ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 915

เฉินเกอได้แต่ต้องติดตามไปด้วย ขณะที่เดินผ่านทากูยะ ฟุตาบะ เขาก็ยิ่มอย่างอึดอัดออกมา

ในห้อง ทากูยะ ฟุตาบะกำลังนั่งอยู่ที่ตำแหน่งประธาน

ส่วนเฉินเกอและทาตายุ ฟุตาบะนั่งลงอยู่ข้างล่างโดยที่มือยังคงจับกัน

"พวกเธอสองคนมีความสัมพันธ์แบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?" ถึงยังไงทากูยะ ฟุตาบะก็เคยผ่านวัยนี้มาก่อน เมื่อเห็นลูกสาวของเขาประสานนิ้วกับเฉินเกอแบบนี้ เขาก็เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว

เพียงแต่เรื่องนี้เกิดขึ้นเร็วมากจนเขาไม่ได้ตั้งตัวเลยสักนิด และทำให้เขารู้สึกทำอะไรไม่ถูกอยู่บ้าง

"พ่อคะ หนูไม่อยากอยู่กับเคซา คิมคาวะ อีกทั้งยังไม่อยากเสียสละความสุขของตัวเอง พ่อน่าจะรู้ว่าเขาเป็นคนแบบไหน ถ้าหนูแต่งงานกับเขาจริงๆ ทั้งชีวิตหนูมีแต่จะพังทลายลง" ทาตายุ ฟุตาบะคลายมือของเฉินเกอ จากนั้นก็วยืนขึ้นและพูดอย่างตื่นเต้น

"พ่อรู้" ทากูยะ ฟุตาบะมองไปที่ลูกสาวของเขา

"ดังนั้น ตอนนี้หนูกับเฉินเกอคบกันแล้ว หวังว่าพ่อจะช่วยพวกเราได้" ทาตายุ ฟุตาบะนั่งลงและจับมือเฉินเกอต่อไป

"พวกเธอตั้งแต่เมื่อไหร่...."ทากูยะ ฟุตาบะมองดูลูกสาวของเขาและเฉินเกอ

"มันเริ่มตั้งแต่ที่พวกเราพบกัน" ทาตายุกล่าวก่อน

"เฮ้อ ในฐานะพ่อ พ่อหวังว่าลูกจะได้มีที่พึ่งที่ดี แต่ถ้าตระกูลคิมคาวะไม่ให้ความช่วยเหลือล่ะก็ เกรงว่าตระกูลฟุตาบะของเราคงยืนหยัดต่อไปได้อีกไม่ถึงครึ่งปี อีกทั้งคนอื่น ๆ ในตระกูลก็คงจะไม่ยอม" ทากูยะ ฟุตาบะถอนหายใจและเอ่ยอย่างจนปัญญาอยู่บ้าง

"แต่นี่คือลูกสาวของพ่อนำ พ่อจะให้หนูเสียสละความสุขของหนูไม่ได้!" เมื่อได้ยินคำพูดของผู้เป็นพ่อ ทาตายุ ฟุตาบะก็มีอารมณ์อยู่เล็กน้อย "เคซา คิมคาวะนั่นเป็นคนยังไงพ่อก็น่าจะรู้? เมื่อวานหากไม่ใช่เพราะเฉินเกอมาทันเวลา เกรงว่าหนูคงถูกเขาหมิ่นเกียรติไปแล้ว!"

"ลูกกำลังพูดถึงอะไร!?" ทากูยะ ฟุตาบะลุกขึ้นยืนทันที

"หนูไม่ได้พูดอะไรทั้งนั้น" ทาตายุ ฟุตาบะนึกได้ว่าตนพูดบางอย่างผิดไปและรีบนั่งลงอย่างรวดเร็ว

"เฉินเกอนายว่ามา เกิดอะไรขึ้นในสองวันที่ผ่านมาตอนที่พวกเธอไปที่บ้านตระกูลคิมคาวะ? ไอ้สารเลวเคซา คิมคาวะคิดจะทำอะไรกับทาตายุงั้นหรือ!" เมื่อเขาเห็นลูกสาวของเขาปฏิเสธที่จะพูด ทากูยะ ฟุตาบะก็หันมาถามเฉินเกออย่างรวดเร็ว

"ถูกต้อง" เฉินเกอพยักหน้า "เคซา คิมคาวะคิดจะทำให้ทาตายุต้องอับอาย ตอนที่ผมไปถึง เสื้อผ้าของคุณหนูทาตายุก็ถูกเขาฉีกขาดและโยนไปกับพื้นแล้ว"

"ไอ้สารเลวนี่!"

