ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี！ นิยาย บท 798

บทที่ 798 ยาโบราณ

หอสยบมังกรยุบลงไปโดยตรง

ก่อนอื่นได้เกิดฝุ่นละอองขนาดใหญ่ ฝุ่นคลุ้งเต็มท้องฟ้า

พื้นดินที่ใต้หอสยบมังกร ได้แตกระแหงเหมือนร่องน้ำ

แน่นอน มันไม่ใช่สิ่งที่ดึงดูดทำให้ผู้คนตกใจ แต่เป็นแสงห้าสีที่งดงาม ที่พุ่งสู่ท้องฟ้า

แสงนั้นช่างดึงดูดสายตานัก

คนส่วนใหญ่ต่างก็รู้สึกว่า ข้างในนี้ ต้องมีสมบัติล้ำค่า

อย่างไรก็ตาม เฉินเกอไม่ขยับ ผู้คนทั้งหมดก็ไม่กล้าเข้าใกล้

เมื่อกี้การต่อสู้ที่สะท้านฟ้า พวกเขากังวลอย่างมาก หากไม่ระวัง ก็จะถูกราชาเป่ยจิ้งคนนี้ฆ่าโดยตรง

“ไม่!”

และเฉินเตี๋ยนชาง กำลังถูกคนตระกูลเฉินแบกหนีอย่างรวดเร็ว

เห็นแสงห้าสีนี้แล้ว เขาเบิกตากว้าง ตะโกนตลอดทาง

ทว่า ไม่มีใครได้ยินเสียงที่ตะโกนของเขา

ดูเหมือนเขาจะพยายามปิดกั้นบางอย่าง

“คุณผู้ชาย.......”

ท่านซินแสกุ่ยมองมายังเฉินเกอ

เฉินเกอพยักหน้า ก็ได้เดินไปด้านล่างของหอ

ด้านล่างของหอนั้น ที่แท้มันได้แตกเป็นหลุมลึกเหมือนบ่อน้ำขนาดใหญ่

ดูแล้ว มันเหมือนตำหนักใต้ดินมาก!

หอสยบมังกรล้มลง ถูกดึงรากถอนโคลนขึ้นมา ทำให้หลังคาของตำหนักถูกดึงขาดไปด้วย

“มันคืออะไรกันแน่?”

ทุกคนต่างใจร้อน

เฉินเกอมองไปข้างใน

แสงห้าสีที่งดงามนั้นที่แท้มาจากบ่อน้ำ มันเป็นตำแหน่งศูนย์กลางของตำหนักใต้ดิน

ตำหนักใต้ดินห่างจากพื้นดิน ระยะห่างประมาณยี่สิบกว่าเมตร

เฉินเกอพาท่านซินแสกุ่ยและคนอื่น กระโดดลงไป

ยิ่งเข้าไปลึก

เฉินเกอก็มีความรู้สึกแปลกประหลาดบางอย่าง

เพราะพลังทิพย์ของที่นี่ อุดมสมบูรณ์มาก

เฉินเกอเมื่อก่อนตอนฝึกฝนตัวเองนั้นรู้วิชาการปรุงยาวิเศษ ก็จะปรุงยาวิเศษมากินเองบ้าง เพื่อมาช่วยตัวเองในการฝึกฝน

ควบคู่ไปกับพรสวรรค์เทพจิตเก้าภพ ดังนั้นเวลาฝึกฝนขึ้นมา แม้ว่าจะไม่เร็วอย่างที่คาดคิด แต่ก็ใช้ได้ทีเดียว

เพราะพลังทิพย์ของโลกก็เป็นแบบนี้ คุณไม่สามารถที่จะเรียกร้องมากไปกว่านี้

แต่ตอนนี้รู้สึกว่ามันไม่ค่อยเหมือนกับของเมื่อก่อน

พลังทิพย์กระพือมาที่จมูก

ทั้งร่างเหมือนว่าแช่อยู่ในนั้น

หลินจิ่วและเสี้ยวชางเซิง ก็เบิกตากว้างเหมือนกัน

เริ่มสัมผัสการเปลี่ยนแปลงของร่างกายตัวเอง

เพราะพลังทิพย์ที่อยู่ในนี้ แทรกซึมเข้าสู้เส้นเสือดทุกเส้นของร่างกายพวกเขา

ความรู้สึกแบบนี้จะเปรียบเปรยยังไงดีละ?

