วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 253

ฉินซูส่ายหัว "น่าจะเป็นเพราะอาหารที่กินตอนกลางวัน ทำให้อาหารเป็นพิษ"

"ถ้าไม่รู้คงคิดว่าเธอท้องซะอีก" ฉู่หลินเฉินพูดโดยไม่ใส่ใจ

ฉินซูรู้สึกบีบที่หัวใจ เธอปิดปากไม่พูดอะไร

เขากลับมาที่รถและหยิบน้ำขวดหนึ่ง คลายเกลียวที่ฝาแล้วส่งให้เธอ "เปิดขวดใหม่ เธอเอาไปสิ"

"อืม" เธอตอบอย่างไม่ได้ดีใจนัก ฉินซูนำน้ำมาบ้วนปาก ล้างกลิ่นเปรี้ยวนั้นออกไป

หลังจากที่ไม่รู้สึกทรมานแล้ว เธอก็ไม่กล้านั่งรถของฉู่หลินเฉินอีก

ถ้าเขารู้เข้าว่าเธอท้อง ไม่รู้ว่าเขาจะสืบที่มาของเด็กได้หรือเปล่า

เธอพูดขึ้น "ฉันคงจะไม่เหมาะที่จะนั่งรถของคุณ ฉันจะขึ้นรถไฟใต้ดิน"

หลังจากนั้นเธอก็เดินออกไปอย่างรวดเร็ว โดยไม่ให้โอกาสฉู่หลินเฉินขวางทางได้

ฉู่หลินเฉินทำได้เพียงเตะประตูรถอย่างไม่พอใจ

ฉินซูเดินไปที่สถานีรถไฟใต้ดิน

ฝีเท้าเดินเข้ามาข้างหลังเธอและฝ่ามือตบไหล่ของเธอ

เธอคิดว่าเป็นฉู่หลินเฉินที่กำลังไล่ตามเธอโดยไม่รู้ตัว และหันกลับไปมองอย่างระมัดระวัง

"จางอี้เฟย?"

ฉินซูถอนหายใจด้วยความโล่งอก หลังจากเห็นใบหน้าของอีกฝ่ายอย่างชัดเจน

"ทำไมดูตื่นเต้นขนาดนี้ล่ะ?" จางอี้เฟยพูดติดตลก และชี้ไปด้านข้าง “รถของฉันจอดอยู่ตรงนั้น ฉันลงมาเรียกคุณ ไปขึ้นรถกันเถอะ”

ขณะนั่งในรถของเขา ฉินซูก็อดสงสัยไม่ได้ "ทำไมคุณถึงได้..."

"ตอนที่ฉันโทรหาคุณ ฉันเกือบจะถึงร้านน้ำชาแล้วล่ะ แต่เป็นเพราะคุณปฏิเสธเร็วมาก ทำให้ผมไม่มีโอกาสได้พูดจนจบ" จางอี้เฟยพูดอย่างช่วยไม่ได้

“ขอโทษ” ฉินซูยิ้มขอโทษ

จางอี้เฟยส่ายหัวและขับรถต่อ

เขาจ้องมองไปข้างหน้า มือข้างหนึ่งวางบนพวงมาลัย

"ออกแบบชุดราตรีให้ฉันเหรอคะ?" ฉินซูประหลาดใจเล็กน้อย

ถังโม่พยักหน้า เธอยิ้มบาง ๆ และพูดขึ้น "อี้เฟยนำสัญลักษณ์ที่บ่งบอกตัวตนของเธอมาให้ฉันดู อีกสองวันฉันจะไปร่วมงานแลกเปลี่ยนงานปักของเพื่อน ฉันจะพาเธอไปด้วย ก็เลยต้องช่วยเธอเตรียมชุดให้พร้อมก่อน"

"ใช่ ๆ พี่เสี่ยวซู ส่งมาสิคะ" เวินหลีกวักมือ จากนั้นก็เดินมาข้างหน้าก่อน รับอาหารในมือของเธอไป "ฉันไปล้างวัตถุดิบกับพี่อี้เฟยก็ได้ค่ะ อีกสักพักพี่ค่อยมาทำนะ"

"ตกลง" ฉินซูไม่ได้พูดอะไรมาก เธอพยักหน้า และเดินไปทางถังโม่

"มา ขอฉันวัดขนาดให้เธอก่อนนะ" ถังโมหยิบสายวัดตัวออกมา

"คุณนายจาง ขอบคุณคุณมากนะคะ"

"เธอจะเกรงใจอะไร เธอสนิทกับจางอี้เฟยขนาดนี้ ฉันไม่เคยเห็นเขาเป็นห่วงเด็กผู้หญิงคนไหนขนาดนี้มาก่อนเลย" ถังโม่พูดยิ้ม ๆ

ฉินซูกลับลังเล น้ำเสียงของเธอเคร่งขรึม "เราเป็นแค่เพื่อนกันค่ะ"

"ฉันรู้" ถังโม่ถือสายวัดตัวเทียบกับไหล่ของเธอ

หลังจากที่วัดเสร็จแล้ว เธอพูดอย่างครุ่นคิด "ฉินซู ฉันรู้ว่าเธอเป็นเด็กดี ไม่อย่างนั้นฉันก็ไม่ชวนให้เธออยู่ต่อหรอก แต่เพราะเจ้าเด็กอี้เฟยคนนี้..."