วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 432

“ตูม!”

“ตูม!”

“ตูม!”

เสียงจากด้านหลังประตูเหล็กดังขึ้นเรื่อยๆ ราวกับเสียงกลองสงครามที่ตีให้ทุกคนสั่นสะท้าน

“ดูเหมือนมีอะไรบางอย่างกำลังเข้ามาหาเราจากด้านหลัง?”

“และเมื่อพิจารณาจากเสียงแล้ว มันก็ต้องใหญ่พอสมควร”

“อาจเป็นรถถังหรือปืนใหญ่หนักก็ได้?” ทันทีที่ทหารพูดจบ เขาก็ถูกเพื่อนที่อยู่ข้างๆปฏิเสธ

“ไม่ใช่รถถัง เสียงไม่เหมือนเวลารถถังเคลื่อนที่”

“แล้วมันคืออะไร?”

“ทำไมฉันถึงรู้สึกเหมือนเป็นคนล่ะ”

“ไร้สาระ! คนๆ หนึ่งจะทำเสียงดังขนาดนี้ได้อย่างไร?”

“ใช่ ไม่ใช่คนแน่นอน ดูจากเสียงแล้ว มันต้องหนักอย่างน้อยสองสามพันปอนด์”

“หรือว่า มันจะเป็นสัตว์ร้าย?”

ทันใดนั้น ความเงียบก็ปกคลุม และใบหน้าของทุกคนก็เปลี่ยนเป็นเคร่งเครียด

ถ้ามันเป็นสัตว์ร้ายจริงๆ คงมีการต่อสู้ที่ยากลำบากรออยู่ข้างหน้า

ถังเฟยสวมแว่นกันแดด โดยตั้งใจจะใช้ฟังก์ชันเอกซเรย์เพื่อดูว่ามีอะไรอยู่ด้านหลังประตูเหล็ก

อย่างไรก็ตาม ฟังก์ชันเอกซเรย์ของแว่นกันแดดกลับล้มเหลวอีกครั้ง

สิ่งนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร?

ถังเฟยไม่สามารถเข้าใจได้ แว่นกันแดดเหล่านี้ได้รับการพัฒนาโดยกองทัพและมีระบบเอกซเรย์ ทำไมพวกเขาถึงล้มเหลวอยู่เรื่อยตั้งแต่เข้ามาในฐานนี้?

ดูเหมือนว่าฐานนี้จะติดตั้งอุปกรณ์เพื่อป้องกันการมองเห็นด้วยรังสีเอกซ์ในระหว่างการก่อสร้าง?

เยี่ยชิวยังเปิดดวงตาสวรรค์อย่างเงียบๆ แต่การมองเห็นของเขาก็ถูกปิดกั้นเช่นกัน

“ตูม!”

“ตูม!”

“ตูม!”

เสียงนั้นดังขึ้นเรื่อยๆ และชัดเจนว่าไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม มันอยู่หลังประตูเหล็กพอดี

“ตูม”

ทันใดนั้น เสียงดังนั้นก็หายไป

“ทุกคน ระวัง ไม่ว่าอะไรก็ตามที่อยู่หลังประตูเหล็กนั่น มันกำลังมาหาเราอย่างแน่นอน” เยี่ยชิวกล่าว

ทหารก็ยกปืนขึ้นและเตรียมเล็งไปที่ประตูเหล็ก

เมื่อประตูเหล็กเปิดออก พวกเขาก็จะเปิดไฟทันที

ทว่าเสียงนั้นก็ไม่เคยกลับมาอีกเลย

เวลาผ่านไปอย่างเงียบๆ ท่ามกลางบรรยากาศตึงเครียด สิบวินาที ยี่สิบวินาที สามสิบวินาที...

สี่สิบวินาที

ห้าสิบวินาที

หกสิบวินาที

เก้าสิบวินาที

ชั่วพริบตาผ่านไปสองนาที ไม่มีเสียงใดออกมาจากด้านหลังประตูเหล็กอีกต่อไป

“เกิดอะไรขึ้น?”

“เป็นไปได้ไหมว่า มันไม่มีอยู่จริง?”

“หรือบางทีนายพลจงใจทำเสียงนั้นให้เรากลัว?”

พวกทหารต่างก็สับสน

“อย่าลดความระมัดระวังลง ระวัง……” คำพูดของถังเฟยถูกตัดออก เมื่อเสียงชนดังก้องไปในอากาศ และประตูเหล็กก็ถูกเปิดออกอย่างแรง

ประตูเหล็กที่หนักกว่าพันปอนด์ปลิวไปหาทหารด้วยความเร็วที่น่าอัศจรรย์

เมื่อเห็นว่าทหารกำลังจะโดนประตูเหล็ก เยี่ยชิวก็ก้าวไปข้างหน้าและโจมตีประตูเหล็กด้วยหมัดอันทรงพลัง

ประตูเหล็กเปลี่ยนทิศทางทันที ปลิวไปด้านข้าง และกระแทกเข้ากับผนังเสียงดัง

“ตึง!”

