วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 479

ถังเฟยและหลงเยี่ยตกตะลึงกับเหตุการณ์ที่อยู่ตรงหน้า

“ให้ตายเถอะ ดาบทรราชพ่ายแพ้อย่างนั้นหรือ?”

“เยี่ยชิวแข็งแกร่งเกินไป!”

ขณะนี้ พวกเขาได้ยินเยี่ยชิวหัวเราะออกมาดังๆ “นี่คือผู้เชี่ยวชาญที่สามารถต่อสู้เทียบเท่ากับอันดับสองของอันดับมังกร? ไม่มีอะไรพิเศษ”

ทั้งถังเฟยและหลงเยี่ยต่างตกใจอีกครั้ง

เป็นไปได้ไหมว่าความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเยี่ยชิวเพียงพอที่จะบดขยี้ดาบทรราช?

อมตะชางเหม่ยมองไปที่ร่างของเยี่ยชิว กำหมัดของเขาแน่น และพึมพำด้วยความโกรธ “ให้ตายเถอะ เขาแกล้งทำเป็นอีกแล้ว”

ตุ๊บ!

ทันใดนั้น เยี่ยชิวก็คุกเข่าข้างหนึ่ง ใบหน้าของเขาซีดมาก ในเวลาเดียวกัน เลือดก็เริ่มไหลออกจากปาก จมูก และหูของเขา

อมตะชางเหม่ยรีบปรากฏตัวข้างๆเยี่ยชิว และจับชีพจรของเขา

ถังเฟยและหลงเยี่ยก็วิ่งเข้ามาเช่นกัน

“ผู้อาวุโส มีอะไรผิดปกติกับเยี่ยชิว?” ถังเฟยถามอย่างกังวลใจ

“พลังงานภายในของเขาหมดลง และอวัยวะของเขาได้รับบาดเจ็บจากแรงฟันดาบ” อมตะชางเหม่ยดุเยี่ยชิวด้วยความโกรธ “เจ้าเด็กสารเลว จำเป็นต้องทุ่มสุดตัวแบบนี้จริงๆเหรอ?”

“คุณเอาชนะเขาไม่ได้ แต่ฉันทำได้!”

“ฉันจะร่วมกองกำลังกับคุณและกำจัดเขาออกไป ไม่ว่าเขาจะเป็นดาบทรราชหรือดาบอะไรก็ช่างเถอะ”

เยี่ยชิวเงยหน้าขึ้นและสาปแช่ง “คุณกล้าที่จะพูดเรื่องการรวมกำลังเหรอ? ฉันโจมตีแล้ว ทำไมคุณถึงอยู่เฉยๆล่ะ? ถ้าคุณไม่หลอกฉัน ฉันจะต้องออกไปทั้งหมดแบบนี้เหรอ?”

อมตะชางเหม่ยไม่ได้เขินอายและพูดว่า “ฉันแค่อยากจะดูว่าคุณมีความก้าวหน้าอะไรบ้างในช่วงเวลานี้ แต่ฉันต้องยอมรับว่า คุณไม่ทำให้ฉันผิดหวัง คุณได้พัฒนาขึ้นมาก”

ให้ตายเถอะ เขาแค่กลัวในใจและพยายามหาเหตุผลอันสูงส่ง เขาไร้ยางอาย

เยี่ยชิวสาปแช่งเงียบๆในใจแล้วพูดว่า “ผู้อาวุโส ตอนนี้ก็ขึ้นอยู่กับคุณแล้ว”

เขาสูญเสียความสามารถในการต่อสู้ไปแล้ว

การวาดยันต์นั้นเหนื่อยมาก แล้วในแง่ของพลังงานภายในและพลังงานทางจิตวิญญาณ วิชาดาบอักษรหญ้ายิ่งครอบงำและดุร้ายยิ่งขึ้น การใช้ยันต์สายฟ้าสิบห้าอันและวิชาดาบอักษรหญ้าขั้นที่หนึ่งทำให้พลังงานภายในของเยี่ยชิวหมดไป ไม่เพียงเท่านั้น แต่ยังทำให้เกิดอาการบาดเจ็บภายในอีกด้วย

ตอนนี้เขาอ่อนแอมาก และไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะบอกว่าคนธรรมดาที่ไม่มีทักษะศิลปะการต่อสู้สามารถฆ่าเขาได้อย่างง่ายดาย

นั่นเป็นเหตุผลที่เยี่ยชิวระงับไพ่เด็ด เมื่อต่อสู้กับเหลิงเสวี่ยและเทียนฉือ

เขารู้ว่าเมื่อเขาใช้ไพ่เด็ด เขาจะอ่อนแอมาก หากไพ่เด็ดไม่สามารถแก้ปัญหาฝ่ายตรงข้ามได้ เขาจะเผชิญเพียงผลลัพธ์เดียวเท่านั้น ถูกคู่ต่อสู้ฆ่า

แต่เฉาเทียนติ่งนั้นแตกต่างออกไป

เฉาเทียนติ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ทรงพลังอย่างยิ่ง และมีเพียงเขาคนเดียวเท่านั้น ดังนั้นหากเยี่ยชิวต้องการริเริ่ม เขาต้องใช้ไพ่เด็ดของเขา

และปรากฎว่าเขาพูดถูก

ดูเหมือนว่าเฉาเทียนติ่งจะถูกฝังอยู่ในกำแพงเมืองโดยไม่นิ่งเฉยเป็นเวลานาน

“เจ้าเด็กสารเลว พักผ่อนเถอะ ที่เหลือฉันจะจัดการเอง”

อมตะชางเหม่ยพูดแล้วหันหลังกลับและเดินไปข้างหน้าสองสามก้าว เขามองไปที่เฉาเทียนติ่งแล้วตะโกนว่า “คุณตายแล้วเหรอ?”

