะนี้ ต่างก็พากันกลับไปยังที่ตระกูล ผ่านการตรวจสอบมาทั้งคืน แม้แต่โรงแรมเองก็ตรวจสอบมันอย่างละเอียดทั้งภายในและภายนอก แต่ไม่พบเจอเบาะแสอะไรเลย

คนที่ถูกเฉินเกอทำร้ายจนบาดเจ็บ ชื่อซาบุโระ โคชิ และคนนำการสืบในเรื่องนี้ เป็นศิษย์เอกของตระกูลโคชิ ชื่อซุทานิ โคชิ

ในตอนนี้ทั้งสองกำลังยืนอยู่ในห้องโถง และก้มหน้าอยู่

"พูดมา เรื่องราวมันเป็นยังไง ?"ผู้นำของตระกูลโคชิคาวะ โคชินั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวแรกแล้วมองมาที่พวกเขา แม้จะยังไม่ได้รับรายงาน แต่ตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีข่าวคราว ในใจเขาก็พอจะเดาได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น

"เจ้าบ้าน ผมได้รับข่าวจากซาบุโระก็รีบตามมาทันที ได้ไปตรวจสอบโรงแรมและบริเวณโดยรอบของโรงแรมแล้ว ไม่พบร่องรอยอะไรเลยครับ พวกเขาน่าจะออกไปนานแล้ว"ซุทานิ โคชิตกใจกลัวกับคำพูดของท่านผู้นำจนตัวสั่น แต่ก็กักเก็บความกลัวเอาไว้แล้วรายงานออกไป

"พวกไร้ประโยชน์"คาวะ โคชิตบไปที่เก้าอี้ แล้วพูดออกมาด้วยความโกรธ

"เจ้าบ้าน คนหัวเซี่ยคนนั้นแข็งแกร่งมาก ผมเจอเขาครั้งแรกก็ได้รับบาดเจ็บ ระหว่างที่เราสืบก็พบกับคนหัวเซี่ยสองคนทำการเช็กอินที่โรงแรมครับ แต่ไม่เจอคนที่ทำร้ายผมจนบาดเจ็บ"ซาบุโระ โคชิพูดขึ้นต่อ

"แล้วได้เห็นหน้าของเขาไหม ?"คาวะ โคชิถาม

"มันมืดมากครับ เห็นหน้าตาเขาไม่ชัดเจน แต่ผมจำเสียงเขาได้ หากเขาปรากฏตัวขึ้นมาอีกครั้ง ผมจำเขาได้แน่นอน!"ซาบุโระ โคชิส่ายหัวแล้วพูดตอบ

"พูดเหมือนไม่ได้พูด มันแตกต่างกันตรงไหน !"

"จากการเตรียมการวางแผนจนถึงขั้นตอนการลงมือ เราใช้เวลาร่วมๆสามปี ขอแค่จับตัวทาตายุ ฟุตาบะมาได้ เราก็จะสามารถทำให้ตระกูลฟุตาบะตกอยู่ภายใต้การควบคุมของตระกูลเราได้ ไม่คิดว่าจะมาล้มเหลวในตอนที่ใกล้จะทำมันสำเร็จ !"

"ความล้มเหลวในครั้งนี้ ไม่เพียงหมายความว่าเราพลาดในโอกาสที่ดีที่สุดเท่านั้น ต่อไปหากคิดจะลงมืออีกเกรงว่าก็คงจะยากแล้ว ตระกูลฟุตาบะจะเตรียมพร้อมรับมือไว้อย่างแน่นอน และพวกเขาก็อาจจะใช้เรื่องในครั้งนี้เพื่อสร้างความยุ่งยาก และสร้างปัญหาให้กับเรา!"

คาวะ โคชิกำไปยังที่เท้าแขนของเก้าอี้จนแน่น ขณะที่พูด ก็ยิ่งมีอารมณ์โกรธมากขึ้น ออกแรงบีบจนที่เท้าแขนแตกหัก

เมื่อมองไปยังคนทั้งสองที่อยู่ตรงหน้า เขาก็อยากจะเดินเข้าไปหาแล้วตบหน้าสักฉาด

ซาบุโระ โคชิกับซุทานิ โคชิไม่ได้พูดอะไร แม้จะเป็นเพราะการกระทำของคนหัวเซี่ยจึงทำให้แผนการนี้ล้มเหลว แต่เรื่องทั้งหมด ก็เป็นเพราะฝีมือของพวกเขาด้วย เจ้าบ้านตรวจเช็กมาแล้ว ทุกอย่างอยู่ที่ความรับผิดชอบของพวกเขา

"เจ้าบ้าน หรือไม่เราออกคำสั่ง ให้สืบหาตัวคนโวกั๋วคนนี้ ผมคิดว่าพอจะมีโอกาส เขามีความสามารถขนาดนี้และเป็นคนหัวเซี่ยด้วย"ซุทานิ โคชิไม่อยากให้ซาบุโระต้องเป็นต้นเหตุลากเขาเข้าไปร่วมด้วย หลังจากที่ครุ่นคิดอยู่สักพัก ก็จึงพูดออกไป

"ก่อนที่พวกนายจะกลับมา ฉันก็ได้ออกคำสั่งไปแล้ว!"

