วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 239

บนโต๊ะอาหาร หัวข้อเมื่อสักครู่ราวกับบทเล็ก ๆ ที่แทรกขึ้นมา ไม่มีใครพูดถึงอีก

เวินหลีก็ทำตัวเหมือนปกติ มีรอยยิ้มแสนหวานบนใบหน้า ราวกับว่าไม่ได้ใส่ใจคำพูดที่ได้ยินเมื่อสักครู่

“พี่เสี่ยวซู ฝีมือการปรุงอาหารของพี่ยอดเยี่ยมจริง ๆ อร่อยกว่าอาหารที่ฉันทำเยอะเลย!”

“อาหารที่เธอทำก็อร่อย” ฉินซูตอบกลับด้วยรอยยิ้ม

จากนั้นเธอก็หันไปพูดกับถังโม่ “คุณนายจางคะ ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะย้ายออก ขอบคุณพวกคุณสำหรับสองวันนี้นะคะ”

ไม่รอให้ถังโม่ได้พูดอะไร จางอี้เฟยก็พูดขึ้นอย่างร้อนอกร้อนใจ “คุณพูดว่าจะอยู่ที่นี่สักพักไม่ใช่เหรอ? ทำไมจู่ ๆ เปลี่ยนใจล่ะ?”

ถังโม่เหลือบมองเธอและครุ่นคิด

“พี่เสี่ยวซู พี่อยู่ที่นี่ก็สบายดี ทำไมถึงจะไปล่ะ?” เวินหลีก็ถามอย่างไม่เข้าใจ

ฉินซูบอกพวกเขาเรื่องที่เธอสละสิทธิ์เข้าร่วมห้องทดลองของศาสตราจารย์สมิธ

“เพราะว่าฉันยังมีเรื่องส่วนตัวที่ยังไม่ได้จัดการให้เรียบร้อย ระยะเวลามันไม่ลงตัว ดังนั้นจึงทำได้เพียงยกเลิกแผนการไปต่างประเทศ”

เธอพูดแบบนี้โดยไม่ได้เอ่ยถึงเรื่องที่ตนเองตั้งครรภ์

“เธอต้องจัดการเรื่องส่วนตัวอะไร? อยู่ที่นี่ก็สามารถจัดการได้” ถังโม่คิดอยู่ครู่หนึ่งและพูดแนะนำ “ถ้าอย่างนั้นฉันกับเสี่ยวหลีจะเก็บกวาดห้องออกมา แล้วเธอก็อยู่ที่ห้องตามลำพัง?”

“คุณนายจางไม่ต้องลำบากขนาดนี้เลยค่ะ ฉันซาบซึ้งในความกรุณาของคุณ แต่เรื่องนี้ไม่สามารถจัดการได้ภายในวันสองวัน ฉันไปหาที่อยู่เองจะดีกว่าค่ะ”

ท่าทีของฉินซูแน่วแน่มาก ถังโม่ก็ไม่ได้พูดอะไรมากอีก

ภายในห้องครัว

จางอี้เฟยเป็นฝ่ายหยิบถุงมือของฉินซูไป และสวมมันไว้ในมือของตนเอง แล้วก้มหน้าก้มตาล้างจานอย่างเงียบเชียบ

ตำแหน่งของอ่างล้างจานถูกเขายึดครองไปเต็มพื้นที่ ฉินซูก็ไม่ได้พูดอะไร หันกลับไปเก็บกวาดเตาแก๊สข้าง ๆ

“ตั้งใจจะย้ายออกไปเมื่อไหร่?” จู่ ๆ เสียงของจางอี้เฟยก็ดังขึ้นมา

ฉินซูพูดโดยที่ไม่เงยหน้า “เช่าบ้านได้ก็จะย้ายออกไป ยิ่งเร็วยิ่งดี จะพยายามให้ได้ภายในสามถึงห้าวันนี้”

“ทำไมถึงรีบร้อนขนาดนี้?” จางอี้เฟยรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย แต่ท้ายที่สุดก็ไม่ได้พูดอะไร เงียบอยู่ครู่หนึ่งและถามขึ้น “คุณ ปฏิเสธคำเชิญของศาสตราจารย์สมิธ เพราะการตั้งครรภ์ใช่ไหม? หรือว่าคุณจะเก็บเด็กคนนี้ไว้?”

เขาหันศีรษะ สายตาเหลือบมองลงไปที่ท้องของเธอ