พวกทหารหน้าซีดด้วยความหวาดกลัว โชคดีที่พวกเขามีเยี่ยชิว มิฉะนั้นพวกเขาจะถูกประตูเหล็กทับตายหรืออย่างน้อยที่สุดก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส

ขณะที่พวกเขายังคงตกตะลึง เสียงอุทานของหลงเยี่ยก็ดังขึ้นในหูของพวกเขา “สิ่งนั้นคืออะไร?”

เมื่อได้ยินคำนี้ ก็เกิดประกายแวววาวในดวงตาของเยี่ยชิว และเขาก็ถามว่า “บุคคลขนาดใหญ่นี้ คือสุดยอดทหารที่พวกคุณวิจัยอยู่หรือเปล่า?”

“ถูกต้อง” นายพลกล่าว “การวิจัยทั้งหมดของเรา นี่เป็นสิ่งเดียวที่เราพัฒนาได้สำเร็จ!”

“เขาเป็นยอดทหารที่แท้จริง มีร่างกายที่ไม่อาจทำลายได้!”

“เพราะเหตุนั้น เขาจึงชื่อจินกง!”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ สีหน้าของถังเฟยก็ดูจริงจังมาก

ตามข่าวลือ ทหารชั้นยอดสามารถต่อสู้กับคู่ต่อสู้ได้ร้อยคนในคราวเดียว ด้วยร่างกายที่ทรงพลังอย่างไม่น่าเชื่อและความแข็งแกร่งที่น่าสะพรึงกลัว เมื่อเผชิญหน้า คนธรรมดาจะมีผลลัพธ์เพียงอย่างเดียวเท่านั้น

คือความตาย!

เยี่ยชิวก็ค่อนข้างประหลาดใจเช่นกัน เขาไม่ได้คาดหวังว่าร่างใหญ่โตนี้จะเป็นสุดยอดทหาร ด้วยสายตาที่อยากรู้อยากเห็น เขาจึงจ้องมองไปที่ทหารชั้นยอดอย่างตั้งใจ

ในขณะนี้ เสียงของนายพลดังขึ้นอีกครั้ง

“ฐานลับนี้สร้างขึ้นมาหลายปีแล้ว และเราทำการวิจัยที่นี่ตลอดทั้งปีโดยไม่มีใครรู้”

“แม้แต่ค่ายกองกำลังพิเศษก็อยู่ไม่ไกลจากที่นี่ แต่พวกเขาไม่เคยค้นพบมันเลย”

“ถังเฟย ทำไมคุณคิดไม่ถึง ทำไมคุณถึงพึ่งค้นพบฐานทัพนี้?”

เป็นไปได้ไหมว่าทั้งหมดนี้นายพลตั้งใจทำ?

ถังเฟยตกใจมาก

นายพลหัวเราะแล้วพูดว่า “จริงๆแล้ว ทุกอย่างเป็นไปตามคำสั่งของเจ้านาย”

“ถ้ามันเป็นเพียงการวิจัยง่ายๆ ก็ไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนชาวบ้านเหล่านั้นให้กลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไร้ค่า ฉันสามารถหาร่างที่เหมาะสมกว่านี้สำหรับการวิจัยจากหลายแหล่งได้”

“เหตุผลที่ชาวบ้านเหล่านั้นกลายเป็นผีดิบ ก็เพื่อดึงดูดความสนใจของวังซาตาน”

“เจ้านายรู้ดีว่า เมื่อพวกคุณรู้แล้ว จะต้องมาสอบสวนทางตะวันตกเฉียงเหนืออย่างแน่นอน”

“ในเวลานั้น ฉันจะล่อคุณเข้าไปในฐานและกำจัดพวกคุณทั้งหมด”

“น่าเสียดายที่เทพทหารไม่ได้มาเป็นการส่วนตัว มิฉะนั้น กระดูกเก่าของเขาจะไม่สามารถกลับไปยังเมืองหลวงได้”

“แต่การที่สามารถสังหารผู้สืบทอดของตระกูลถังและตระกูลหลง รวมถึงทูตซวนหวู่ของหลงเหมิน ก็ยังถือว่าเป็นเรื่องที่ดี”

“เอาล่ะ ไร้สาระแค่นี้พอแล้ว”

“จินกัง โจมตี!”