ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี！ นิยาย บท 388

บทที่388 โลกกลมจริงๆ

“ฉันบอกพวกนายเลยนะ รถของฉันก็รถเบนซ์เหมือนกัน แต่ราคาแพงกว่าเบนซ์ที่พวกนายขับเยอะ เรื่องวันนี้ ถ้าไม่มีสามแสนอย่าหวังว่าเรื่องจะจบ”

“อีกอย่าง สามแสนแค่ค่าซ่อมรถ ยังมีค่าทำขวัญของฉันอีก วันนี้ฉันต้องไปร่วมงานเลี้ยง ถ้าพลาดโอกาสนี้ไป พวกนายรู้ไหมว่าต้องสูญเสียเท่าไหร่ ไม่น้อยไปกว่าสองแสน ฮึ”

ผู้หญิงคนนี้ ดูไปแล้วอายุยังไม่มาก น่าจะใกล้เคียงกับพวกหวางเสี่ยวหัว แต่ท่าทางที่หยิ่งยโสไม่เกรงกลัวใครแบบนี้ ด่าจนพวกหวางเสี่ยวหัวพูดอะไรไม่ออก

“พวกเราก็แค่ชนท้ายรถคุณนิดเดียว คุณจะขอเยอะแบบนี้ได้ยังไงกัน พวกเราจะเอาเงินที่ไหนมาให้” หลินเชิ่งหนานรีบพูด

ห้าแสน ไม่ใช่จำนวนน้อยๆเลย

เมื่อตะกี้ หลินเชิ่งหนานตื่นเต้นไปหน่อย ตอนที่ขับรถหลีกรถใหญ่ จึงไม่ทันระวังชนเข้ากับท้ายรถเบนซ์นำเข้าคันตรงหน้า

“ฮึ ฉันก็ไม่ได้จะให้พวกนายให้นี่ พวกนายบอกว่าขับรถของคนอื่นไม่ใช่หรือไง พวกนายไม่มีเงิน เจ้าของรถจะต้องมีเงินแน่ๆ ฉันจะรอเขามา ฉันบอกไว้เลยนะ พวกนายห้ามไปไหนทั้งนั้น”ผู้หญิงคนนั้นพูด

และในเวลาเดียวกัน เพื่อนผู้หญิงอีกคนก็เดินเข้ามา “ช่างมันเถอะ พวกเราแค่ออกมาเที่ยว ให้พวกเขาชดใช้ค่าเสียหายเล็กน้อยก็พอแล้วล่ะ”

“ช่างมันเถอะเหรอ ไม่ได้ สองสามวันมานี้ฉันดวงซวยมาก อุตส่าห์ได้เจอกับคนรวยหน้าโง่ จะไม่ให้ฉันปอกลอกเยอะๆได้ยังไงกัน”ผู้หญิงคนนั้นกระซิบบอกเพื่อน

หลังจากนั้นเธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมา แล้วกดโทรออก

“อ้วน นายโทรไปหาลูกพี่หรือยัง”

หลินเชิ่งหนานถามหวางเสี่ยวหัว

“โทรแล้ว ที่นี่อยู่ไม่ไกลจากบ้านของเขา เดี๋ยวเขารีบมา เฮ้อ แกนี่นะ ใกล้จะถึงบ้านอยู่แล้ว ไม่รู้จะรีบไปไหน”

หวางเสี่ยวหัวด่าหลินเชิ่งหนาน

“ฉันก็บอกแล้วไงว่าไม่ได้ตั้งใจ นายยังจะด่าฉันอีก”

หลินเชิ่งหนานขอบตาแดง

“คนไร้ประโยชน์”

หวางเสี่ยวหัวด่าไปอีกคำ แล้วไม่พูดอะไรอีก

ทุกคนนั่งอยู่ข้างถนนรอ และในเวลานี้ มีผู้คนมายืนมุงดูเยอะมาก

“โอ้โห นี่มันรถชนกันนี่นา รถแพงซะด้วย ดูท่าน่าจะเพิ่งซื้อมาใหม่ด้วย เหอะๆ น่าเสียดายจริงๆคนสวย”

พวกผู้ชายที่เห็นว่าคนขับรถเป็นผู้หญิงสวย และเซ็กซี่มาก จึงรู้ว่าเป็นพวกผู้หญิงของพวกคนมีเงิน

จึงมีความคิดหนึ่งขึ้นมา พวกเขาพูดเอาใจผู้หญิงทั้งสองคน แล้วยืนฝั่งพวกเธอ

และผู้หญิงคนนั้นก็โทรเสร็จ “ใช่แล้ว รถคันนี้เพิ่งซื้อมาใหม่ ค่าซ่อมรถสามแสนรวมค่าทำขวัญ แค่จำนวนเล็กน้อย นี่มันรถใหม่นะ แล้วเจ้าของรถของพวกนายมาถึงหรือยัง พวกนายบอกว่าเขาอยู่ใกล้ๆนี่ไม่ใช่เหรอ น่าจะใกล้มาถึงแล้วสิ”

