วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2451

ฟ้าร้องกึกก้องสะท้านโลก!

ทั่วทั้งฟ้าดินมีแต่แสงเจิดจ้า

เสียงฟ้าร้องดังกึกก้องไปทั่วสารทิศมีแต่กระแสไฟฟ้าเต็มไปหมด ราวกับคลื่นยักษ์สึนามิที่ปะทุขึ้น น่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง

ตอนนี้สวรรค์ลงโทษทรงพลังกว่าก่อนหน้านี้นับไม่ถ้วน

เว่ยอู่ซินแทบจะร้องไห้

เขาตั้งใจจะใช้พลังของสวรรค์ลงโทษเพื่อกำจัดเยี่ยชิว แต่ไม่คาดคิดเลยว่าเยี่ยชิวกำลังผ่านด่านทดสอบแห่งสวรรค์อยู่เช่นกัน

" ข้าเป็นตัวเอกไม่ใช่หรือ? ทำไมเพียงแค่ชั่วครู่ ข้ากลับกลายเป็นแค่ตัวประกอบไปแล้ว? "

สิ่งที่ทำให้เว่ยอู่ซินอึดอัดใจที่สุดคือสวรรค์ลงโทษของเยี่ยชิวรุนแรงกว่าของเขามาก และตอนนี้เขายังต้องร่วมผ่านด่านทดสอบแห่งสวรรค์ไปพร้อมกับเยี่ยชิวอีกด้วย

แม่งเอ๋ย!

" ตูม! "

สวรรค์ลงโทษตกลงมา ไม่ใช่แค่ลูกเดียวแต่เป็นร้อยเป็นพันลูก สายฟ้าฟาดแต่ละลูกหนาเท่าภูเขา ตกลงมาจากบนท้องฟ้าราวกับมังกรศักดิ์สิทธิ์นับไม่ถ้วนที่ฟาดลงมา

นี่คือภัยพิบัติแห่งการชำระบริสุทธิ์ของเยี่ยชิว!

เยี่ยชิวไม่กล้าประมาท เขารีบนั่งขัดสมาธิกลางอากาศและในไม่ช้าก็ถูกสายฟ้ากลืนกิน เขาทุ่มเททั้งกายและใจเข้าสู่การผ่าน ด่านทดสอบแห่งสวรรค์

เว่ยอู่ซินก็ถูกสายฟ้ากลืนกินเช่นกัน เขาขบกรามแน่นต่อสู้กับสวรรค์ลงโทษอย่างสุดกำลัง

" พรวด! "

ในทันใดนั้นเว่ยอู่ซินก็กระอักเลือดสดๆ ออกมาอย่างบ้าคลั่ง

เขาได้รับบาดเจ็บจากสวรรค์ลงโทษ

" บัดซบ! สวรรค์ลงโทษของเยี่ยฉังเซิง แข็งแกร่งกว่าของข้าอีก ข้าอันตรายแล้ว "

ในขณะที่เว่ยอู่ซินกำลังเสียสติ ชุดเกราะที่ขาดวิ่นบนตัวของเขาก็ถูกสายฟ้าพังทลายลงอย่างสมบูรณ์ ทันใดนั้น ร่างกายของเขาก็ไหม้เกรียมเป็นสีดำราวกับถ่านไม้ผิวหนังฉีกขาดเนื้อหลุดลุ่ย

" ฮึ่ม... "

เว่ยอู่ซินได้รับบาดเจ็บ เขาเจ็บปวดจนต้องสูดลมหายใจเย็นๆ

" ไม่! ข้าต้องพ้นจากสวรรค์ลงโทษนี้ไปให้ได้ ไม่อย่างนั้นเยี่ยฉังเซิงจะเล่นงานข้าจนตายแน่ "

เว่ยอู่ซินคิดังนั่นแล้วก็รีบตัดสินใจ เขาถอยหลังอย่างรวดเร็วเพื่อพยายามออกจากที่นี่

หากยังคงอยู่ที่นี่ต่อไป การจะรอดชีวิตหรือไม่ก็ยังเป็นปัญหา

" สวรรค์! ท่านไร้ซึ่งความยุติธรรม! "

เว่ยอู่ซินคำรามในใจ

แต่น่าเสียดายที่สวรรค์ไม่ได้ยินเสียงในใจของเขา แม้จะได้ยินก็คงไม่สนใจ

เพราะบทลงโทษจากสวรรค์นั้นไร้ซึ่งความเมตตา!