มันก็เปรียบเหมือน เมื่อก่อนคุณเป็นคนจนที่ไม่มีเงินคนหนึ่ง ทุกวันหวังว่าจะกลายเป็นคนรวย แต่ความเป็นจริงได้บอกกับคุณ จะกลายเป็นคนรวยนั้นเป็นไปไม่ได้

ทำได้เพียงยอมรับชะตากรรม ทำได้เพียงใช้ชีวิตอยู่ในสภาพแวดล้อมแบบนี้

แต่ว่าคุณไม่มีทางที่จะคิดถึงเลย จู่ๆวันหนึ่ง จู่ๆก็มีเงินเป็นล้านล้านในบัญชีของคุณ หนึ่งล้านล้านหยวนความสุขที่น่าอัศจรรย์แบบนี้

แม้กระทั่งเฉินเกอก็ตกใจเหมือนกัน

“ทำไมถึงมีพลังทิพย์ที่อุดมสมบูรณ์แบบนี้? ที่นี่มันคือที่ไหนกันแน่?”

เสี้ยวชางเซิงตกใจ

เฉินเกอขมวดคิ้วไว้ ก็ได้สำรวจตำหนักนี้ก่อนหนึ่งรอบ

สุดท้ายจึงได้นำสายตาไปหยุดอยู่ตรงแสงห้าสีที่งดงามในบ่อน้ำโบราณ

คิดใคร่ครวญแล้ว รีบเงยหน้าขึ้นกล่าว:

“ซือ บ่อน้ำลึกนี้ ดูเหมือนว่าจะเป็นต้นกำเนิดพลังทิพย์ที่พี่จื่อเยียนเคยกล่าวถึง?”

ต้นกำเนิดพลังทิพย์ เห็นชื่อแล้วก็ทำให้เข้าใจถึงความหมาย มันก็คือต้นกำเนิดของพลังทิพย์ เทียบเท่ากับบ่อน้ำ

สามารถนำต้นกำเนิดพลังทิพย์จำนวนมากเข้ามา

หลายแสนปีมาแล้ว บนโลกนี้เคยมีสมัยของผู้ฝึกตน

เวลานั้น เต็มไปด้วยผู้ฝึกตน เต็มไปด้วยเทพ ต่างมีความสามารถ แปลงเป็นร่างอมตะ

ต้องรู้ว่า เริ่มตั้งแต่นักพรต การก้าวข้ามพลังวิชาทุกชั้น ต้องเสียสละสิ่งมีค่ามหาศาล

“คุณผู้ชาย รีบดูเลย ตรงนี้ยังมีหนังสือโบราณหนึ่งเล่ม!”

ท่านซินแสกุ่ยเวลานี้ได้หยิบม้วนหนังสือที่ทำมาจากหนังแกะ ตะโกนเรียกเฉินเกอด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย

เฉินเกอได้หยิบมันมาจากในมือ

ม้วนหนังสือหนังแกะ เนื่องจากเวลานานมาก มันจึงยุ่งเหยินเล็กน้อย

แต่ก็ยังสามารถเห็นเนื้อหาของข้างในได้อย่างชัดเจน

ด้านบน อย่างแรกมีรูปภาพพืชแปลก ๆอยู่

ต่อมา ก็คือแผนที่สองส่วน

ดูต่อถึงด้านหลัง คือการแนะนำข้อความบางส่วน

ดูท่า เฉินเตี๋ยนชางวิเคราะห์หนังสือโบราณนี้มานานพอสมควรแล้ว เพราะว่าอักษรด้านใน ส่วนใหญ่ได้ถูกเขาทำเครื่องหมายไว้แล้ว

