ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 922

"ผู้นำทีม เคซา คิมคาวะกดดันคุณหรือ?" หัวหน้าทีมหลายคนฟังออกถึงความหมายที่แฝงอยู่เล็กน้อยจากคำพูดของเขา

"เรื่องนี้บอกพวกนายไปก็ไม่มีประโยชน์อะไร วันนี้จุดประสงค์ที่เรียกพวกนายก็เพื่อหารือเกี่ยวกับวิธีจัดการกับแขกของตระกูลฟุตาบะ แล้วข้อมูลที่เกี่ยวกับตระกูลฟุตาบะที่พวกนายเคยสืบมาก่อนหน้านี้ล่ะ?" 

ซุทานิ โคชิถลึงตาใส่พร้อมกับถาม

"ทั้งหมดอยู่ที่นี่แล้ว!" ชายที่ยืนอยู่ข้างหน้าสุดหยิบเอาฮาร์ดดิสก์ออกจากกระเป๋าของตน จากนั้นก็วางไว้หน้าซุทานิ โคชิ

ลูกน้องของเขาเชื่อมต่อฮาร์ดดิสก์กับคอมพิวเตอร์อย่างรวดเร็ว และข้อมูลทั้งหมดที่พวกเขาสืบมาในเวลาไม่ถึงสองปีปรากฏขึ้นบนหน้าจอ รวมถึงความสัมพันธ์ของคนในตระกูลฟุบาตะและความสัมพันธ์ทางธุรกิจ ตลอดจนข้อมูลของทากูยะ ฟุตาบะและทุกคน

หน้าซุทานิ โคชิกดปุ่ม จากนั้นหน้าจอก็กะพริบ มุมมองทางอากาศของคฤหาสน์ตระกูลฟุตาบะก็ปรากฏขึ้นบนหน้าจอ

เขาปิดผ้าม่าน เพื่อให้ภาพชัดเจนขึ้น

"นี่คือห้องรับแขกของตระกูลฟุตาบะ ผมเดาว่า เฉินเกอที่เคซา คิมคาวะต้องการจะฆ่าคนนั้น น่าจะอยู่ที่นี่ แต่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติ ดังนั้นก็อาจจะอาศัยอยู่ที่อื่นด้วย เรื่องนี้พวกเราต้องทำการตรวจสอบและค้นหาที่อยู่ที่แน่นอนของเขาในคฤหาสน์"

ซุทานิ โคชิชี้ไปที่ส่วนหนึ่งของคฤหาสน์และเอ่ยขึ้น

"ถ้าหากลงมือนอกคฤหาสน์จะง่ายกว่าไหม?" เมื่อมองดูมุมมองทางอากาศของคฤหาสน์ หัวหน้าทีมคนหนึ่งก็เอ่ยขึ้น

"หากสามารถลงมือข้างนอกได้ย่อมดีที่สุด แต่โอกาสนี้ไม่แน่ว่าจะสามารถคว้าไว้ได้" ซุทานิ โคชิขมวดคิ้วและมองไปที่ชายร่างสูงที่ยืนอยู่หลังสุด "ซูเนโอะ นายส่งคนที่ไว้ใจได้สองคนไปสังเกตการณ์อยู่ด้านนอกคฤหาสน์ตระกูลฟุตาบะ เมื่อพบเฉินเกอแล้ว ให้ติดตามไปและรายงานข่าวในทันที!" 

"รับทราบครับ ผู้นำทีม!" หัวหน้าทีมที่ถูกเรียกว่าซูเนโอะก้าวไปข้างหน้าและตอบด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น

"ยังมีพวกนาย ระยะนี้ทิ้งงานจ้างในมือเอาไว้ก่อน มาจัดการเรื่องสองอย่างตรงหน้านี้ก่อน เรื่องแรกคือสังหารเฉินเกอของตระกูลฟุตาบะนี่ซะ เรื่องที่สองคือค้นหาชายลึกลับที่เอาชนะซาบุโระในวันนั้นให้เจอ!" 

"ฉันบอกพวกนายไว้ได้เลยว่านี่เป็นคำสั่งตายที่หัวหน้าตระกูลสั่งฉันมา ถ้าหากทำไม่สำเร็จ ฉันก็จะถูกปลดออกจากตำแหน่งผู้นำทีมนักฆ่า อีกทั้งพวกนายหัวหน้าทีมก็จะถลอกปอกเปิกไปด้วยเหมือนกัน อีกทั้งยังอาจโดนลงโทษอย่างรุนแรงที่สุดจากตระกูล!"

