หนึ่งเดือนผ่านไป เป็นหนึ่งเดือนที่ฉันคบกับพี่เลย์และกล้าพูดได้เต็มปากว่าเขาคือคนรัก
“แหมๆ พอพี่เลย์จะมารับเนี่ยยิ้มหน้าบานเชียวนะ” เมลเอ่ยแซวหลังจากที่ฉันวางสายจากพี่เลย์ ไม่รู้ตัวเลยว่าเผลอยิ้มออกมาแบบนั้น พอได้ยินคำพูดของเมลฉันจึงรีบหุบยิ้มทันที
“แกทำไมชอบแซวฉันนักนะเมล” ฉันพูดค้อนเพื่อน
“ก็ฉันเพิ่งจะเคยเห็นแกมีความรักนี่นา ^_^”
คำพูดของเมลทำให้ฉันนั่งบิดตัวไปมาแทบจะนั่งไม่ติด ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมต้องเขินเวลาถูกแซวเรื่องพี่เลย์มากขนาดนี้
“พี่เลย์มารับแล้ว ฉันไปแล้วนะ”
“จ้า ^_^”
“แกก็กลับได้แล้วเมล”
“ฉันก็กำลังจะกลับนี่ไง แกน่ะเอาแต่เขินไม่ยอมมองอะไรเลยนะ”
ฉันกับเมลเดินมาพร้อมกันแล้วแยกกันที่หน้ามหาวิทยาลัย โดยที่ฉันเดินมายังรถของพี่เลย์ที่จอดรออยู่ แล้วเปิดประตูเข้าไปนั่งด้านใน
พี่เลย์หันมายิ้มแล้วยื่นใบหน้ามาใกล้ๆ เพื่อหอมแก้มของฉัน นี่เป็นปกติ เพราะเขามักจะทำแบบนี้ทุกครั้งที่มารับ
“คุณป้ารสรินกลับมาแล้วนี่คะ ไอริสยังไม่ได้ไปเยี่ยมท่านเลย” ป้ารสรินไปปฏิบัติธรรมน่ะ ท่านกลับมาได้สองสามวันแล้ว แต่ช่วงนี้ฉันเรียนหนักจึงไม่ได้ไปกินข้าวด้วย
“ทำไมถึงไม่เรียกแม่ฉันว่าแม่ ?” พี่เลย์ถามเสียงดุ
“กะ ก็เรายังไม่แต่งงานกันนี่คะ”
“ต้องรอแต่งงานถึงจะยอมเรียกหรือไง”
“ก็ใช่ไงคะ”
“เดี๋ยวฉันจะคุยกับแม่เรื่องงานแต่ง ให้รีบๆ แต่งแบบนี้ดีไหม ?” พี่เลย์ถามอย่างเจ้าเล่ห์
“กำหนดแต่งงานคือหลังจากที่ไอริสเรียนจบนะคะ ห้ามเลื่อน!!” ฉันรีบเตือน ไม่ใช่ว่านี่เป็นครั้งที่พี่เลย์พูดเรื่องแต่งงาน
ฉันกับพี่เลย์นั่งคุยกันไปตลอดทาง เราได้เรียนรู้กันและกันมากขึ้นในช่วงหนึ่งเดือนที่ผ่านมา และฉันก็ดีใจที่พี่เลย์ค่อนข้างตามใจฉันเรื่องเซ็กซ์
“ลาหยุดไปกับฉันไม่ได้หรือไงแค่สามวันเอง” พี่เลย์หันมาบอกแถมยังทำหน้าบึ้ง
“ไม่ได้ค่ะ ไอริสบอกแล้วไงว่าช่วงนี้เรียนหนักจริงๆ”
“ไม่ระแวงเรื่องผู้หญิง ?”
“มันก็ขึ้นอยู่กับตัวพี่เลย์เองนะคะ ว่าจะทำให้ไอริสเสียใจอีกหรือเปล่า ถ้าทำอีกเราก็คงไม่มีเรื่องต้องคุยกันอีกแล้วค่ะ” ฉันยื่นคำขาด การที่พี่เลย์ตั้งคำถามมาแบบนั้นมันทำให้ฉันรู้สึกไม่ดีเอาซะเลย
“ฉันก็แค่พูดเล่น เธอจะจริงจังทำไม”
พี่เลย์เอามือของตัวเองมากุมมือฉันแล้วจับขึ้นไปจูบลงบนฝ่ามือเบาๆ “มีคู่หมั้นแล้ว แถมยังทั้งรักทั้งหลงเธอขนาดนี้ จะให้ฉันไปไหนได้อีก”
“ให้มันจริงเถอะค่ะ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ว่าที่ 'เมีย' | Hate love Nc20+