ในขณะที่เว่ยอู่ซินถอยหลังไป เยี่ยชิวที่นั่งขัดสมาธิอยู่ท่ามกลางสายฟ้าก็ลืมตาขึ้น และปล่อยกระแสจิตที่ทรงพลังออกไป

" อ๊าาาา... "

เว่ยอู่ซินร้องลั่น ร่างกายร่วงหล่นลงจากกลางอากาศ ในชั่วพริบตาต่อมาเยี่ยชิวก็หลอมรวมกระแสจิตเข้ากับ สายฟ้าลูกหนึ่ง และในพริบตาเดียวสายฟ้าศักดิ์สิทธิ์ขนาดหมื่นจางนั้นก็กลายเป็นระฆังสีม่วงขนาดใหญ่

ตัวระฆังเต็มไปด้วยลวดลายมากมาย ราวกับเส้นทองคำ ซึ่งแท้จริงแล้วก่อตัวขึ้นจากสายฟ้าและเต็มไปด้วยกฎเกณฑ์แห่งฟ้าดิน

" เจ้าเว่ยน้อย เจ้าเองไม่ใช่หรอที่อยากจะใช้สวรรค์ลงโทษฆ่าข้า แล้วจะหนีทำไม? " เยี่ยชิวส่งเสียงออกไป

ในวินาทีถัดมา

" ดัง... "

เสียงระฆังกังวานไพเราะ

ระฆังสีม่วงขนาดใหญ่ขยายใหญ่ขึ้นในทันที ลอยลงมาจากกลางอากาศตรงเข้าครอบเว่ยอู่ซินไว้ภายใน

เว่ยอู่ซินพยายามจะโจมตีระฆังอย่างสุดกำลัง แต่ก็ไร้ผลสิ่งที่น่ากลัวคือระฆังนี้เกิดจากการแปลงร่างของ สายฟ้าภายในเต็มไปด้วยกระแสไฟฟ้า เว่ยอู่ซินมีควันขาวพวยพุ่งออกมาจากตัวร่างกายแทบจะถูกผ่าเป็นชิ้นๆน่าอนาถยิ่งนัก

ขันทีวังมองไม่เห็นฉากนี้เลย

เพราะบริเวณนั้นราวกับเกิดพายุสายฟ้าขันทีวังเพียงเห็นว่าสายฟ้ากลายเป็นระฆังศักดิ์สิทธิ์สีม่วงขนาดใหญ่ ครอบ เว่ยอู่ซินไว้ด้านล่าง เขาคิดว่านี่เป็นฝีมือที่เว่ยอู่ซินใช้เอง

" องค์ชายฉลาดจริง! "

" ใช้ สายฟ้าเปลี่ยนเป็นระฆังศักดิ์สิทธิ์เพื่อป้องกันตัวเอง วิธีนี้ช่างเหนือฟ้าจริงๆ "

" สมกับเป็นศิษย์ที่ข้าอบรมมา วันหน้าองค์ชายจะต้องสามารถรวมจงโจวให้เป็นหนึ่งเดียวได้ และกลายเป็นผู้ปกครองที่ยิ่งใหญ่ตลอดกาล! "

ขันทีวังอุทานในใจ

เขาไม่รู้เลยว่าเว่ยอู่ซินที่อยู่ภายในระฆังแทบจะร้องไห้ ทุกสิ่งทุกอย่างนี้ไม่เกี่ยวข้องกับเขาเลยสักนิด เขากำลังถูกระฆังขนาดใหญ่กดทับไว้ และถูกกระแสไฟฟ้าโจมตีอย่างแสนสาหัส

เขาตอบโต้สุดชีวิต

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน