หวังอี้หลินออกมาจากสำนักงานด้วยสีหน้ากลัดกลุ้ม และวางแผนจะไปหาฉู่หยุนซี
เรื่องนี้จะต้องให้เธอออกหน้าช่วยตนเอง
นับตั้งแต่ฉู่หยุนซีถูกปลดออกจากตำแหน่งชั่วคราว เธอจงใจให้คนกระจายข่าวเรื่องที่เธอคือคุณนายฉู่ออกไป และคนส่วนใหญ่ในบริษัทต่างก็เคารพเธอ นอกจากเจียงฟานคนนั้น! ที่ยืนกรานที่จะเป็นศัตรูกับเธอ
หวังอี้หลินเดินไปที่ลิฟต์ ขณะที่เธอเพิ่งจะเดินเข้าไป ร่างสูงเพรียวก็ก้าวเข้ามาเช่นกัน
เธอเงยหน้าขึ้นไปมองพบว่าคือลู่ซี
น้ำเสียงแผ่วเบาของเขาดังมาจากด้านหน้า “ฉันได้ยินมาว่าฉินซูไม่ได้เต็มใจที่จะสวมรอยเป็นคุณ สังคมภายนอกวิพากษ์วิจารณ์เกี่ยวกับเธอต่าง ๆ นานา พวกคุณก็เคยเป็นเพื่อนสนิทกัน ทำไมไม่ออกมาพูดเรื่องนี้ให้มันชัดเจน?”
เดิมทีหวังอี้หลินชอบใบหน้าที่โดดเด่นกว่าใครของผู้ชายคนนี้มาก แต่เมื่อคิดว่าเขาเป็นคนให้หยูหร่านแย่งบทนางรองของตนเองไป ความรู้สึกดี ๆ ที่เธอเคยมีก็หายไปหมดแล้ว
เธอหัวเราะออกมาและพูดว่า “ฉันกับเธอตัดความสัมพันธ์กันไปตั้งนานแล้ว ทำไมฉันจะต้องช่วยเธอด้วย?”
พูดจบก็ไม่สนใจลู่ซีอีก
ทันทีที่ประตูลิฟต์เปิดออก เธอก็เหยียบรองเท้าส้นสูงแล้วเดินจากไปอย่างไว
ลู่ซีเดินออกจากลิฟต์อย่างไม่รีบร้อน มองดูแผ่นหลังของหวังอี้หลินไกลออกไป เขาก็ขมวดคิ้วขึ้นมา
เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา ค้นหาหมายเลขของฉินซูแล้วต่อสายออกไป
เขาชะงักเมื่อได้ยินเสียง ติ๊ด ของระบบ และมองหมายเลขบนโทรศัพท์ด้วยความประหลาดใจ
คิดไม่ถึงเลยว่าเธอบล็อกเขาไปแล้ว
...
ฉู่หยุนซีถูกกักบริเวณให้อยู่ในคฤหาสน์ตระกูลฉู่ ไม่ให้ออกไปด้านนอก
แต่ทว่าเธอกลับพูดออกมา “แม้ว่ามีคนมากมายกำลังด่าฉินซู แต่ก็ยังมีคนจำนวนไม่น้อยที่สนับสนุนเธอ”
เมื่อฉู่หยุนซีได้ฟังคำพูดนี้เข้า เธอก็ไม่พอใจทันทีและวางโทรศัพท์มือถือลง “คนแบบนี้ยังมีคนสนับสนุนอีกเหรอ?”
“ใช่สิ” หวังอี้ลินพยักหน้าและแสร้งพูดตามที่ใจนึก “ก็วันนี้ฉันไปที่บริษัทและเจอลู่ซีตอนที่อยู่ในลิฟต์ เขายังตั้งใจให้ฉันออกมาช่วยฉินซูอธิบายเรื่องนี้ ว่าเธอไม่ได้ตั้งใจสวมรอยเป็นฉัน”
“ลู่ซี!” ฉู่หยุนซีเพิ่มเสียงสูงขึ้นทันที
“ใช่น่ะสิ ฉันก็คิดไม่ถึงเหมือนกัน ว่าคนที่เย็นชาขนาดนั้นแบบเขา จะมาหาฉันเพราะเรื่องของฉินซู” หวังอี้หลินแสร้งทำเป็นไม่เห็นความโกรธที่เพิ่มขึ้นของฉู่หยุนซี และยังคงราดน้ำมันต่อเพื่อให้ไฟโกรธในตัวของฉู่หยุ่นซีเพิ่มขึ้นไปอีก
ฉู่หยุนซีลุกขึ้นอย่างรวดเร็วและเดินออกไปด้านนอก “ไม่ได้การแล้ว ฉันทนเก็บตัวอยู่แต่ในบ้านต่อไปไม่ได้แล้ว! ฉินซูถูกไล่ออกไปจากตระกูลฉู่แล้ว แต่ลู่ซียังจะช่วยเธอพูดอีก พวกเขาสองคนยังต้องติดต่อกันอยู่แน่ ๆ!”
หวังอี้หลินขวางเธอไว้ตอนที่เธอกำลังจะก้าวเหยียบออกไปนอกประตูห้อง “หยุนซีเธออย่าใจร้อน เธอออกไปแบบนี้ก็ทำอะไรไม่ได้ กลับจะทำให้พี่ชายของเธอโกรธเข้าไปอีก”
คำพูดนี้ทำให้ฉู่หยุนซีลังเลขึ้นมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วุ่นรักวิวาห์ลวง
เมื่อไรคะรอนานคะ...
รอๆๆๆอ่านต่อ...
ติดตามอ่านมาตลอด จะกรุณาอัพโหลดบทให้จบเรื่องได้มั้ยคะ...