อุ้มรักซาตานลวง (ซีรีส์ หลอกเด็ก) นิยาย บท 20

“บอกเชฟรอรับออเดอร์ก่อน”

“ได้ครับ” เจตขานรับก่อนจะกดสั่งงานผ่านวิทยุสื่อสาร ที่ใช้คุยงานภายในร้าน [เชฟครับ บอสแวะมาที่ร้านรอรับออเดอร์ก่อนนะครับ]

[โอเคครับ] หลังเชฟใหญ่ตอบกลับ เจตก็หันไปผายมือเชิญหุ้นส่วนของร้านให้ออกเดินขึ้นไปที่ชั้นสอง “เชิญครับบอส เชิญครับคุณเอื้อง”

ลูกค้าภายในร้านต่างพากันจ้องมองหนุ่มหล่อสาวสวยที่กำลังเดินขึ้นไปยังชั้นVIPอย่างตกตะลึง น้อยครั้งจะเห็นเจ้าของค่ายมวยดังควงสาวแบบเปิดเผยอย่างนี้

แม่ทัพพาสาวเจ้าเข้าไปนั่งที่โต๊ะเสร็จ ก็หยิบเมนูมาเปิดดู ก่อนจะบอกคน ที่เอาแต่จ้องมองดูนักร้องหญิงบนเวทีด้านล่าจนแทบจะไม่กะพริบตา

“พี่สั่งให้นะครับ”

“ค่ะ” ช่อเอื้องยิ้มบางๆ อย่างรู้สึกเคลิบเคลิ้มกับบทเพลง Qing Fei De Yi ซึ่งเป็นเพลงประกอบละคร Meteor Garden รักใสๆ หัวใจ 4 ดวง เวอร์ชั่นไต้หวัน ที่ขับกล่อมด้วยน้ำเสียงอันไพเราะ แม้ว่าละครเรื่องนี้ถูกนำมาออกอากาศในไทยเมื่อนานมาแล้ว แต่ทว่า...บทเพลง Qing Fei De Yi ก็ยังอยู่ในความทรงจำเสมอ เช่นเดียวกับ 4 หนุ่ม F4

“ขอฟิเลต์มิยอง มีเดียมแรร์ สองที่กับบรั่นดี ส่วนสปาร์กกิ้งไวน์ ขอแบบหวานหอม ดื่มง่ายๆ มาขวดหนึ่ง อ้อ! แล้วก็เอายำรวมทะเลกับอะไรก็ได้มาอีก 2-3 อย่าง” แม่ทัพสั่งก่อนจะเหลือบมองนางฟ้าคนสวย

“ได้ครับ” เจตรับออเดอร์เสร็จก็เดินออกไป

ช่อเอื้องฟังเพลงจบ ก็หันมาถามเจ้าชายของเธออย่างรู้สึกเขินๆ เมื่อเห็นเขาเอาแต่จ้องมองหน้าเธอด้วยสายตาแปลกๆ “ร้านของพี่ทัพเหรอคะ”

“อืม...เป็นร้านที่พี่กับเพื่อนๆ ในกลุ่มร่วมหุ้นกันครับ” แม่ทัพบอกพลางหันไปมองนักร้องหญิงบนเวทีที่มีคาแรคเตอร์คล้ายกับทอมอย่างรู้สึกแคลงใจ ‘อ๊ะ! หรือว่าน้องเอื้องจะชอบทอมวะ? ทำไมถึงได้มองนักร้องคนนั้นจนไม่กะพริบตา’

“ในร้านมีหุ่นเยอะเลยนะคะ” ช่อเอื้องชวนคุย

“ของไอ้ขุนมันน่ะครับ คลั่งหุ่นเหล่าซูเปอร์ฮีโรมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว”

“ราคาคงจะแพงน่าดูเลยใช่ไหมคะ”

“พอสมควรครับ สั่งนำเข้า” แม่ทัพพยายามปรับสีหน้าซ่อนความหึงหวงเอาไว้ภายในใจ เพราะไม่อยากให้บรรยากาศดูตึงเครียด

“ขออนุญาตครับบอส” พนักงานเสิร์ฟชายเอ่ยหลังยกเครื่องดื่มมาถึง

“เชิญ” แม่ทัพพยักหน้ารับ ก่อนจะหยิบบรั่นดีที่พนักงานส่งให้ขึ้นมาแกว่งวนเบาๆ

“ขอบคุณค่ะ” ช่อเอื้องรับแก้วรูปทรงทิวลิปมาถือ พลางจ้องมองน้ำสีชมพูใสที่มีกลิ่นหอมอย่างรู้สึกอยากจะลิ้มลองขึ้นมานิดๆ

“ยินดีครับ” พนักงานชายยิ้มก่อนจะเดินกลับไปยังเคาน์เตอร์บาร์

“ขออนุญาตเสิร์ฟอาหารค่ะ” พนักงานหญิงขออนุญาตก่อนจะหยิบเมนูต่างๆ วางเรียงลงบนโต๊ะอาหาร พอเสร็จก็เอ่ยขอตัว “ต้องการอะไรเพิ่มก็เรียก ได้นะคะ”

“ครับ” แม่ทัพขานรับก่อนจะยกแก้วบรั่นดีขึ้นจิบ

“ว้าว! น่าทานจังเลยค่ะ” ช่อเอื้องบอกพร้อมกับจ้องมองอาหารบนโต๊ะอย่างรู้สึกหิวขึ้นมานิดๆ เพราะตอนอยู่ในงานแต่งเธอทานอะไรไม่ค่อยลง รู้สึกเหมือนถูกใครต่อใครจับจ้องอยู่ตลอดเวลา

“เดี๋ยวพี่หั่นสเต๊กให้ครับ” แม่ทัพลงมือหั่นเนื้อนุ่มๆ เป็นชิ้นขนาดพอดีคำ

“ขอบคุณค่ะ” ช่อเอื้องส่งยิ้มหวานให้เจ้าชายสุดหล่อที่เทคแคร์เธอดุจดั่งเจ้าหญิง ก่อนจะสอบถามถึงเครื่องดื่มที่อยู่ในมือ “มันจะทำให้เมาไหมคะ?”

