วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 2467

“บูม! บูม! บูม!……”

เสียงกลองศึกดังกึกก้องราวกับฟ้าร้อง ดังสนั่นหวั่นไหวและเร้าใจ ก่อไฟลุกโชนในใจของทุกคนที่ได้ยิน

มันคือพลังที่มองไม่เห็น ซึ่งขจัดความกลัวในทันที เติมเต็มจิตวิญญาณอันไม่ย่อท้อของเหล่าทหาร กำลังใจ!

เยี่ยชิวสัมผัสได้ถึงรัศมีแห่งความไม่หวั่นไหวที่แผ่ออกมาจากเหล่าทหารอย่างชัดเจน

ทหารช่างแข็งแกร่ง!

“ฉังเซิง ควรไปได้แล้ว พวกเรากำลังจะออกเดินทาง” หนิงอันกล่าวเบาๆ

“ขอให้การเดินทางราบรื่น และขอให้กลับมาอย่างปลอดภัย” เยี่ยชิวตอบ ก่อนจะร่วงลงสู่พื้นพร้อมกับอมตะชางเหม่ย

วินาทีต่อมา

“ออกเดินทาง!”

ตามคำสั่งของหนิงอัน เรือรบสัมฤทธิ์ทั้งเจ็ดลำบรรทุกทหารสามแสนนาย พุ่งทะยานไปข้างหน้าดุจลูกธนูที่หลุดออกจากคันธนู

ไม่ว่าเรือรบจะแล่นไปทางไหน พวกมันก็บดบังท้องฟ้าไปทุกหนทุกแห่ง

ฝูงนกแตกตื่นแตกตื่นกันกระจาย ขณะที่หญ้าและต้นไม้สั่นไหวภายใต้กำลังพลอันมหาศาลของกองทัพ

การรุกคืบของพวกเขาไม่อาจหยุดยั้งได้ ดุจสายน้ำเชี่ยวกราก

“ข้ารอคอยการกลับมาอย่างมีชัยของพวกเจ้า!”

เสียงของจักรพรรดิต้าโจวดังก้องไปทั่วท้องฟ้า ดังไปถึงหูของทหารทุกคน

“หนิงอัน ต้าลี่ พวกเจ้าต้องกลับมาอย่างปลอดภัย!” เยี่ยชิวสวดภาวนาอย่างเงียบงัน

ในชั่วพริบตา เรือรบสัมฤทธิ์ก็หายลับขอบฟ้าไป

เยี่ยชิวละสายตาและหันไปมองจักรพรรดิต้าโจวและโจวอู่หวัง “ผู้อาวุโส ข้าได้รับข่าว จักรพรรดิต้าเฉียนได้ปลิดชีพตนเอง และเฉาพั่วเทียนได้นำตระกูลเทพสงครามไปยอมจำนนต่อกษัตริย์เว่ย”

“ข้ารู้อยู่แล้ว” จักรพรรดิต้าโจวถอนหายใจ “ข้าไม่เคยคาดคิดว่ากษัตริย์เว่ยจะมีวิธีการเช่นนี้ สามารถโน้มน้าวเฉาพั่วเทียนให้ทำตามความประสงค์ได้ มันเหนือความคาดหมายของข้าจริงๆ”

โจวอู่หวังพ่นลมออกจมูก “อย่าหลงกลความเย่อหยิ่งในอดีตของตระกูลเทพสงคราม แท้จริงแล้ว บรรพบุรุษของพวกเขานั้นไร้หัวใจมาโดยตลอด การยอมจำนนต่อผู้อื่นไม่ใช่เรื่องใหม่สำหรับพวกเขา”

“สิ่งที่ข้าสงสัยคือ กษัตริย์เว่ยใช้วิธีใดจึงยอมจำนนอย่างรวดเร็วเช่นนี้?”