“ใกล้จะถึงแล้ว” หวางเสี่ยวหัวตอบ

“คนสวย คุณคงจะไม่ได้ถูกพวกเขาหลอกแล้วมั้ง” คนที่มายืนมุงดูพูดขึ้นมา

“หะ หมายความว่ายังไง” ผู้หญิงคนนั้นถามอย่างตกใจ

“ที่แถวนี้เป็นที่ของคนรวยของเมืองฉู่ชวนอาศัยอยู่ จะว่ายังไงดีล่ะ คนที่อยู่ที่นี่ได้ต้องรวยมาก ถ้าไม่ใช่เพราะสวนสาธารณะของที่นี่บรรยากาศดี พวกเราคงไม่มาเดินเล่นที่นี่หรอก แล้วรถเบ็นซ์ที่ชนรถพวกคุณ ดูไปแล้วก็แค่สี่ห้าแสน คนที่อาศัยอยู่ที่นี่ ไม่ใช่รถอย่างนี้กันหรอกครับ”คนที่ยืนมุงดูพูด

“งั้นก็หมายความว่า พวกนายหลอกฉันเหรอ ฮึ ฉันถามพวกนายอีกครั้ง เจ้านายของพวกนายพักอยู่ที่ไหน”

เฉินเกอจึงขอยืมเขามาใช้ก่อน

ต้องยอมรับเลย ว่ามอเตอร์ไซค์คันนี้แรงดีมาก

เฉินเกอจอดรถตรงที่เกิดเหตุ แล้วถอดหมวกกันน็อกออก

ส่วนผู้หญิงคนนั้น คิดในใจว่าในที่สุดก็สามารถเรียกร้องค่าเสียหายจากพวกหน้าโง่แล้ว ก็ดีใจมาก

แต่พอเห็นหน้าเฉินเกอ ถึงได้ร้องออกมาอย่างตกใจ “เฮ้ย เฉินเกอ นายเองเหรอ”

“เฉินเกอ”

ผู้หญิงอีกคนที่กำลังพูดเกลี้ยกล่อมอยู่ ร้องออกมาอย่างตกใจเช่นเดียวกัน

“เหวินเหวิน โห๋เสี่ยวเซี๋ยเป็นพวกคุณเองเหรอ”

เฉินเกอเองก็ตกใจ คิดไม่ถึงว่าหลินเชิ่งหนานจะชนเข้ากับรถของโห๋เสี่ยวเซี๋ยโลกกลมจริงๆ

โห๋เสี่ยวเซี๋ยสีหน้าดีใจ ในใจคิดว่า ตัวเองหาโอกาสได้แล้ว ยิ่งพอเห็นเฉินเกอขี่มอเตอร์ไซค์พ่วงมา โห๋เสี่ยวเซี๋ยยิ่งมั่นใจว่าสิ่งที่เธอคิดอยู่เป็นความจริง

“เหอะๆ เฉินเกอ ถึงแม้พวกเราจะรู้จักกัน แต่รถของฉันคันนี้ เป็นรถของแฟนฉัน ราคาแพงมาก ถ้าหากเป็นรถของฉัน ฉันคงจะไว้หน้าให้นายได้บ้าง แต่นี่เป็นรถของแฟนฉัน ขอโทษด้วย ราคาเดิมไม่เปลี่ยนแปลง ห้าแสน ไม่ขาดไม่เกิน”

“โธ่ เสี่ยวเซี๋ยเธอทำอะไรของเธอเนี่ย เฉินเกอเป็นเพื่อนร่วมรุ่นของพวกเรานะ”หวางเหวินรีบพูดเกลี้ยกล่อม

“ฉันไม่สน ชนแล้วก็ต้องรับผิดชอบ เหอะๆ แล้วอีกอย่าง เฉินเกอเขาเป็นใคร ขนาดประธานโกวยังต้องชนแก้วด้วยเลยนะ อีกอย่างเพื่อนของเฉินเกอก็ทำธุรกิจด้านรถยนต์ด้วย คนที่รวยอย่างเฉินเกอ คงไม่ใส่ใจกับเงินเล็กน้อยแบบนี้หรอก จริงไหมเฉินเกอ” โห๋เสี่ยวเซี๋ยพูดเยาะเย้ย “เมื่อตะกี้พวกเขายังบอกด้วยว่าเฉินเกอพักอยู่ที่คฤหาสน์เหลียงเฉิน เลยนะ”

ในขณะที่เฉินเกอไม่รู้จะตอบคำถามของโห๋เสี่ยวเซี๋ยยังไง โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นมา