“นิดๆ ครับ น้องเอื้องเมาได้เพราะมีพี่ดูแลอยู่ใกล้ๆ” แม่ทัพบอกจบก็ยก สเต๊กที่หั่นเสร็จขึ้นสลับกับจานของสาวเจ้า

“ขอบคุณค่ะ” ช่อเอื้องจิบเครื่องดื่มที่ถืออยู่อย่างรู้สึกตื่นเต้น “อื้ม...รสชาติคล้ายๆ กับน้ำผลไม้ แต่ออกซ่าๆ”

“หึหึ!” แม่ทัพหัวเราะเบาๆ ก่อนจะหันกลับมาหั่นสเต๊กของตนเองต่อ

“พี่ทัพมีอะไรจะถามเอื้องไหมคะ” ช่อเอื้องทำใจกล้าเปิดประเด็น

“มีครับ” แม่ทัพวางมีดและส้อมลงทันใด

“ถามมาได้เลยค่ะ”

“ใครเป็นคนจ้างน้องเอื้องให้มาแกล้งพี่”

“พี่ส้มค่ะ เขาอยู่ในชุมชนที่เอื้องอยู่ แล้วทำงานในไนต์คลับ เขาโทรมายื่นข้อเสนอให้เอื้องไปแกล้งนอนแก้ผ้าอยู่บนเตียงกับพี่ทัพ แล้วก็ให้เงินค่าจ้างเอื้องมาหนึ่งหมื่นบาท ตอนแรกเอื้องก็คิดว่าจะปฏิเสธ แต่ด้วยความที่อยากจะซื้อรถเข็นไฟฟ้าให้พ่อ ก็เลยรับงานค่ะ” ช่อเอื้องบอกตามตรง

“แล้วตอนนี้ยังคุยกับคนที่ชื่อส้มอยู่ไหม” แม่ทัพถามด้วยสีหน้านิ่งๆ

“หนูชอบพี่ทัพค่ะ” คนเมาที่โดนหลอกถาม ตอบด้วยน้ำเสียงซื่อๆ

“จริงเหรอ? งั้นทำไมถึงเอาแต่มองนักร้องบนเวทีครับ” แม่ทัพฉีกยิ้มกว้างกับคำตอบ แต่กระนั้นก็ยังไม่หายคาใจอยู่ดี

“หนูชอบที่เขาร้องเพลงของ F4 ค่ะ ไม่ได้ฟังนานแล้ว มันเพราะดี”

“อ้าว! ชอบเพลงหรอกเหรอครับ”

“ค่ะ” ช่อเอื้องพยักหน้ารับยิ้มๆ

“โธ่! ทำพี่เครียดเลยนะเราน่ะ” แม่ทัพต่อว่าอย่างรู้สึกเขินๆ

“พี่ทัพเครียดทำไมเหรอคะ” คนเมากรึ่มๆ ถามอย่างไม่เข้าใจ

“ถามได้! พี่ก็หึงน่ะสิครับ” แม่ทัพบอกจบก็มอบจูบอันเร่าร้อนให้กับสาวเจ้า

“อะ...อืม...” ช่อเอื้องครางเบาๆ กับสัมผัสวาบหวามที่แสนจะรัญจวนใจทำให้เธอรู้สึกเหมือนได้หลุดเข้าไปอยู่ในโลกอีกใบหนึ่ง...ใบที่มีแค่เขากับเธอ

แม่ทัพฉีกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ เตรียมเปิดบทเรียนบทใหม่...โดยตั้งใจว่าจะหลอกล่อให้แม่สาวแก้มแดงที่เมานิดๆ เป็นคนคุมเกมรักในค่ำคืนที่แสนพิเศษนี้

เช้าวันต่อมา...ช่อเอื้องกะพริบตาขึ้นมองไปรอบๆ อย่างตกใจ หลังถูกมือหนาของคนที่โอบกอดอยู่ข้างหลัง และกำลังลูบไล้ต่ำลงไปยังจุดสงวน

“พะ...พี่ทัพคะ” เธอรีบดึงมือของอีกฝ่ายออก แต่เขาก็หน้าด้าน! ขยับมือมาลูบๆ คลำๆ ที่หน้าอกแทน

“จ๋า” คนที่ไฟปรารถนากำลังลุกโชนครางตอบเบาๆ อย่างรู้สึกเคลิ้ม

“ปล่อยค่ะ เอื้องจะไปเข้าห้องน้ำ” เธอปัดมือหนาออกอีกครั้งอย่างรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมานิดๆ

“รู้ไหมเมื่อคืนพี่มีความสุขที่สุดเลย” แม่ทัพกระซิบบอกเสียงสั่นพร่า

“ทำไมคะ” ช่อเอื้องขมวดคิ้วถามอย่างรู้สึกหวั่นใจว่าเมื่อคืนตัวเองจะเมาแล้วเผลอทำอะไรเพี้ยนๆ ออกไป