อุ้มรักซาตานลวง (ซีรีส์ หลอกเด็ก) นิยาย บท 27

รีสอร์ตพรรณนารา...เวลา 19:40 น.

“ไม่น่าเชื่อนะว่าไอ้ขุนจะไม่มา” แม่ทัพเอ่ยถึงเพื่อนสนิทที่อยู่ๆ ก็หายหน้าหายตาไปอย่างไม่มีสาเหตุ

“นั่นสิ! ไปไหนของมันนะ” ภาคินบอกอย่างสงสัย

“แปลกๆ ว่ะ ไม่ใช่โผล่มาอีกทีมีแฟนเหมือนไอ้ทัพนะเว้ย” จอมพลเอ่ยหยอกอย่างขำๆ

“มึงไปทำอะไรมันหรือเปล่าวะทัพ” ภาคินถามอย่างข้องใจ น้อยครั้งที่ขุนพันจะดราม่าหรือประชดเงียบแบบนี้

“บ้า! กูเนี่ยนะจะทำอะไรไอ้ขุน” แม่ทัพถลึงตาใส่คนที่พยายามจะยัดเยียดข้อกล่าวหาให้กับตน

“กูว่าไอ้ทัพมันน่าจะตบรางวัลให้ไอ้ขุนมากกว่านะคิน” จอมพลออกความเห็นพร้อมกับหัวเราะเบาๆ เมื่อนึกไปถึงเรื่องวุ่นๆ ที่เกิดขึ้นกับเพื่อนสนิททั้งสอง ซึ่งต้องบอกว่าคนที่ได้รับผลประโยชน์เต็มๆ นั้น คือแม่ทัพ และไม่มีทางที่อีกฝ่ายจะหาเรื่องกลั่นแกล้งขุนพันคืนอย่างเด็ดขาด เพราะหายใจเข้า-ออกก็มีแต่ เด็กสาวที่ชื่อช่อเอื้อง ที่ทั้งรักและหลงจนถึงขั้นย้ายฐานบัญชาการไปประจำอยู่ที่เชียงรายเป็นหลัก

“จริง!” แม่ทัพยอมรับอย่างไม่อาย

“อ้าว! แบบนี้ก็แสดงว่ารักหวานชื่นน่ะสิ” ภาคินเอ่ยแซว

“ก็ประมาณนั้น” แม่ทัพตอบก่อนจะยกแก้วบรั่นดีขึ้นจิบแก้เขิน

“โธ่! ใครวะใครกันที่บอกว่าจะจ้างสาวมาท้องลูกให้ มงเมียน่ะไม่เอาหรอก ไม่ชอบผูกมัด น่าเบื่อ น่ารำคาญ หึ! เจอน้องเอื้องเข้าไปเป็นไงล่ะ” ภาคินกล่าวย้อนศรอย่างรู้สึกหมั่นไส้

“ฮ่าๆๆๆ” จอมพลหัวเราะขึ้นอย่างชอบใจ ที่ภาคินเอ่ยประโยคเด็ดของแม่ทัพที่ชอบพูดบ่อยๆ ได้ตรงเป๊ะ!

“มึงนี่ท่องมาหรือไงวะไอ้คิน” แม่ทัพกลอกตา แต่กระนั้นก็ไม่ใส่ใจ เพราะประโยคนั้น ตนพูดออกไปตอนที่ยังไม่ได้เจอกับช่อเอื้อง

“หรือไม่จริง?” ภาคินเลิกคิ้วถามอย่างกวนๆ

“กูได้ข่าวว่ามึงหมกตัวอยู่แต่ในบ้านพักท้ายรีสอร์ตตั้งสองเดือนเลยเหรอทัพ?” จอมพลถามอย่างสงสัย

“เออ! ใช่ มีอะไรหรือเปล่าวะ” คนที่โลกทั้งใบกำลังเป็นสีชมพูตอบด้วยน้ำเสียงกวนๆ

“ฮ่าๆๆ/ฮ่าๆๆ” จอมพลกับภาคินพากันหัวเราะขึ้นเมื่อเห็นสีหน้าแดงก่ำของเพื่อนซี้ ที่ดูทรงน่าจะเขินหนักเอาการ

“เฮ้อ...ดีนะที่วันนี้ไอ้ขุนไม่มา ไม่งั้นกูหนีกลับจริงๆ ด้วย” แม่ทัพเอ่ยตัดพ้อด้วยสีหน้าเซ็งๆ ที่เพื่อนรักทั้งสองผลัดกันแซะเรื่องของตนไม่ยอมหยุด

“เอาน่า...แหย่นิดแหย่หน่อยทำเป็นหน้างอไปได้เพื่อน” จอมพลรีบปลอบ

“เปลี่ยนเรื่องคุยเลยนะพวกมึง” แม่ทัพบอกด้วยสีหน้าจริงจัง

“อย่าเพิ่งเปลี่ยนสิโว้ย! บอกมาก่อนว่าสรุปแล้วน้องเอื้องรู้จักกับคนที่ไอ้ขุนจ้างไปแกล้งมึงหรือเปล่า?” ภาคินถามเรื่องที่คาใจ

“รู้! น้องเอื้องถูกคนที่ชื่อส้มจ้างมาอีกต่อ โดยให้เงินแค่หนึ่งหมื่นบาท” แม่ทัพบอกพลางถอนหายใจ

