วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2388

เยี่ยชิวหัวเราะ เขาเข้าใจว่าตราบใดที่มีโอกาสได้โอ้อวดอมตะชางเหม่ย จะไม่พลาดโอกาสนั้นอย่างแน่นอน

จากนั้นเยี่ยชิวก็ถาม หนานกงเสี่ยวเสี่ยวว่า "พี่เสี่ยวเสี่ยว ข้อมูลของผู้ที่เข้าร่วมคัดเลือกราชบุตรเขย รวบรวมมาได้หรือยัง? "

" อืม " หนานกงเสี่ยวเสี่ยว พยักหน้าเล็กน้อยแล้วหยิบม้วนเอกสารหนาปึกออกมาจากวงแหวนอากาศ

" นี่คือข้อมูลของผู้สมัครราชบุตรเขยทั้งหมด มีทั้งหมดสามสิบเจ็ดคน แล้วแต่ละคนก็มีภูมิหลังที่ไม่ธรรมดาเลย "

" ไม่เป็นโอรสของแคว้นก็เป็นอ๋อง แล้วก็มีทายาทของตระกูลใหญ่ๆ อีกด้วย "

" ข้าได้อ่านอย่างละเอียดแล้ว มีบางคนที่ต้องให้ความสนใจเป็นพิเศษ "

หนานกงเสี่ยวเสี่ยว หยิบเอกสารสองหน้าจากม้วนเอกสารแล้ววางไว้ตรงหน้าของเยี่ยชิว

เยี่ยชิว ก้มลงมอง เห็นฉายานามสองชื่อที่มีนามสกุลเดียวกัน

" ฉินเจียง! "

" ฉินเหอ! "

เมื่อดูข้อมูลของพวกเขา เยี่ยชิวก็เข้าใจในทันที

สองคนนี้มาจากราชวงศ์ต้าเฉียนพวกเขาเป็นน้องชายแท้ๆ ของ จักรพรรดิต้าเฉียน ทั้งคู่เป็นอ๋อง มีฐานะสูงศักดิ์

ตามข้อมูลในม้วนเอกสาร ฉินเจียงเป็นน้องชายคนที่สี่ของจักรพรรดิต้าเฉียน มีคุณธรรมและความหล่อเหลาเป็นเลิศ เข้าศึกษากับบัณฑิตผู้ยิ่งใหญ่มาตั้งแต่เด็ก มีความสามารถด้านวรรณกรรมที่โดดเด่น ได้รับการขนานนามว่าเป็นปราชญ์อันดับหนึ่งแห่งต้าเฉียน

ส่วนฉินเหอ เป็นน้องชายคนที่ห้าของจักรพรรดิต้าเฉียน เป็นอัจฉริยะด้านการฝึกตนที่หายากยิ่ง และยังเป็น นายพลผู้พิทักษ์แคว้นของต้าเฉียน ซึ่งเป็นผู้แข็งแกร่งระดับนักบุญ!

" แปลกจัง บุคคลระดับนี้ไม่มีคุณสมบัติที่จะขึ้นอันดับเฉียนหลงเลยเหรอ? "

เยี่ยชิวกวาดสายตาดู แล้ววางม้วนเอกสารลง

สองคนนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ แต่เยี่ยชิวก็ไม่ได้ใส่ใจ

" มีใครอีกไหม? " เยี่ยชิวถาม

" ยังมีคนนี้ " หนานกงเสี่ยวเสี่ยว หยิบเอกสารอีกหน้าจากม้วนเอกสารหนาๆ แล้ววางไว้ตรงหน้า เยี่ยชิว

" จูเก๋อเฉาหยาง! "

" ศิษย์คนที่สองของ สถาบันจี้เซีย! "

" เอ๊ะ เก่งเรื่องการกลั่นยา! "