“แคะแคะ……” เฉาเทียนติ่งไอสองครั้งแล้วค่อยๆคลานออกมาจากหลุมลึกในกำแพงเมือง

ขณะนี้ เขาไม่มีท่าทางกล้าหาญเหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไป ด้วยผมที่ไม่เรียบร้อยและใบหน้าที่ปกคลุมไปด้วยสิ่งสกปรก เสื้อคลุมยาวของเขาถูกยันต์สายฟ้าขาดรุ่งริ่ง และสิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือบาดแผลจากดาบที่น่าสะพรึงกลัวบนหน้าอก ซึ่งยังคงมีเลือดออกมาก

“เครื่องรางสายฟ้าสิบห้าอันรวมกับวิชาดาบอักษรหญ้าไม่สามารถโค่นเขาลงได้ เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ยอดเยี่ยมอย่างแท้จริง” เยี่ยชิวอุทานด้วยความประหลาดใจ โดยหยิบโพธิโลหิตออกมาจากกระเป๋าของเขาแล้วยัดมันเข้าไปในปาก

เขาต้องการฟื้นฟูพลังการต่อสู้ของเขาอย่างรวดเร็ว เนื่องจากเขากังวลว่าอมตะชางเหม่ยจะไม่สามารถเอาชนะเฉาเทียนติ่ง ได้

เยี่ยชิวนั่งขัดสมาธิบนพื้นเพื่อฝึกฝนและรักษาอาการบาดเจ็บ

อมตะชางเหม่ยมองไปที่เฉาเทียนติ่งแล้วยิ้ม “ดาบทรราช คุณยังสู้ได้ไหม?”

เขายังสู้ได้ไหม?

รอยยิ้มที่โหดร้ายและน่ากลัวปรากฏบนริมฝีปากของเฉาเทียนติ่ง ลัทธิเต๋าเจ้ากรรมคนนี้ถามคำถามที่โง่เขลากับเขาจริงๆ

“ทักษะคนแคระ” เฉาเทียนติ่งดึงดาบออกมาและเติมเต็มตัวเองด้วยออร่าที่อยู่ยงคงกระพันในทันที

ชิ่ง!

เขาผ่าสายฟ้าด้วยดาบของเขาเพียงครั้งเดียว

“บูม!”

ยันต์สายฟ้าอันที่สองติดไฟและตกลงมาราวกับสายฟ้า แต่เฉาเทียนติ่งยังคงฟันดาบของเขาทะลุมันไป

พลังของยันต์สายฟ้าไม่สามารถเทียบได้กับคาถาห้าสายฟ้า และเมื่อรวมกับความพร้อมของเฉาเทียนติ่ง ในครั้งนี้ เขาไม่รู้สึกถึงแรงกดดันจากการโจมตี

“สารเลว พยายามบังคับให้ฉันออกไปข้างนอกเหรอ!”

อมตะชางเหม่ยก้าวไปข้างหน้าและปรากฏตัวเหนือพื้นดินสามเมตร จากนั้นเขาก็กัดนิ้วชี้และนิ้วกลางของมือขวา ชี้พวกเขาเหมือนดาบและวาดลวดลายวุ่นวายในอากาศ

ในเวลาเดียวกัน เขาพึมพำเบาๆ “วิญญาณสวรรค์ วิญญาณโลก กระบวยใต้ทางซ้าย ดาวเจ็ดดวงทางด้านขวา ผู้ที่ต่อต้านฉันจะตาย ผู้ที่ติดตามฉันจะมีชีวิตอยู่ สายฟ้าอันล้ำลึกเก้าสวรรค์ ทำตามคำสั่งด่วนที่สุด!”

ช่วงเวลาถัดมา เส้นโลหิตสองเส้นพุ่งออกมาจากนิ้วของอมตะชางเหม่ย หมุนวนไปในอากาศ และในที่สุดก็กลายเป็นตัวอักษร “สายฟ้า” ขนาดยักษ์

ทันใดนั้นท้องฟ้าก็มืดลง

สิบวินาทีต่อมา

เสียงดัง “ปังบูม” ดังก้อง สายฟ้าห้าลูกหนาเท่ากับถังน้ำตกลงพร้อมกันจากทิศตะวันออก ทิศใต้ ทิศตะวันตก ทิศเหนือ และศูนย์กลาง

เฉาเทียนติ่งเงยหน้าขึ้นมองฉากนี้โดยไม่กลัวใดๆ ยกดาบขึ้นและฟาดฟันสายฟ้า

อย่างไรก็ตาม คราวนี้ดาบของเขาไม่สามารถตัดผ่านสายฟ้าได้ แต่เขากลับถูกสายฟ้าทั้งห้าฟาด เลือดกระเซ็น กระดูกแตก และเขาก็ถูกส่งตัวกระเด็นไป

ในขณะนี้ เยี่ยชิวที่กำลังรักษาอาการบาดเจ็บ จู่ๆก็ลืมตาขึ้นมา ร่างของเขาแวบวับและปรากฏตัวต่อหน้าเฉาเทียนติ่ง ในวินาทีถัดมา เขาปลดปล่อยวิชาดาบอักษรหญ้าขั้นที่หนึ่งของดาบจักรพรรดิชื่อเซียวอีกครั้ง

ฉึก

เฉาเทียนติ่ง ถูกแยกออกเป็นสองส่วนด้วยการโจมตีของดาบ!