“โห...โดนเอาเปรียบไปตั้งสี่หมื่นเลยเหรอวะ” ภาคินบอกอย่างรู้สึกสงสาร

“อืม! เอื้องจะเอาเงินไปซื้อเก้าอี้ไฟฟ้าให้พ่อที่ป่วยเป็นอัมพฤกษ์ พอดีว่าตอนที่กำลังสอบถามหาความอยู่นั้น คนข้างบ้านก็โทรมาบอกว่าพ่อของเอื้องล้ม ให้ตามไปที่โรงพยาบาล พอไปถึงท่านก็เสียแล้ว กูเลยรับเป็นเจ้าภาพจัดงานศพให้ แม่กูก็ไปช่วยทุกคืน” แม่ทัพบอกด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ

“สงสารน้องเอื้องจัง” จอมพลบอกพลางถอนหายใจเบาๆ

“นั่นสิ!” ภาคินสมทบตาม

แม่ทัพพยักหน้าก่อนจะเล่าต่อ “กูเพิ่งมารู้ว่าเอื้องน่ะเคยสอบชิงทุนเข้าเรียนฟรีได้ แต่ต้องสละสิทธิ์เพราะห่วงกลัวว่าไม่มีใครจะดูแลพ่อ ซ้ำร้ายกว่านั้น...เคยไปยืนขายข้าวไข่เจียวอยู่ตรงสี่แยกใกล้ๆ บ้าน เพราะจะได้วิ่งมาดูพ่อได้ตอนที่ไม่มีลูกค้า”

“แล้วไง ความผิดกูเหรอที่เกิดมาหล่อ” จอมพลถามพร้อมกับยักไหล่ทั้งสองข้างขึ้นนิดๆ

“ไอ้เชี่ย” ภาคินมองค้อนก่อนจะยกแก้วบรั่นดีขึ้นดื่ม

“ฮ่าๆๆ” แม่ทัพหัวเราะขึ้นอย่างขำๆ ก่อนจะชวนคุยเรื่องธุรกิจ หลังทราบมาว่าภาคินกับจอมพล จับมือร่วมงานกับพ่อเลี้ยงธนากร และหลานชายคนโตของคุณเพียงดาวอย่าง...แดเนียล เสกสรร ร็อฟเวลล์ โดยเชื่อมโยงไร่ทั้งสี่เข้าด้วยกัน แล้วทำการโปรโมทที่พัก ห้องอาหาร รวมไปถึงกิจกรรมต่างๆ สำหรับครอบครัว คู่รัก ซึ่งตนคิดว่าจะหยิบยกแนวคิดบางส่วนไปใช้ในการบริหารงานที่รีสอร์ตเช่นกัน

สี่วันต่อมา...รีสอร์ตอินธิรากรณ์ เวลา 13:04 น.

ช่อเอื้องที่เลิกเรียนเสร็จ ก็รีบกลับมาหาเจ้าชายมาดดุ ซึ่งปกติจะออกไปยืนรอรับที่หน้าบ้าน แต่วันนี้กลับว่างเปล่า

“กลับมาแล้วค่ะ” เธอเอ่ยพร้อมกับส่งสายตามองหาอีกฝ่าย

“พี่ทำกับข้าวอยู่ครับ” แม่ทัพตะโกนตอบเสียงหวาน

“ค่ะ” ช่อเอื้องเดินไปหาด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม พอไปถึงก็เห็นเมนูอาหารมากมายวางเรียงอยู่บนโต๊ะ “ว้าว! จาจัง มยอน กับเนื้อย่างเหรอคะ”

“ครับ วันนี้พี่ว่าจะขอให้หนูช่วยโพสต์ลงไอจี แล้วบอกว่าที่รีสอร์ต ของเรามีเมนูนี้แล้ว สามารถมาทานที่ห้องอาหาร หรือจะสั่งไปกินที่บ้านก็ได้ครับ มีปิ้งย่างกับเครื่องเคียงพร้อมส่ง” แม่ทัพที่ตั้งใจจะเช็คกระแสของนางฟ้าคนสวย เงยหน้าขึ้นบอกหลังถ่ายรูปเมนูต่างๆ เสร็จ

“ได้ค่ะ!” ช่อเอื้องยิ้มรับทันใด

“โอเค พี่ส่งรูปให้ในไลน์แล้วนะครับ” แม่ทัพบอกก่อนจะวางมือถือลงบนโต๊ะทานข้าว แล้วหันไปหยิบเครื่องดื่มเย็นๆ ออกมารินใส่แก้วของตนกับสาวเจ้าอย่างอารมณ์ดี

“ค่ะ” ช่อเอื้องกดดาวน์โหลดรูปก่อนจะเริ่มพิมพ์แคปชั่น

{เนื้อหมักนุ่มๆ ย่างให้สุกพอดี ทานคู่กับเครื่องเคียงสไตล์เกาหลีแบบจัดเต็ม ฟินมากค่ะ ส่วนไก่ทอดราดซอสเผ็ด ทานกับจาจัง มยอนก็อร่อยเว่อร์ (เอื้องโทรสั่งมาทานที่บ้าน จากรีสอร์ต อินธิรากรณ์ ท่านใดสนใจ...ตามพิกัดด้านล่างไปนะคะ) #สาวกซีรีส์เกาหลีไม่ควรพลาด}