ว่าที่ 'เมีย' | Hate love Nc20+ นิยาย บท 52

เช้าวันต่อมา…

วันนี้ฉันก็ไม่มีเรียนอีกเช่นเคย ตอนแรกว่าจะไปเดินห้างเล่นกับเมล แต่ต้องยกเลิกนัดไปเพราะพี่เลย์จะมารับ ซึ่งฉันก็บอกเขาไปแล้วว่านัดกับเพื่อนไว้ แต่พี่เลย์ก็วอแวจนฉันยอมใจอ่อนยกเลิกนัดกับเมล

“จะไปไหนแต่เช้า ?” เฮียถามเพราะเห็นว่าฉันแต่งตัวด้วยชุดออกไปข้างนอก

“พี่เลย์จะมารับค่ะ ^_^”

“เดี๋ยวนี้จะไปไหนไม่บอกเฮียเลยนะ” เฮียพูดค้อน ท่าทางแบบนี้คงจะงอนฉันแน่เลย

“ก็กำลังจะบอกแต่เฮียถามขึ้นมาซะก่อนนี่คะ”

“แล้วจะกลับกี่โมง ?”

“ไม่รู้เหมือนกันค่ะว่าพี่เลย์จะมาส่งกี่โมง”

“อื้มๆ อย่ากลับดึกแล้วกัน”

“เฮียจะไปบริษัทเหรอคะ”

“อื้ม”

“เฮียสวัสดีครับ” พี่เลย์เดินเข้ามาในบ้านพร้อมกับยกมือไหว้เฮีย

“ทำตัวดีจังนะมึง” เฮียพูดแซวพี่เลย์

พี่เลย์เดินมาใกล้ๆ ฉัน แถมยังเอามือมาโอบเอวของฉันต่อหน้าเฮียอีกด้วย “ถ้าทำตัวไม่ดีเดี๋ยวเมียทิ้งครับ”

“พี่เลย์!!” ฉันเรียกชื่อพี่เลย์เสียงดุ มาทำแบบนี้ต่อหน้าเฮียได้ไง ดูสิเฮียมองตาดุแล้ว

“ปล่อยมือออกจากน้องสาวกู” เฮียสั่งพี่เลย์เสียงแข็ง

“น้องสาวเฮียแต่คู่หมั้นผมเมียผมนะครับ เฮียอย่าหวงไปหน่อยเลย” นี่คงจะเป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นพี่เลย์ต่อปากต่อคำกับเฮียอย่างไม่รู้สึกเกรงกลัว

“อย่าดีแตกแล้วกัน กูเตือนไว้ก่อนถ้ามึงทำให้น้องกูเสียใจ กูไม่เอามึงไว้แน่ไอ้เลย์”

“เออรู้แล้วเฮีย ทำเป็นขู่ไปได้”

เฮียส่ายหน้าไปมา จากนั้นก็เดินออกไปจากบ้าน หลังจากที่เฮียเดินออกไปแล้วฉันก็ตีแขนพี่เลย์เบาๆ แต่เขาดันร้องออกมาเสียงดังเหมือนถูกฉันใช้ไม้หน้าสามฟาดอย่างไงอย่างนั้น

“โอ๊ยเจ็บ โอ๊ยๆ ~”

“พี่เลย์!! เบาๆ หน่อยสิคะ”

พี่เลย์ฉวยโอกาสสวมกอดฉันแน่น ใบหน้าคมคายก้มลงมาจนปลายจมูกของเราทั้งคู่ชนกัน “ฉันเจ็บจริงๆ นะ”

“ดะ เดี๋ยวมีคนมาเห็นค่ะ” ฉันเบือนหน้าหนีความเขินอาย

“ขึ้นไปทายาให้ฉัน…บนห้องเธอก่อนได้ไหม ?”

“อื้อ บะ บ้าเหรอคะ ไม่ต้องมาทำเจ้าเล่ห์ใส่ไอริสเลยนะ” ฉันดันตัวพี่เลย์ออก แต่เขากลับกอดฉันแน่นขึ้น “พี่เลย์ ปล่อยได้แล้วค่ะ”

“จะไม่พาฉันขึ้นห้องจริงๆ ?”

