วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 184

คำพูดเดียวกระตุ้นให้เกิดคลื่นพันชั้น

หลินลี่เปิ่นพูดตะโกนด้วยความโกรธ“หลินลี่กั๋ว นายมีสิทธิ์อะไรมาขับไล่พวกเราออกจากตระกูลหลิน？”

หลินลี่หมินก็โกรธมาก แต่เขายังรู้จักเอาตัวรอด ไม่ได้ซักถามหลินลี่กั๋วโดยตรง แต่พูดกับผู้อาวุโสหลิน“พ่อ หลายปีที่ผ่านมาผมกับน้องสามช่วยงานตระกูลหลินมากมาย ไม่ได้คุณงามความดีและไม่ได้ลำบาก”

“พ่อ ท่านช่วยพวกเราขอร้องเถอะ”

“แค่พี่ใหญ่ไม่ขับไล่พวกเราออกจากตระกูลหลิน ให้ผมทำอะไรผมก็ยอมแล้ว”

ผู้อาวุโสหลินโกรธมาก ก็พูดซักถาม“หลินลี่กั๋ว คาดไม่ถึงว่าแกจะขับไล่น้องชายแท้ๆของตัวเองออกจากตระกูล แกยังมีความเป็นคนอยู่ไหม?”

หลินลี่กั๋วพูดเสียงเรียบเฉย“พ่อ ตระกูลหลินตอนนี้ท่านเป็นคนดูแล หรือว่าผมเป็นคนดูแล?”

“แก”

ผู้อาวุโสหลินสำลักจนพูดไม่ออก

ตอนนี้หุ้นในมือของเขาก็โอนให้เป็นของหลินลี่กั๋วหมดแล้ว แล้วคนดูแลตระกูลหลิน เป็นธรรมชาติที่จะเป็นหลินลี่กั๋วแล้ว

“ตอนนี้ผมจะประกาศเรื่องที่สอง”หลินลี่กั๋วพูด“หลินลี่หมินกับหลินลี่เปิ่นในเมื่อถูกขับไล่ออกจากตระกูลแล้ว ถ้าหากตายไป ไม่อนุญาตให้ฝังศพในสุสานตระกูลหลิน”

จ๊อก!

ได้ยินประโยคนี้ ทุกคนก็เสียงดังเกรียวกราว

“หลินลี่กั๋วโหดเหี้ยมมาก!”

“นี้เขาจะกำจัดน้องชายของตัวเองให้สิ้นซากเถอะ!”

“โหดเหี้ยมกับน้องชายตัวเองขนาดนี้ ต่อไปทุกคนพยายามอย่าล่วงเกินเขา”

“โหดเหี้ยมกับน้องชายตัวเองเกินขอบเขต ไม่เห็นเหรอ เวลาที่เขาบีบบังคับผู้อาวุโสหลิน หนังตาไม่กระตุกแม้แต่นิดเดียว”

“ทำกับพ่อของตัวเองแบบนี้แล้ว กับคนนอกยิ่งไม่ต้องพูดถึง?”

“หลินลี่กั๋วเป็น…ลูกชายที่กตัญญูจริงๆฮ่าๆ!”

“นี่ อย่าให้เขาได้ยิน”

“ฉันไม่ใช่คนตระกูลหลิน จะกลัวเขาทำไม”

“นายควรจะพูดเสียงเบาหน่อย นายอยากตายก็อย่าทำให้ฉันซวยไปด้วย ไม่เห็นว่าบนตัวของหมอนั่นแขวนระเบิดอยู่เหรอ…”

เสียงวิพากษ์วิจารณ์ดังขึ้นมาข้างหู

เยี่ยชิวโอบกอดหลินจิงจื้อ และพูด“พ่อตาหลักแหลมมาก ชั่วพริบตาเดียวก็กลายเป็นคนดูแลตระกูลหลินแล้ว ยังขับไล่หลินลี่เปิ่นกับหลินลี่หมินออกจากตระกูลหลิน”

“พวกเขาสองคนอยู่ในตระกูลหลินก็จะก่อกบฏ ถ้าเปลี่ยนเป็นฉัน ฉันจะจัดการพวกเขาไม่ให้เหลือซาก”หลินจิงจื้อทอดถอนใจพลางพูด“พ่อยังมีเมตตาเกินไป”

“ไม่เป็นไร ในมือของทั้งสองคนนั้นไม่มีหุ้นแล้ว ก็ไม่สามารถสร้างความเดือดร้อนได้”

“จริงสิ แผลของนายเป็นยังไงบ้าง?”หลินจิงจื้อถามด้วยความห่วงใย

เยี่ยชิวยิ้มเจ้าเล่ห์“วางใจเถอะ ไม่มีผลกระทบกับการออกกำลังกายคืนนี้แน่นอน”

“น่ารังเกียจ”หลินจิงจื้อกลอกตามองบนใส่เขา

……

“พี่ใหญ่ พวกเราโอนหุ้นให้คุณแล้ว ถึงแม้ว่าจะขับไล่พวกเราออกจากตระกูลหลิน พวกเราก็ยอมรับ แต่หลังจากที่พวกเราตายไม่สามารถฝังในตระกูลหลินได้ นี้คุณทำเกินไปไหม?”หลินลี่หมินถาม

หลินลี่เปิ่นยิ่งพูดด่า“หลินลี่กั๋ว นายโหดเหี้ยมมาก นายทำแบบนี้ ไม่กลัวกรรมตามสนองเหรอ?”

หลินลี่กั๋วไม่สนใจ และพูด“ฉันไม่เชื่อพระ และไม่เชื่อผีสางเทวดา กรรมตามสนองยังไง?”

