ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 993

"ใช่เฉินเกอไหม?" เสียงของเคซา คิมคาวะดังขึ้นมาจากในสายโทรศัพท์แล้ว

"ที่แท้ก็เป็นคุณชายเคซา คิมคาวะนี่เอง โทรมาหาฉันมีธุระอะไรเหรอ?" เมื่อได้ยินเสียงของเขา เฉินเกอก็มีความสุขทันที พูดถามพร้อมนั่งไขว่ห้าง

"อยู่ตรงหน้าของคุณ ฉันจะกล้าเรียกว่าคุณชายได้ยังไงล่ะ" เสียงหัวเราะที่อึมครึมของเคซา คิมคาวะแผ่ซ่านออกมาแล้ว

"มีอะไรก็พูดมา ไม่มีอะไรฉันจะวางสายแล้ว" เฉินเกอไม่ได้สนใจที่จะไปเสียเวลาอะไรเคซา คิมคาวะ อีกอย่างรู้ว่า ที่ไอ้หมอนี่โทรศัพท์มาหา จะต้องไม่ได้มีเจตนาที่ดีแน่นอน

"อย่าสิ" เคซา คิมคาวะรีบร้อนขึ้นทันที "ฉันคิดว่าก่อนหน้านี้ทำเรื่องผิดไว้ไม่น้อยเลย คนที่ใจกว้างอย่างคุณไม่ถือสาเอาความ เพราะงั้นจึงอยากเลี้ยงอาหารคุณสักมื้อ เพื่อขอโทษกับสิ่งที่ผิดไป ทำแบบนี้ต่อไปเราก็ยังเป็นเพื่อนกันได้"

"ได้สิ ไม่มีปัญหา เมื่อไหร่?" เฉินเกอกลั้นหัวเราะพร้อมพูดกล่าว

"ห๊ะ?"เคซา คิมคาวะคิดไม่ถึงว่าเฉินเกอจะตอบตกลงอย่างมีความสุขเช่นนี้ ถึงขนาดที่ว่าพูดไม่ค่อยออกเลย ไม่รู้ว่าควรพูดว่าอะไรดี

"หรือว่าคุณชายใหญ่แค่พูดสนุกก็เท่านั้นงั้นเหรอ ไม่อยากเลี้ยงฉัน?" เฉินเกอพูดถามต่อ

"ไม่ใช่แน่นอน ฉันอยากจะเลี้ยงคุณด้วยใจจริง" เคซา คิมคาวะรีบปฏิเสธทันที ตอนนี้เขาแทบอยากจะให้เฉินเกอออกมา แน่นอนว่าไม่มีทางที่จะพลาดโอกาสนี้ไปแน่

"เห็นกับความจริงใจขนาดนี้ของคุณ ฉันจะให้โอกาสคุณอีกครั้งแล้วกัน" เฉินเกอพูดด้วยน้ำเสียงที่ทุ้มต่ำว่า "เรื่องของรายละเอียดส่งเข้ามาในมือถือของฉันก็ได้แล้ว"

พูดเรื่องเหล่านี้จบ เฉินเกอก็วางสายไปแล้ว

ทางสายโทรศัพท์ฝั่งนั้น เคซา คิมคาวะทุบกำปั้นบนกำแพง เขารู้สึกแย่กับท่าทีของเฉินเกออย่างมาก แต่ก็เพราะว่าเฉินเกอตอบตกลงจึงทำให้รู้สึกดีใจขึ้นมาหน่อยๆ ในใจของเขามั่นใจ ขอเพียงแค่เฉินเกอออกมาได้ ครั้งนี้สามารถทำให้คนคนนี้ชื่อเสียงป่นปี้ได้แน่นอน

"เฉินเกอนะเฉินเกอ ในเมื่อใช้ไม้แข็งไม่ได้งั้นเรามาลองใช้ไม่อ่อนกัน ฉันไม่เชื่อว่าแกจะไม่มีจุดอ่อนอะไรเลย" เคซา คิมคาวะหรี่ตาลงพร้อมกัดฟันพูดกล่าว ระหว่างนัยน์ตา ล้วนแต่เป็นแววตาที่อึมครึมทั้งหมด

หลังจากที่ส่งที่อยู่ของโรงแรมไปให้เฉินเกอแล้ว เขาก็รีบเรียกคนสนิทกลับมาที่ในห้องอีกครั้ง

"ทำไมเหรอ คุณชาย?" คนสนิทรีบเข้ามาทันที

"ทางฝั่งโรงแรมพูดไว้เรียบร้อยแล้วใช่ไหม?" เคซา คิมคาวะชี้ไปที่ประตู รอหลังจากที่ลูกน้องปิดประตูสนิทแล้ว เขาถึงพูดถาม

"จองไว้หมดแล้ว ห้องพิเศษที่อยู่บนสุด" คนสนิทพยักหน้า

"นักศึกษาล่ะ?" เคซา คิมคาวะพูดถามต่อ

"ก็หาเรียบร้อยแล้ว ให้คนละห้าร้อยดอลลาร์สหรัฐแล้ว พวกเธอให้ความร่วมมืออย่างมาก รออยู่ในห้องที่โรงแรมแล้ว" คนสนิทก็พูดตอบต่อ