"พอแล้วพวกนายกลับไปพักผ่อนเถอะ มีความคืบหน้าอะไรฉันจะแจ้งไปแล้วค่อยลงมือจัดการ จำเอาไว้ว่าช่วงนี้ต้องคอยจับตาดูตระกูลฟุตาบะเอาไว้ ดูว่าพวกเขามีความเคลื่อนไหวผิดปรกติอะไรหรือเปล่า จะดีมากหากหาคนเข้าไปสอดแนม สืบข่าวเรื่องความสัมพันธ์ของคนหัวเซี่ยกับตระกูลของพวกเขามาได้!"

คาวะ โคชิโบกมือให้อย่างอ่อนแรง

ตามคำสั่งของเขา หลังจากที่ทั้งสองคนพยักหน้ารับ ก็จึงต้องหันหลังแล้วจากไป

สองวันผ่านไป

ที่ตระกูลฟุตาบะ เฉินเกอยังคงพักอาศัยอยู่ที่นี่ ทากูยะ ฟุตาบะจะบอกเล่าเรื่องราวที่ได้รับรายงานมาให้เขาฟังทุกวัน แต่เฉินเกอก็ไม่ได้รู้สึกสนใจและอยากจะฟังมันเท่าไร ในหัวสมองมีแต่จะพูดเรื่องของเผ่าไห่ต้องยังไง

ในตอนเที่ยงของวัน ขณะที่กำลังรับประทานอาหารกับทากูยะ ฟุตาบะและลูกสาว เฉินเกอเหลือบมองที่ยังจี้บนหน้าอกของทาตายุ

"อย่างนั้นก็รบกวนคุณแล้ว"เมื่อเห็นเฉินเกอตอบตกลง ทากูยะ ฟุตาบะก็ยิ้มออกมา

หลังจากที่รับประทานอาหารเสร็จ เฉินเกอกับทาตายุ ฟุตาบะก็ออกไป

"ไปทำอะไร ?"เฉินเกอที่นั่งอยู่เบาะด้านข้างของคนขับ ก็ถามออกมาด้วยความสงสัย ในขณะที่พูดดวงตาก็ยังกวาดมองไปที่ช่วงอกของเธอ

"เฮ้อ ไปนัดดูตัว "ทาตายุ ฟุตาบะรู้สึกลำบากใจ แต่ก็พูดความจริงกับเฉินเกอ

"นัดดูตัว?"เฉินเกอตกใจจนอ้าปากค้าง

"ไม่มีทางเลือก ตระกูลฟุตาบะของเราตอนนี้อ่อนแอเกินไป พ่อของฉันอยากจะให้ฉันแต่งงานเพื่อสร้างความสัมพันธ์ ยืมอำนาจของตระกูลอื่นเพื่อปกป้องตระกูลฟุตาบะ ต่อไปก็จะได้ใช้ชีวิตอย่างปลอดภัย ตอนนี้ก็ยังมามีเรื่องของตระกูลโคชิเพิ่มเข้ามาอีก"ทาตายุ ฟุตาบะส่ายหัวอย่างระอา ในตอนที่พ่อเธอคุยกับเธอ เธอก็ปฏิเสธมันไปแล้ว

แต่เธอเป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลฟุตาบะ จึงต้องให้ความสำคัญกับตระกูลเป็นหลัก

"คุณเต็มใจไหม ?"เมื่อเห็นท่าทางของเธอ เฉินเกอก็ถามออกไป

"ฉันไม่เต็มใจอย่างมาก แต่ถึงจะไม่เต็มใจก็ทำอะไรไม่ได้ ยังไงก็ต้องไปเจอหน้ากันก่อน หากไปทำให้ตระกูลของเขาไม่พอใจเข้า ตระกูลฟุตาบะของเราคงไม่มีที่ยืนในโวกั๋วแล้ว"

ท่าทีของทาตายุ ฟุตาบะนั้นระอาเล็กน้อย

ตั้งแต่เธอกลายมาเป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลฟุตาบะ โชคชะตาของเธอก็ไม่สามารถควบคุมได้อีก หลายปีมานี้เธอเริ่มที่จะปลงตก ยิ่งไปกว่านั้นการได้ทำอะไรเพื่อตระกูล ก็ถือเป็นเรื่องดี