“ฉันจัดการเรื่องราว แค่ถามตัวเองว่าไม่ได้ทำสิ่งที่ละอายแก่ใจ”

“พวกนายสองคนในเมื่อไม่ใช่คนในตระกูลหลินแล้ว ก็ออกจากบ้านนี้ไปด้วยตัวเองเถอะ อย่าอยู่ขายหน้าวันละห้าเบี้ยอีกเลย”

หลินลี่หมินชี้หน้าหลินลี่กั๋ว พลางพูดด้วยความโกรธแค้น“เรื่องนี้ไม่จบง่ายๆแค่นี้แน่”

หลินลี่เปิ่นก็พูดอย่างดุร้าย“หลินลี่กั๋ว วันนี้ถึงแม้ว่านายจะชนะ แต่ในอนาคตยังมีอีกยาวไกล ต้องมีสักวัน ฉันจะทวงทุกอย่างที่ฉันสูญเสียคืนกลับมา”

“ฉันพูดแนะนำให้พวกนายสองคนอยู่อย่างสงบ ถ้าหากกล้าล่วงเกินฉัน ฉันก็จะนำหลักฐานนี้มอบให้สถานีตำรวจ”

ผู้อาวุโสหลินพูด“ความสามารถของลี่กั๋วหาได้ยาก เขาดูแลควบคุมตระกูลหลินได้ดีกว่าใคร จุดอ่อนของเขาก็คือมีเมตตาเกินไป”

“หลายปีที่ผ่านมา ลี่หมินกับลี่เปิ่นต่อต้านเขาหลายครั้ง แต่เขา ไม่เคยตอบโต้ ยังถอยให้ จนกระทั่งอดกลั้นความโกรธไว้ เพื่อจะรักษาความเป็นพี่น้อง”

“แต่เขาไม่คิด เกิดในตระกูลที่ร่ำรวย จะมีความรักของพี่น้องที่ไหนล่ะ”

“ฉันคิดว่าเหตุผลนี้ลี่กั๋วเข้าใจชัดเจน แต่เขาหลีกเลี่ยงมาโดยตลอด ไม่อยากเข้าร่วมการแย่งชิงการดูแลตระกูล ฉันจะทำให้เขาสมหวัง?”

“ดังนั้น ฉันต้องบังคับให้เขาลงมือ บังคับให้เขากับลี่หมินและลี่เปิ่นเลิกคบกัน บังคับให้เขาเป็นคนดูแลตระกูลหลิน”

“ความสามารถของลี่หมินกับลี่เปิ่นมีไม่มาก เรื่องเลวกลับมีมาก ถ้าหากไม่ขับไล่พวกเขาออกจากตระกูล ไม่ช้าก็เร็วตระกูลหลินจะถูกพวกเขาทำลาย”

“ฉันก่อตั้งตระกูลหลินขึ้นมาไม่ใช่เรื่องง่าย ฉันหวังว่าตระกูลหลินจะสามารถรุ่งโรจน์ได้ร้อยปี”

“ฉันเลือกเวลาในคืนนี้ ก็อยากให้ทุกคนในเมืองเจียงเจ้อได้รู้ หลินลี่กั๋วไม่ใช่คนอ่อนแอ เขาโหดเหี้ยมขึ้นมา แม้แต่พ่อของตัวเองกับน้องชายก็ไม่รู้จัก”

“หลังจากเรื่องนี้ คนที่ไม่ค่อยพอใจตระกูลหลิน ก็ไม่กล้าผลีผลาม”

หลินซานนึกขึ้นได้ทันที และพูด“ผมเข้าใจแล้ว ผู้อาวุโสบังคับลี่กั๋วขึ้นตำแหน่ง หนึ่งคือเพื่อเป็นคนดูแลตระกูลหลิน สองเพื่อให้ลี่กั๋วได้โอกาสมีอำนาจน่ายำเกรง สามคือเพื่อทำให้ศัตรูหวาดกลัว”

“ไม่ผิด ก็คือแบบนี้”

“ผู้อาวุโสจิตใจโหดเหี้ยม ทำให้ลี่กั๋วเจ็บปวด มีชื่อเสียงที่น่าหวาดกลัว”

“ชื่อเสียงที่น่าหวาดกลัวเปรียบเทียบกับตระกูลหลิน ก็ไม่ได้มีผลกระทบอะไร จริงสิ นายคิดว่าเจ้าหนุ่มที่หลินจิงจื้อพากลับมาด้วยเป็นยังไงบ้าง?”ผู้อาวุโสถามขึ้นมากะทันหัน

“เจ้าหนุ่มคนนั้นไม่เลว ถึงแม้เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผม แต่ผมคิดว่าเขายังมีไพ่ที่ยังไม่ได้เปิดออกมา ถ้าหากใช้ใจสั่งสอน ไม่เกินสิบปี ก็สามารถต่อสู้กับผู้ชนะเลิศโหวได้”

ได้ฟัง สายตาของผู้อาวุโสหลินก็เปล่งประกาย

“ผู้อาวุโส ผมกังวลลี่หมินกับลี่เปิ่นไม่ยอม และจะทำเรื่องที่รุนแรงเกินขอบเขต”

“ปัญหานี้ฉันคิดไว้แล้ว ต่อไปนี้นายคอยปกป้องลี่กั๋วเงียบๆ”

“ครับ”

“ถ้าหากลี่หมินกับลี่เปิ่นกล้าก่อความวุ่นวาย ถ้าอย่างนั้นก็…”ผู้อาวุโสชะงักไปเล็กน้อย พูดอย่างเย็นชา“ฆ่า!”