วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 18

แล้วอีกอย่าง ที่อยู่ของภัตตาคารนี้คุณก็เป็นคนให้ฉันมา ถ้าฉันอยากจะนัดเจอใครจริง ๆ ฉันจะทำให้ตระกูลฉู่เสียหน้าทำไม และก็คงจะไม่เลือกช่วงเวลานี้ ในสถาที่นี่หรอกนะ?"

ฉู่หลินเฉินยังคงนิ่งเฉย เขาเพียงแค่หัวเราะเย้ย "นั่นมันคือเรื่องที่เธอฉลาดและกล้าทำไม่ใช่หรือไง?"

ฉินซูเงียบ ใบหน้าหม่นลง "มันคืออคติที่คุณมีต่อฉัน"

เขาไม่ฟังคำพูดนั้น เหลือบมองไปที่เธอ "เรื่องคืนเงิน ก็เป็นเรื่องที่เธอเพิ่งแต่งขึ้นมาสินะ"

"ไม่ใช่! หลินเมิ่งฟานเอาเงินคืนฉันแล้ว เงินก้อนนี้ฉันตั้งใจเอามาคืนคุณ"

"ไหนเงินล่ะ"

"เขาเอาใส่ไว้ในบัตรธนาคารและได้ให้บัตรฉันมาแล้ว"

พูดเสร็จ ฉินซูก็เอามือจับที่กระเป๋า

"บัตรล่ะ?"

สีหน้าของฉินซูเปลี่ยนไปทันที

นัยตาเย็นชาของฉู่หลินเฉินหรี่ลงเล็กน้อย ราวกับเขาเดาอะไรบางอย่างได้จากการกระทำของเธอ

เขาตะโกนเสียงเย็น "หยุดรถ!"

คนขับรถเหยียบเบรกกระทันหัน

ร่างของฉินซูกระแทกเข้ากับเบาะที่นั่ง เธอพยายามจับเอาไว้ ได้ยินเขาพูดขึ้นอย่างเดือดดาล "ไสหัวไป!"

เธอถูกไล่ลงจากรถอย่างไร้ความปราณี

เธอมองดูความไร้น้ำใจพลางเดินไปที่หลังรถ ฉินซูแสยะยิ้มอย่างอดไม่ได้

ผู้ชายคนนั้นอารมณ์แบบไหนกัน ทำไมร้ายขนาดนี้

แต่เรื่องนี้ก็ไม่สามารถอธิบายได้จริง ๆ สถานการณ์ที่เธอตกอยู่นี้ยากที่จะพูดนัก

ถ้าโดนจับเข้าคุกทั้งแบบนี้มันจะเสียเปรียบเกินไปแล้ว

มิหนำซ้ำในตัวของเธอยังไม่มีเงินสักแดงเดียว

เธอทำได้เพียงเสี่ยงชะตาดูว่าเธอจะสามารถเรียกแท็กซี่ได้ไหม กลับไปได้แล้วค่อยจ่ายเงินเขาก็ได้ ฉินซูเดินไปข้างหน้า

ฉู่หยุนซีที่แอบตามมาตลอดเห็นฉินซูโดนไล่ลงจากรถก็ปรบมือ เธออยากจะลงไปพูดถากถางเยาะเย้ย

ในเวลานี้มีเด็กวัยรุ่นสองสามคนที่เพียงแค่เห็นพวกเขาก็รู้ได้ว่าเป็นพวกเกเร

ฉู่หยุนซีมองไปที่พวกเขา และเกิดความสนใจขึ้นมา

"นี่ พ่อหนุ่มหล่อ" เธอก้มหัวผ่านกระจกรถเรียกสองสามคนตรงนั้น ในมือหยิบธนบัตรฟ่อนหนึ่งขึ้นมาโบก "ช่วยอะไรฉันหน่อยสิ"

ฉินซูกำลังหารถแท็กซี่หรือป้ายรถเมล์ จู่ ๆ ก็มีเสียงฝีก้าวดังมาจากด้านหลัง

ไม่รอให้ฉินซูหันมา ร่างของคนหลายคนเดินเข้ามาขวางทางเธอไว้

"คนสวย ไปเที่ยวกับพวกเราหน่อยไหม?"