"ยาล่ะ?" เคซา คิมคาวะพยักหน้าอย่างพึงพอใจ เขาเชื่อว่าครั้งนี้จะสามารถจัดการเฉินเกอได้แน่นอน ขอเพียงแค่ทุกอย่างจัดเตรียมไว้อย่างเรียบร้อย

"ก็อยู่ในนี้ครับ ผมกำชับเป็นพิเศษ ให้พวกเขาไปเอาที่ศุลกากร เกือบจะถูกกักไว้แล้ว"คนสนิทหยิบขวดยาสีน้ำตาลออกมาจากกระเป๋าของเขา มอบให้ในมือของเคซา คิมคาวะ

เคซา คิมคาวะเอามาดูครู่หนึ่งแล้ว พร้อมทั้งเก็บไว้อย่างดี จากนั้นเขาก็ดึงธนบัตรหนึ่งร้อยหยวนพับใหญ่ออกมาจากกระเป๋าหนังแล้ว โยนไปตรงหน้าของลูกน้องคนสนิทแล้ว "เรื่องนี้ทำได้ดีมาก"

"ขอบคุณคุณชายใหญ่ ขอบคุณคุณชายใหญ่!" คนสนิทรีบคว้าเงินทั้งหมดทันที เงินก้อนนี้ไม่เพียงแค่กินอาหารมื้อดีๆได้หนึ่งมื้อนะ ถึงขั้นยังไปเที่ยวเล่นกับดาราแนวหน้าระดับ 1 2 3ของโวกั๋วได้เลย ถ้าหากเป็นนักศึกษา เหมาหนึ่งถึงสองปีก็ไม่ใช่ปัญหาเลย

หยิบเอาเงินเหล่านี้มา ลูกน้องคนสนิทออกไปอย่างรวดเร็ว

เมื่อสิ้นสุดเสียงทั้งสองคน เฉินเกอก็ผลักประตูเข้ามา

คิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นคืนวันนั้น เคซา คิมคาวะลุกขึ้นยืนโดยไม่รู้ตัว ทั้งสองมือสั่นเล็กน้อย แต่เขาก็ยังหายใจข้าลึกๆ บังคับตัวเองให้สงบลง

"คุณชายใหญ่ วันนี้ไม่ธรรมดาเลยนะ" เฉินเกอเหลือบมองไปที่ห้องเหมาVIP มอง เคซา คิมคาวะและพูดเบาๆ ส่วนลูกน้องที่อยู่ข้างๆ ไม่ได้เห็นอยู่ในสายตาเลย

"ต้อนรับคุณก็ต้องจัดใหญ่หน่อยสิ ไม่งั้นจะคู่ควรกับตัวตนของเพื่อนอย่างเฉินเกอได้อย่างไรล่ะ?" เคซา คิมคาวะพูดเบาๆและเดินเข้ามา เขามองไปที่เฉินเกอ พูดอย่างยิ้มเยาะ

"งั้นก็นั่งเถอะ วันนี้ฉันยังไม่ได้ทานอะไรมาพอดี ดูเหมือนว่าคืนนี้ลาภปากแล้วล่ะ" เฉินเกอไม่สนพวกเขา นั่งที่เก้าอี้และกินอาหารคำใหญ่

สำหรับอาหารมื้อนี้ เฉินเกอก็ไม่ได้กังวลอยู่แล้วว่าจะมีพิษหรือไม่ ท้ายที่สุดแล้วตัวเองก็มีเทพจิตเก้าภพคอยปกป้องอยู่ แม้ว่าเป็นยาพิษที่รุนแรงที่สุดบนโลกนี้ ก็ไม่มีผลอะไร

เคซา คิมคาวะเห็นเฉินเกอกินอย่างเต็มที่ จนกระทั่งมีความสุขเล็กน้อย ขอเพียงแค่เฉินเกอกินมากแค่ไหน ยิ่งแสดงให้เห็นว่าผ่อนคลายมากแค่นั้น อีกเดี๋ยวตอนที่เขาวางยาก็จะยิ่งสะดวกมากขึ้น

"เฉินเกอเพื่อนรัก ฉันขอชนแก้วเหล้าให้คุณสักแก้วนะ ก่อนหน้านี้ล่วงเกินไว้เยอะ ตอนนี้ฉันคิดดูแล้ว จริงอยู่ที่ฉันเคยทำนอกกรอบไปบ้าง หวังว่าต่อไปเราทั้งสองจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน" หลังจากนั้นไม่นาน เคซา คิมคาวะก็ยกแก้วเหล้าขึ้น

ในแก้วของเขาเป็นเหล้าสาเกเกรดต่ำมาก และเหล้าในแก้วของเฉินเกอนั้นมากกว่า 70 ดีกรี เคซา คิมคาวะแช่เหล้าเอาไว้ในไหตลอดทั้งปี ดื่มไปสองแก้วก็คงหลบอยู่ใต้โต๊ะไม่อยากดื่มแล้ว

"ไม่มีปัญหา มีเพื่อนฐานะอย่างคุณ ต่อไปเมื่อเจอปัญหาอะไร คุณก็คงจะจัดการให้ฉันได้แล้วสินะ?" เฉินเกอหัวเราะ หยิบแก้วขึ้นมาดื่ม

กลิ่นเหล้ากระจายอยู่ในปากของเฉินเกอ แน่นอนว่าวิธีการเหล่านี้เฉินเกอรู้อยู่แล้ว