เยี่ยชิวถามด้วยความประหลาดใจว่า " สถาบันจี้เซีย ไม่ใช่สอนหนังสือเหรอ ทำไมเจ้าคนนี้ถึงกลั่นยาเป็นด้วย? "

หนานกงเสี่ยวเสี่ยวกล่าวว่า " ท่านไม่ทราบหรอกว่าศิษย์ของสถาบันจี้เซียไม่ได้เรียนหนังสืออย่างเดียว บางคนก็ฝึกฝนค่ายกล อาคมเวท การกลั่นยา การหลอมอาวุธ สรุปคือฝึกฝนทุกอย่าง "

"จูเก๋อเฉาหยาง คนนี้ก็ไม่ธรรมดา "

" เขาอายุน้อยมากและเช่นเดียวกับองค์หญิงหนิงอัน พวกเขาทั้งคู่เป็นศิษย์สายตรงของฟูจื่อ "

" ว่ากันว่าเมื่อสามปีก่อนเขาก็ทะลวงผ่านระดับปรมาจารย์ยาระดับสวรรค์แล้วสามารถกลั่นยาวิญญาณระดับ สวรรค์ชั้นสูงได้ "

" นี่ก็ผ่านมาอีกสามปีแล้ว ส่วนตอนนี้เขาสามารถกลั่นยาวิญญาณระดับไหนได้แล้วนั้นข้าก็ไม่ทราบ "

" ข้าสืบทราบมาว่าจูเก๋อเฉาหยางคนนี้ รักแรกพบกับองค์หญิงหนิงอันศิษย์ของสถาบันจี้เซียทุกคนรู้ว่า จูเก๋อเฉาหยางหลงรักองค์หญิงหนิงอัน "

" เจ้าแห่งศาลามีข่าวเล็กๆน้อยๆด้วย ท่านอยากจะฟังไหม? "

เยี่ยชิวกล่าวว่า " พี่เสี่ยวเสี่ยวอย่าเล่นตัวเลยรีบพูดมาเถิด "

หนานกงเสี่ยวเสี่ยวกล่าวว่า " ข้าได้ยินมาว่าจูเก๋อเฉาหยางส่งอาหารเช้าให้องค์หญิงหนิงอันที่สถาบันจี้เซีย ทุกวัน วันแล้ววันเล่าไม่ว่าจะฝนตกแดดออกเขาก็ไม่เคยหยุดทำ "

" แม้องค์หญิงหนิงอัน จะไม่เคยรับแม้แต่ครั้งเดียวแต่เขาก็ยังคงทำอย่างมีความสุข "

" เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นคนคลั่งรัก "

เยี่ยชิวหัวเราะแล้วกล่าวว่า " คลั่งรักบ้าอะไรกันในสายตาข้า เขาก็แค่ไอ้ขี้อ้อนตัวหนึ่ง "

" พูดถูก ข้าก็คิดอย่างนั้น " อมตะชางเหม่ยกล่าวว่า " ไอ้ขี้อ้อน อ้อรจนสุดท้ายก็ไม่เหลืออะไรเลย ดูเหมือนว่าจูเก๋อเฉาหยางคนนี้ไม่มีความทะเยอทะยานมากนักไม่น่าเป็นห่วง "

" ถ้าบอกว่าจูเก๋อเฉาหยางไม่น่าเป็นห่วง ถ้าอย่างนั้นคนนี้แหละที่เจ้าแห่งศาลา ท่านจะต้องระวังเป็นพิเศษ " หนานกงเสี่ยวเสี่ยวดึงเอกสารอีกหน้าออกมาแล้ววางไว้ตรงหน้าเยี่ยชิว

เยี่ยชิวหยิบขึ้นมาดูแล้วหรี่ตาลง

" ข่งเทียนเซี่ย! "

ฉายานามที่ยิ่งใหญ่จริงๆ

เยี่ยชิว กวาดสายตาดูเอกสารแล้วก็ตกตะลึงทันที

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน