ว่าที่ 'เมีย' | Hate love Nc20+ นิยาย บท 7

หมับ!! จู่ๆ ก็มีมือหนาของใครสักคนมากระชากมือของฉันให้หลุดออกจากผู้ชายแปลกหน้าคนนั้น

“มึงจะยุ่งกับผู้หญิงคนไหนก็ได้ แต่ผู้หญิงคนนี้มีเจ้าของแล้ว อย่าเสือก!!”

ฉันค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมองเจ้าของเสียงที่พูด “พะ พี่เลย์…”

ยังไม่ทันที่จะได้คิดอะไรมากพี่เลย์ก็ดึงฉันออกมาจากตรงนั้นทันที

“ดะ เดินช้าๆ หน่อยได้ไหมคะ” ฉันตะเบ็งเสียงบอกแข่งกับเสียงเพลงที่ดังสนั่น ทำให้พี่เลย์หยุดเดินกะทันหันแล้วหมุนตัวหันกลับมาจ้องหน้าฉันตาเขม็ง

“อยากโดนลากไปแบบนั้นอีกหรือไง!!”

“…..” ฉันเม้มปากแน่นไม่กล้าพูดอะไรโต้ตอบ ก็แค่ให้เดินช้าๆ เอง ทำไมต้องขึ้นเสียงใส่กันด้วยนะ

พี่เลย์พาฉันกลับมาที่โต๊ะ ตอนนี้เมลกับพี่เพลงกลับมาจากห้องน้ำแล้ว มาถึงพี่เลย์ก็ปล่อยมือจากฉันก่อนจะเดินไปโอบเอวพี่แตม

ส่วนฉันก็เดินมานั่งที่เดิม ก็คือข้างๆ กับพี่แตมที่กำลังคลอเคลียอยู่กับพี่เลย์

“ยัยไอริส!!!” แขนของฉันถูกเมลกระตุกอย่างแรง ทำให้ฉันต้องหันไปมองเพื่อน “ว่าไงเมล”

“แกไม่เห็นหรือไงว่าพี่แตมจะสิงพี่เลย์อยู่แล้วนะ” เมลกระซิบกระซาบบอก

“เห็นสิ ฉันไม่ได้ตาบอดนะ”

“แล้ว ?” เมลถลึงตาใส่ฉัน เมื่อเห็นว่าฉันเงียบเมลก็ถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่ “แกคงไม่คิดจะยอมให้พี่แตมกับพี่เลย์ได้เสียกันหรอกใช่ไหม”

“อะไรของแกเนี่ยเมล พี่เลย์จะยุ่งกับใครก็สิทธิ์ของเขานะ”

“อะไรกันสองคนนี้ ซุบซิบอะไร นินทาพี่หรือเปล่า” เสียงของพี่แตมท้วงขึ้น ทำให้ฉันกับเมลที่กำลังกระซิบกันอยู่รีบผละตัวออกจากกันทันที

“เปล่าๆ ค่ะพี่แตม” เมลรีบส่ายหน้าปฏิเสธทันที

ฉันหันไปมองพี่แตม แต่ดันไปสบตาเข้ากับพี่เลย์ที่กำลังมองฉันอยู่เหมือนกัน

“แล้วนี่พี่เลย์อยู่ที่คอนโดกับใครคะ” พี่แตมถามพี่เลย์เสียงหวาน

“คนเดียว” พี่เลย์ตอบทั้งที่ยังเอาแต่มองหน้าฉัน ก่อนจะละสายตาจากฉันมองไปตรงหน้า

“งั้นถ้าแตมอยากจะขอ….”

พี่แตมยังพูดไม่ทันจบพี่เลย์ก็วางแก้วเหล้าลง แล้วเอื้อมมือมาจับมือฉันให้ลุกขึ้น “ห้าทุ่มแล้ว ฉันจะไปส่ง”

“อะ เอ่อ พะ พี่เลย์…”

ฉันถูกพี่เลย์ดึงตัวให้ออกมาจากคลับ โดยที่ไม่ได้เอ่ยลาใครเลยแม้กระทั่งเมลเพื่อนของฉัน

“พี่เลย์…” ฉันเรียกชื่อพี่เลย์ในขณะที่เราเดินมาถึงรถกันแล้ว แต่ยังไม่ทันได้พูดอะไรให้มากความก็ถูกพี่เลย์พูดขัดขึ้นมาซะก่อน

“ไม่เห็นหรือไงว่าไอ้พวกนั้นมันมองเธออยู่ อยากถูกลากไปอีกหรือไง”

สักพักพี่เลย์ก็ปัดมือฉันออกอีกครั้ง พร้อมกับพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ “ขึ้นรถ!!”

พูดจบพี่เลย์ก็เดินอ้อมไปทางฝั่งคนขับ ฉันจึงรีบเปิดประตูขึ้นไปนั่งในรถ ก่อนที่พี่เลย์จะสตาร์ทรถแล้วขับออกไปจากคลับด้วยความเร็ว

บรรยากาศภายในรถถูกความเงียบเข้ามาปกคลุมชวนให้อึดอัด ฉันคอยหันมองพี่เลย์อยู่บ่อยๆ เพราะจะดูว่าเลือดยังไหลอยู่ไหม

“พี่เลย์ไปมีเรื่องอะไรกับคนพวกนั้นคะ ทำไมเขาถึงมาทำร้ายพี่เลย์แบบนี้” ฉันเปิดประเด็นถามทำลายความเงียบ

“เธอจำไม่ได้หรือไงว่ามันคือคนที่ฉุดดึงเธอในคลับ!!” พี่เลย์บอกเสียงดุ

“ก็ ก็ไอริสมองไม่ถนัด…”

“เธอนี่มัน…!!!” พี่เลย์ไม่ได้พูดอะไรต่อ ก่อนจะพ่นลมหายใจออกมาอย่างหงุดหงิดใส่ฉันแทนคำพูด

“ไปหาหมอก่อนนะคะ แล้วค่อยไปส่งไอริส”

“แค่นี้ไม่ตาย” พี่เลย์ตอบแบบไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่

“สรุปจะไม่ไปหาหมอใช่ไหมคะ” ฉันถามย้ำ แต่สิ่งที่ได้กลับมาแทนคำตอบคือความเงียบ ฉันพอจะเดาได้ว่ายังไงพี่เลย์ก็ไม่ไปหาหมอแน่ๆ

“ถ้าอย่างนั้นแวะที่คอนโดพี่เลย์ก่อนนะคะ เดี๋ยวไอริสจะทำแผลให้”

“ยุ่ง!!” พี่เลย์หันมาตวาดเบาๆ

“ค่ะ ไอริสชอบวุ่นวาย”