“ไม่ค่ะ” ฉันปฏิเสธเสียงหนักแน่น

“หรือจะไปที่ห้องฉันก่อน ?”

“พี่เลย์ดูหมกมุ่นเกินไปแล้วนะคะ”

พี่เลย์ยอมปล่อยมือที่โอบเอวฉันออก แล้วเปลี่ยนมาเป็นกุมมือของฉันไว้แทน “ไปกันเถอะ”

ฉันเดินตามพี่เลย์อย่างว่าง่าย วันนี้เขาจะพาฉันไปที่บริษัท ซึ่งฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมต้องพาไปด้วย

#บริษัท

เหมือนพี่เลย์แค่พาฉันมานั่งเฝ้าเขาทำงานเฉยๆ แค่นั้น แปลกจังที่เขาทำแบบนี้ แต่เราเป็นแฟนกันแล้วนี่นา เป็นแฟนกันก็ต้องมาคอยเฝ้ากันที่ทำงานล่ะมั้ง

“ฉันชัดเจนไปแล้ว เธอก็ไม่ได้มีแค่ฉันคนเดียวจะโวยวายทำไม”

“แต่คลีนจริงจังกับเลย์นะ คลีนไม่อยาก…”

“เห็นไหมว่าคู่หมั้นของฉันนั่งอยู่” จบคำพูดของพี่เลย์ ผู้หญิงที่ชื่อคลีนก็หันหน้ามามองฉันอีกครั้ง

“ผู้หญิงท่าทางเชยๆ เหมือนป้าคนนี้น่ะเหรอคะที่ทำให้เลย์เปลี่ยนไปมากขนาดนี้”

“ไอริสมานั่งนี่สิ” พี่เลย์ตบลงบนหน้าตักของตัวเองสามสี่ครั้งเพื่อเรียกให้ฉันไปนั่ง

ฉันลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตัดสินใจลุกขึ้นจากโซฟาแล้วเดินมานั่งลงบนตักแกร่ง

เมื่อฉันหย่อนก้นนั่งลงบนตักของพี่เลย์แล้ว เขาก็เอามือมาโอบเอวของฉันเอาไว้แบบหลวมๆ แล้วฝังจมูกลงมาบนพวงแก้มของฉัน

ผู้หญิงคนนั้นพอเห็นว่าพี่เลย์หอมแก้มฉัน เธอก็กัดฟันกรอดด้วยท่าทางไม่พอใจเอามากๆ แถมยังมองจิกฉันอีกด้วย

“คิดเหรอว่าเลย์จะมีแค่เธอคนเดียวไปตลอด ฉันรู้จักเขามาก่อน สักวันเธอจะโดนเขี่ยทิ้งแบบฉัน” เธอพูดทิ้งท้ายด้วยประโยคที่ทำให้ฉันคิดมาก ก่อนจะเดินออกไปจากห้อง

พี่เลย์พ่นลมหายใจร้อนผ่าวกระทบลงมาบนซอกคอของฉัน แล้วพูด “ฉันขอหยุดความสัมพันธ์กับคลีนไปแล้ว ไม่คิดว่าเธอจะมาตอแยอีก”

“….ค่ะ”

“คิดมากเรื่องที่คลีนพูดหรือไง”

“ปะ เปล่าค่ะ ไอริสแค่….อื้อ พะ พี่เลย์” ฉันร้องอุทานออกมาเสียงหลงเพราะจู่ๆ พี่เลย์ก็อุ้มตัวฉันขึ้นมาวางบนโต๊ะทำงานของเขา

“อย่าเก็บคำพูดพวกนั้นมาใส่ใจเลย” พี่เลย์จับมือของฉันขึ้นมา แล้วก้มหน้าจูบลงบนฝ่ามืออย่างแผ่วเบา

“…ค่ะ ไอริสจะไม่เก็บมาใส่ใจ” เหมือนฉันกำลังตกอยู่ในภวังค์ ทำให้เชื่อทุกอย่างที่พี่เลย์บอก

“เย็นนี้แวะคอนโดฉันก่อนนะ”

ฉันรู้ดีว่าคำชวนแบบนี้หมายถึงอะไร “…ก็ได้ค่ะ”