“คุณผู้ชาย ม้วนหนังสือแกะโบราณนี้ มันกล่าวถึงอะไรเหรอครับ?” เสี้ยวชางเซิงถามขึ้น

“ก่อนอื่นมันคือพืชสายพันธุ์หนึ่ง หากฉันเดาไม่ผิดล่ะก็ พืชโบราณลึกลับสายพันธุ์นี้ ดูเหมือนจะเป็นหญ้าหยวนซินที่มีอยู่ในหนังสือปรุงยาโบราณที่พี่หลินเซียวส่งมอบให้ฉัน!”

เฉินเกอพลิกดูพืชชนิดนี้อย่างละเอียด อดไม่ได้ที่จะพูดอย่างจริงจัง

“หญ้าหยวนซิน?”

เสี้ยวชางเซิงและซินแสกุ่ยต่างก็ไม่รู้

เฉินเกอพูดเองตอบเอง: “หญ้าหยวนซินชนิดนี้ เป็นพืชสำคัญในการปรุงยาสมดุล ไม่ต้องพูดถึงตอนนี้เลย ถึงจะเป็นโลกยู่ในปัจจุบัน หญ้าหยวนซินพืชโบราณชนิดนี้ มันได้สูญพันธุ์ไปแล้ว แม้แต่ยุคสมัยอารยธรรมการฝึกตน หญ้าหยวนซินก็เป็นหนึ่งในหญ้าที่มีค่ามากที่สุด! หายากมากๆ!”

นึกถึงบันทึกการปรุงยาในหนังสือโบราณ เฉินเกอก็ได้บอกกับพวกเขาด้วย

“เป็นหญ้าที่ใช้ปรุงยาสมดุล?” โอ้สวรรค์!”

เสี้ยวชางเซิงได้ยินแล้ว คางเกือบหลุดออกมา

“ผู้อาวุโสเสี้ยว ท่านรู้จักยาสมดุล?”

ท่านซินแสกุ่ยที่อยู่ด้านข้างถามอย่างแปลกใจเล็กน้อย

“รู้อย่างแน่นอน ยาสมดุลนี้ เป็นยาที่ขาดไม่ได้สำหรับคนที่จะก้าวจากหลุนหวางข้ามไปเป็นเจินเหริน อยากเป็นหลุนหวางนั้นเป็นสิ่งที่ยากมากแล้ว และหลายพันปีมานี้ ยังไม่มีคนถึงขึ้นขอบเขตหลุนหวางชั้นเก้าได้เลย ก็เพราะไม่มียาสมดุลนี้ ดังนั้นจึงไม่มีทางที่จะกลายเป็นเจินเหรินได้! ไม่มีแม้แต่คนเดียว........”

เสี้ยวชางเซิงถอนหายใจ

“คิดไม่ถึงเลยว่ายาสมดุลจะสำคัญเพียงนี้!” ท่านซินแสกุ่ยพยักหน้า

“ไม่ผิด หญ้าหยวนซินนี้ไม่สามารถที่จะหาได้เลย ดังนั้นไม่ต้องเอ่ยถึงยาสมดุลแล้ว ไม่มีความช่วยเหลือจากมัน แล้วไปฝืนฝึก สุดท้ายร่างกายก็จะฉีกขาดเสียชีวิต!”

เฉินเกออธิบายไปประโยคหนึ่ง ก็ได้พลิกไปดูเนื้อหาอีกหน้า

นี่มันคือรูปแผนที่

ดูไปแวบหนึ่ง หนังตาของเฉินเกอกระตุกไปหนึ่งที ร่างทั้งร่างเกร็งไปชั่วขณะ