วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 383

ฮ่า!

ทุกคนต่างหัวเราะ

แม้ว่าปาร์ค ชางจินจะเป็นคนเกาหลี แต่เขาก็เชี่ยวชาญภาษาจีนได้ดีมาก เมื่อเห็นทุกคนหัวเราะเยาะเขา ใบหน้าของเขาก็แดงก่ำด้วยความโกรธ

เยี่ยชิวกล่าวว่า: "คุณปาร์ค ชางจิน จากการวินิจฉัยเบื้องต้นของผม สาเหตุที่ทำให้คุณป่วยเป็นอาการไตพร่องนั้น น่าจะเกี่ยวข้องกับชื่อของคุณนะ"

ปาร์ค ชางจินตกตะลึง: "ชื่อของฉันเกี่ยวอะไรด้วย?"

"เกี่ยวสิ เกี่ยวมากด้วย" เยี่ยชิวพูดอย่างจริงจัง: "เพราะชื่อของคุณ ชื่อปาร์คชางจิน ซึ่งก็แสดงให้เห็นแล้วว่า คุณไปเที่ยวโสเภณีและอาจใช้แรงมากจนถึงตาย"

ฮ่าฮ่าฮ่า!

ทุกคนหัวเราะขึ้นอีกครั้ง

ชายหนุ่มไม่เข้าใจจึงถามคนข้างๆ ว่า "ที่หมอเยี่ยพูดหมายความว่ายังไง ทำไมฉันถึงไม่เข้าใจ?"

“ไม่มีทางน่า นี่คุณไม่เข้าใจจริงๆงั้นเหรอ? ปาร์ค (เที่ยวโสเภณี) ชาง (เกิน) จิน (แรง)”

จากนั้นชายหนุ่มก็โต้ตอบและแอบด่าคล้ายๆคำว่าควรตายซะ

เพราะในเกาหลี นามสกุล "ปาร์ค" ไม่ได้ออกเสียงว่า ปาร์ค ธรรมดา แต่มีการออกเสียงเหมือนกับเที่ยวโสเภณีด้วย

ลี มยองฮันสีหน้าเคร่งขรึมและด่าด้วยความโกรธ: "ไอ้งี่เง่าปาร์ค ชางจิน ช่างขายขี้หน้านัก"

“คุณลีครับ ให้ผมไปเตือนปาร์ค ชางจินไหมครับ?” ผู้ช่วยถาม

“ไม่ต้อง ปล่อยให้มันขายขี้หน้าตัวเองไปนั่นแหละดีแล้ว”

บนเวที

สีหน้าของปาร์ค ชางจินนั้นโกรธหน้าเขียว เขาถอยไปสองสามก้าว ตีตัวออกห่างจากเยี่ยชิวแล้วพูดว่า "หยุดพูดเรื่องไร้สาระสักที มาเริ่มการแข่งกันเลยดีกว่า"

“ได้เลย!” เยี่ยชิวยิ้ม โชว์ให้เห็นฟันขาวสะอาดของเขา ยังไงซะเขาก็ไม่อยากเสียเวลาอยู่แล้ว

ในไม่ช้า

ก็มีเจ้าหน้าที่คนหนึ่งได้พาคนไข้ผู้หญิง 2 รายขึ้นไปบนเวที และแสดงประวัติอาการป่วย 2 อันให้ทุกคนดูบนหน้าจอขนาดใหญ่

ผู้ป่วยหญิง 2 คน อายุประมาณ 20 ปี ทั้งคู่ เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลเนื่องจากมีไข้สูง

สิ่งที่เยี่ยชิวและปาร์ค ชางจินต้องทำตอนนี้คือต้องบรรเทาอาการไข้ของผู้ป่วยทั้งสองคน ใครรวดเร็วกว่า และได้ผลดีกว่า จะเป็นผู้ชนะในการแข่งครั้งนี้

กฎนั้นง่ายมาก

แต่ถึงแม้ว่าอาการไข้จะเป็นอาการที่พบบ่อยมาก แต่คนที่เรียนแพทย์มาทุกคนรู้ดีว่าการจะบรรเทาอาการไข้ในช่วงเวลาสั้นๆ นั้นทำได้ยากมาก

เช่นเดียวกับการประดิษฐ์ตัวอักษร ยิ่งตัวอักษรเรียบง่ายเท่าไรก็ยิ่งเขียนยากขึ้นเท่านั้น

“คุณเชิญก่อนเลย!” ปาร์ค ชางจินพูดกับเยี่ยชิว

"เชิญคุณก่อนดีกว่า" เยี่ยชิวพูดด้วยรอยยิ้ม: "การเคารพผู้ใหญ่ให้ความรักเเก่เด็กเป็นเรื่องคุณธรรมอันดีงามของเราชาวจีน"

แกจะว่าใครแก่?

เหอะ!