ซุทานิ โคชิเอ่ยสั่งเสียงดังขณะจ้องมองพวกเขา

"เข้าใจแล้ว!" ทุกคนล้วนตกใจ พวกเขาไม่เคยได้ยินซุทานิ โคชิพูดด้วยน้ำเสียงแบบนี้มาก่อน อีกทั้งยังเป็นคำสั่งตายจากหัวหน้าตระกูลด้วย

พวกเขาทั้งหมดรู้ว่างานทั้งสองนี้ไม่ได้ง่ายอย่างที่พวกเขาเห็น หากประมาทไป ก็อาจได้รับโทษ

"พวกนายทั้งสองอยู่ก่อน ส่วนคนอื่นๆ ไปเตรียมตัวเถอะ!" ซุทานิ โคชิกล่าวพร้อมชี้ไปที่บุคคลที่ยืนอยู่ข้างหน้าสุด

คนทั้งสองเป็นหัวหน้าทีมแรกและทีมที่สองตามลำดับ อีกทั้งยังเป็นลูกน้องที่ซุทานิ โคชิปั้นมากับมือ ไม่ว่าจะเป็นในแง่ของความแข็งแกร่งหรือทักษะ พวกเขาล้วนเพียงพอที่จะติดอันดับหนึ่งในห้าของตระกูล หลายปีมานี้พวกเขาไม่เคยล้มเหลวต่อภารกิจที่ได้รับมอบหมายเลยสักครั้ง อีกทั้งยังทำงานทั้งหมดได้อย่างเสร็จสมบูรณ์งดงาม

"ผู้นำทีม มีอะไรสั่งการหรือ?" เอนโดก้าวขึ้นมาถาม

เอนโดส่ายหัว เขายังคงจำได้ว่าครั้งสุดท้ายที่เขาและไฮทาซุมิทำภารกิจร่วมกัน คือการไปที่ส่วนกลางเพื่อลอบสังหารผู้นำองค์กรก่อการร้าย พวกเขามีความร่วมมือกันเป็นอย่างดีและสามารถทำภารกิจให้เสร็จได้ภายในสองวัน

แม้กระทั่งองค์กรก่อการร้ายก็ยังไม่ทันได้ตอบสนองกลับ รอจนพวกเขารู้ว่าผู้นำถูกลอบสังหาร เอนโดนและไฮทาซุมิก็จากไปอย่างเงียบๆ และกำลังเดินทางกลับญี่ปุ่นไปแล้ว

ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้ไม่ต้องการทำงาน แต่เป็นเพราะไม่รู้ว่าทำไมซุทานิ โคชิจึงส่งพวกเขาไปด้วยกัน ตามหลักแล้ว พวกเขาคนใดคนหนึ่งก็สามารถจัดการกับเฉินเกอได้อย่างง่ายดาย การใช้พวกเขาทั้งสองคนออกจะสิ้นเปลืองอยู่บ้าง

"เฉินเกอนั่นไม่ได้ง่ายดายอย่างที่เราคิด หลังจากที่เคซา คิมคาวะจ้างฉัน ฉันก็สอบถามเกี่ยวกับสถานการณ์บางอย่างมาด้วย เฉินเกอนั่นสามารถพาทาตายุ ฟุตาบะออกจากคฤหาสน์ของตระกูลคิมคาวะโดยไม่ได้รับอันตรายใดๆ อีกทั้งยังทำให้เคซา คิมคาวะกระตือรือร้นที่จะฆ่าเขาขนาดนั้น ซึ่งก็เพียงพอแล้วที่จะพิสูจน์ว่าคนคนนี้มีความแข็งแกร่งอยู่บ้าง" 

"ความแข็งแกร่งของพวกนายทำให้ฉันรู้สึกวางใจอย่างมาก ถือโอกาสนี้กำจัดคนคนนี้ซะ หากส่งคนอื่นไปแล้วทำไม่สำเร็จ เฉินเกอและทากูยะ ฟุตาบะก็จะไม่ให้โอกาสพวกเราอีกเป็นครั้งที่สอง"

ซุทานิ โคชิสูดหายใจเข้าลึก จากนั้นก็จุดบุหรี่แล้วเอ่ยขึ้น

"ไม่มีปัญหา ถ้าอย่างนั้นผมจะลงมือพร้อมกับไฮทาซุมิ และกลับไปเตรียมตัวให้พร้อมเดี๋ยวนี้" เอนโดพยักหน้าตอบรับ

"ไปเตรียมตัวเถอะ จำไว้ว่าต้องฆ่าเฉินเกอให้ได้ และอย่าให้คนในตระกูลฟุตาบะเห็นเข้า หรือถ้าเห็นเข้าแล้วก็จัดการไปด้วยซะเลย จะทิ้งภัยพิบัติเอาไว้ไม่ได้" ซุทานิ โคชิเอ่ยพร้อมโบกมือของเขา

ในใจของเขาเริ่มเสียใจที่ดันไปตอบรับคำของเคซา คิมคาวะไว้