"ก่อนหน้านี้ฉันไม่เคยเอาจริงเอาจังกับข่าวลือจากข้างนอก และคิดว่านายน้อยของตระกูลคิมคาวะคงไม่ทำเรื่องแบบนั้น ตอนนี้ดูเหมือนว่าเขาเป็นพวกศพเดินได้ใช้ชีวิตไปวันๆจริงๆ!"

ทากูยะ ฟุตาบะตบโต๊ะอย่างแรง แม้แต่ริมฝีปากของเขาก็สั่นเทาด้วยความโกรธ

เขาสามารถยอมรับเรื่องลูกสาวของเขาเสียสละความรักเพื่อความก้าวหน้าของตระกูล แต่กลับไม่สามารถยอมรับให้ลูกของเขาแต่งงานกับขยะแบบนี้ได้

"ดังนั้น หนูจึงอยากคบกับเฉินเกอ และยกเลิกการหมั้นกับตระกูลคิมคาวะซะ!" ทาตายุบีบกำปั้นของตน ดวงตาทั้งสองที่มองไปยังทากูยะ ฟุตาบะเต็มไปด้วยความคาดหวัง

แม้ว่าทุกอย่างจะเพื่อเกาะโยวหลง แต่หากหลีกเลี่ยงการมีปัญหายุ่งยากขึ้นมาได้ก็เป็นทางดีกว่า

"ความเกลียดชังระหว่างพวกเราและตระกูลโคชิเกิดขึ้นมาตั้งแต่เมื่อหลายร้อยปีก่อน แต่นี่เป็นเพียงเรื่องราวที่บรรพบุรุษของเราส่งต่อกันมาเท่านั้น นับจากที่ฉันจำความได้ พวกเรากับตระกูลโคชิไม่เคยไปมาหาสู่กัน อีกทั้งยังไม่เคยมีความขัดแย้งอะไรต่อกันด้วย"

"ครั้งนี้จู่ๆตระกูลโคชิก็เริ่มลงมือกับทาตายุอย่างกะทันหันจนฉันเองก็เตรียมตัวไม่ทันอยู่บ้าง บางทีพวกเขาอาจรู้ว่าตระกูลของเราไม่ได้อยู่ในสถานการณ์ที่ดี และต้องการใช้โอกาสนี้เพื่อทำลายเรา"

ทากูยะ ฟุตาบะส่ายหัวมีอย่างช่วยไม่ได้อยู่บ้าง

ก่อนหน้านี้ที่ตระกูลยังไม่ตกต่ำ ตระกูลโคชิว่าง่ายอย่างมาก ว่าง่ายเสียจนทำให้เขาสงสัยว่าทั้งสองตระกูลนั้นมีความแค้นระหว่างกันจริงหรือไม่ แต่ตอนนี้ตระกูลของเขาเพิ่งจะแสดงให้เห็นแนวโน้มว่าจะตกต่ำลง ตระกูลโคชิก็ไม่ยิ่งเฉยอีกต่อไป

เรื่องนี้ทำให้เขารู้สึกขยะแขยงอย่างยิ่ง ในเวลาเดียวกันเขาก็ตัดสินใจว่า หากตระกูลของเขาดีขึ้นมา สิ่งแรกที่จะทำก็คือการกำจัดตระกูลโคชิก่อนใคร อย่างน้อยเรื่องนี้ก็จะทำให้พวกเขาไม่กล้ามาเพ่งเล็งตระกูลของตนอีกต่อไป

"หากพวกเขากล้าลงมือกับทาตายุ นี่ก็หมายความว่าพวกเขาได้ไตร่ตรองล่วงหน้ามานานแล้ว ดังนั้นมันจะไม่หยุดอยู่แค่ครั้งเดียวแน่ จากนี้ไปคงต้องระมัดระวังมากขึ้น" เฉินเกอไม่ได้เรื่องที่มีประโยชน์ใด ๆ จากคำพูดของทากูยะ ฟุตาบะ

"เป็นอย่างนั้นจริงๆ ทาตายุเป็นทหารกองกำลังพิเศษของโวกั๋วและมียศเป็นราชาทหารหญิง เธอมีความแข็งแกร่งอย่างมาก ก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของนักฆ่านั่น ดังนั้นก็เดาได้เลยว่าตระกูลโคชิจะต้องส่งนักฆ่าชั้นยอดของตระกูลมาแน่ๆ หากไม่ได้ต้องการฆ่าทาตายุ ก็คงคิดจะทำร้ายและลักพาตัวเธอเพื่อที่จะข่มขู่ฉัน"

ทากูยะ ฟุตาบะเห็นด้วยกับคำพูดของเฉินเกอเป็นอย่างมาก ดังนั้นก่อนที่เฉินเกอจะพูดจบลง เขาก็รีบพูดความคิดของเขาออกมา

"นักฆ่าคนนั้นแข็งแกร่งจริงๆ" เฉินเกอพยักหน้าและเอ่ยรับ