ปาร์ค ชางจินรู้ว่าเยี่ยชิวพูดเยาะเย้ย เลยตะคอกกลับไป เขาเดินไปหาคนไข้ทันที เปิดกล่องยา และหยิบเข็มเหล็กยาว 15 เซนติเมตรออกมา

เข็มนั้นบางราวกับเส้นผม และเปล่งประกายแวววาว

คนไข้หญิงมีสีหน้าดูหวาดกลัว

“นั่งลง!” ปาร์ค ชางจินชี้ไปที่เก้าอี้แล้วพูดกับคนไข้หญิง

คนไข้หญิงคนนั้นนั่งลง

ปาร์ค ชางจินก็จิ้มเข็มเข้าไปตรงๆ

เขาใช้สองนิ้วถือเข็ม เล็งไปที่จุดไป่หุ้ยที่อยู่บนศีรษะของผู้ป่วย แล้วค่อย ๆ จิ้มเข็มเข้าไป

ผู้ชมทุกคนต่างเงียบ และดูปาร์ค ชางจินแทงเข็ม

ใช้เวลา8นาที

ในที่สุด ปาร์ค ชางจิน ก็หยุด

จากนั้นเขาก็หยิบเข็มยาวหนึ่งนิ้วออกมาสองเล่มจากกล่องยา แล้วจิ้มเข้าไปที่จุดฝังเข็มด้านหลังหูทั้งสองข้างของผู้ป่วยหญิง

ใช้เวลา10นาที

ปาร์ค ชางจิน สูดลมหายใจเข้ายาวๆ ขอน้ำอุ่นหนึ่งแก้วจากเจ้าหน้าที่ จากนั้นหยิบยาเม็ดสีเข้มออกมาจากกล่องยา ยื่นให้คนไข้หญิง แล้วพูดว่า: "หลังจากกินยาเม็ดนี้แล้ว ไข้ของคุณจะลดลง"

คนไข้ผู้หญิงคนนั้นกลืนยาเข้าไปอย่างสงสัย

ผ่านไปอีกสามนาที

ปาร์ค ชางจิน เรียกเจ้าหน้าที่มาวัดอุณหภูมิคนไข้

36.7องศา!

อาการไข้สูงของคนไข้ผู้หญิงคนนั้นลดลง และอุณหภูมิร่างกายกลับสู่ปกติ

เจ้าหน้าที่ประกาศผล ณ ที่ตรงนั้น

ทันใดนั้น ตรงนั้นก็เต็มไปด้วยเสียงร้องอุทานด้วยความประหลาดใจ

“พระเจ้า อุณหภูมิร่างกายคนไข้กลับมาเป็นปกติภายในเวลาเพียง 20 นาที นี่มันสุดยอดมาก!”

“ชนะแล้ว!” จู่ๆ จางจิ่วหลิงก็พูดขึ้น

หลังจากได้ยินคำพูดของเขา คนที่อยู่ใกล้ๆเขาก็มองไปที่จางจิ่วหลิง

“ผู้อาวุโสจาง คุณบอกว่าใครชนะครับ?” เกิ่งไห่เจ๋อถาม

“เยี่ยชิวชนะแล้วใช่หรือเปล่า?” ผู้อำนวยการหลี่ถาม

จางจิ่วหลิงพูดด้วยรอยยิ้ม: "เยี่ยชิวชนะแล้ว เด็กคนนี้... ช่างน่าตกใจจริงๆ!"

ทันทีที่เขาพูดจบ เสียงของเยี่ยชิวก็ดังมาจากเวที: "การรักษาของผมเสร็จแล้ว และไข้ของคนไข้ก็ไม่มีแล้ว"

อะไรนะ!

นี่การรักษาสิ้นสุดแล้วงั้นเหรอ?

ทุกคนต่างตกใจ

รอยยิ้มบนใบหน้าของลี มยองฮันแข็งทื่อ และเขาพูดด้วยความไม่เชื่อ: "นี่เป็นไปไม่ได้!"

“ไอ้เจ้านั้นต้องเล่นกลอะไรแน่ๆ” สมาชิกทีมแพทย์เกาหลีคนหนึ่งกล่าว

อีกคนหนึ่งก็พูดอีกว่า: "ภายในไม่กี่วินาทีไข้ก็ลดลง นี่จะหลอกใครกัน? ไอ้เจ้านั้นถ้าเก่งขนาดนี้ คงได้ขึ้นสวรรค์ไปนานแล้ว"

“แพทย์แผนจีนของประเทศจีนนี่มันช่างหลอกลวงชะมัด!”

ไม่เพียงแค่พวกเขาที่ไม่เชื่อ แม้แต่ผู้ชมก็ไม่เชื่อเช่นกัน

“การแพทย์แผนตะวันตกก็ไม่ได้ออกฤทธิ์เร็วขนาดนั้น แพทย์แผนจีนจะออกฤทธิ์เร็วขนาดนี้ได้ยังไง?”

“ฉันคิดว่าเยี่ยชิวแค่อยากใช้โอกาสนี้เรียกร้องความสนใจ เขาถึงทำอะไรแบบนี้บนเวที”

“ไอ้เยี่ยชิวนี่ คงอยากจะดังมากสินะ”

“เขามันก็แค่คนหลอกลวง!”

“แบบนี้แหละดีแล้ว ไม่เพียงแต่ทำให้การแพทย์แผนจีนเสื่อมเสียเท่านั้น แต่ยังทำให้ประเทศเสื่อมเสียด้วย”

“ฉันเห็นเขาจริงจังขนาดนี้ งั้นเรามาลองดูก่อนละกัน”

เยี่ยชิวได้ยินบทสนทนาเหล่านี้เช่นกัน แต่เขาไม่สนใจ เขาพูดกับเจ้าหน้าที่แทน: "ต่อไปก็ ส่งต่อให้พวกคุณแล้วกัน"

เจ้าหน้าที่ 2 คนวัดอุณหภูมิคนไข้คนนั้นทันที

ผลลัพธ์ที่ได้ช่างน่าประหลาดใจ

“36.3องศา ไข้ของคนไข้หายแล้ว!”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