“ท้ายที่สุดแล้ว เฉาพั่วเทียนก็เป็นกำลังสำคัญในการจัดอันดับมังกร การที่เขายอมจำนนอย่างรวดเร็วเช่นนี้ช่างน่าประหลาดใจ”

จักรพรรดิต้าโจวกล่าวว่า “ข้ารู้จักพละกำลังและวิธีการของกษัตริย์เว่ยเป็นอย่างดี ด้วยความสามารถของเขา เขาคงไม่สามารถทำลายล้างต้าเฉียนได้เร็วขนาดนี้ เขาต้องได้รับความช่วยเหลือจากผู้เชี่ยวชาญที่น่าเกรงขามแน่”

เยี่ยชิวพยักหน้า “ข้าได้ยินมาว่า การยึดครองเมืองหลวงของต้าเฉียนอย่างรวดเร็วของกษัตริย์เว่ยนั้น เป็นเพราะ กองกำลังชั้นยอดที่ไร้เทียมทาน ภายใต้การบังคับบัญชาของเขา”

“ข้าก็ได้ยินมาเช่นนั้น” จักรพรรดิต้าโจวกล่าว “ดูเหมือนว่ากองกำลังนั้นจะเป็นไพ่เด็ดที่สุดของเขา”

“ถ้าเราสามารถกำจัดมันได้ ส่วนที่เหลือก็คงไม่ต้องกังวล”

“คำถามคือ ใครเป็นคนฝึกฝนกองกำลังชั้นยอดนั้นให้เขา?”

เยี่ยชิวถาม “หรือว่าจะเป็นอาจารย์ใหญ่ของต้าเว่ย?”

จักรพรรดิต้าโจวกล่าวอย่างจริงจังว่า “ตอนนี้ยังบอกได้ยาก ถึงแม้ว่าจิ้นปิงหยุนจะมีความขัดแย้งกับกษัตริย์เว่ยมายาวนาน และมีความคิดเห็นที่แตกต่างกัน แต่นางก็เป็นทั้งอาจารย์ใหญ่ของกษัตริย์เว่ย และเป็นพระชายาของกษัตริย์เว่ยด้วย ไม่มีสิ่งใดรับประกันได้ว่านางจะไม่สนับสนุนพระองค์”

“ฉังเซิง เมื่อเจ้าพบกับจิ้นปิงหยุนครั้งนี้ เจ้าต้องระมัดระวังตัว อย่าประมาท และอย่าให้เกิดเรื่องร้ายใดๆ ขึ้น”

“ข้ายอมให้ราชวงศ์ต้าโจวล่มสลายดีกว่าให้เจ้าหรือหนิงอันต้องประสบกับเรื่องร้ายใดๆ”

เยี่ยชิวหัวเราะเบาๆ “ข้ามีวิธีป้องกันตัวเอง แม้ว่าจิ้นปิงหยุนจะพยายามฆ่าข้า ข้าก็มั่นใจว่าข้าจะหนีรอดไปได้”

“ท่านลุง ท่านวางแผนจะออกเดินทางไปยังด่านหู่เหลาเมื่อไหร่?”

“ข้าจะไปเร็วๆ นี้” จักรพรรดิต้าโจวกล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่นด้วยความกังวล “ข้าต้องไปถึงด่านหู่เล่าโดยเร็วที่สุด เพื่อป้องกันภาวะแทรกซ้อนที่ไม่คาดคิด”

เยี่ยชิวปลอบใจเขาว่า “ท่านลุง ไม่ต้องห่วงไปหรอก ข้าส่งข่าวไปถึงท่านปรมาจารย์แล้ว หากสถานการณ์เลวร้ายจริง ท่านก็จะเข้าแทรกแซง”

“ต่อให้กษัตริย์เว่ยจะบัญชาการกองกำลังชั้นยอด ข้าก็ไม่เชื่อว่าพวกเขาจะต้านทานกำลังพลระดับกึ่งจักรพรรดิได้?”

“ท่านลุง ข้าจะไม่รอช้าอีกต่อไป ข้าต้องรีบมุ่งหน้าไปยังต้าเว่ยทันที”

จักรพรรดิต้าโจวเร่งเร้า “ฉังเซิง เจ้าต้องกลับมาอย่างปลอดภัย”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน