วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 255

"ไม่เพิ่มขึ้นไม่ลดลงไป?" จางอี้เฟยย้ำประโยคนี้ คิ้วของเขาค่อย ๆ เลิกขึ้น

ฉินซูเดินกลับไปที่บ้านพักตากอากาศคนเดียว

เวินหลีเห็นว่าด้านหลังเธอไม่มีใคร จึงถามด้วยความสงสัย “พี่เสี่ยวซู พี่กับพี่อี้เฟยออกไปด้วยกันไม่ใช่เหรอ? แล้วพี่อี้เฟยล่ะ?”

“เขากลับไปอยู่ที่มาหวิทยาลัยคืนนี้น่ะ” ฉินซูพูดด้วยใบหน้าตามปกติ เธอลืมตาขึ้นและเหลือบมองถังโม่ และทั้งสองก็สบตากัน

"ช่วงนี้อี้เฟยมีงานที่ต้องทำมากมายที่มหาวิทยาลัย ให้เขาอยู่ที่มหาลัยไปเถอะ" ถังโม่พูดขึ้นแล้วบอกกับฉินซู "ถ้าอย่างนั้นเธอก็รีบไปพักผ่อนเถอะนะ"

ฉินซูพยักหน้าและขึ้นไปชั้นบน

เมื่อคิดถึงใบหน้าโกรธของจางอี้เฟยก่อนที่เขาจะจากไป เขาคงโกรธกับสิ่งที่เธอพูดจริง ๆ

แต่ฉินซูไม่ได้เสียใจกับทุกคำที่พูดออกไป

อันที่จริง คุณนายจางพูดถูก เธอไม่ได้รักจางอี้เฟยแบบนั้น ดังนั้นเธอควรเตือนเขาให้ทันเวลา และตัดความหวังของเขาทิ้งไป แม้ว่าเธอจะไม่ได้เป็นเพื่อนกับเขาในท้ายที่สุด แต่ก็ไม่อยากให้เขาคอยมาอยู่เคียงข้างเธออย่างคนโง่

วันรุ่งขึ้น

ฉินซูออกจากบ้านไปหลังจากกินอาหารเช้า ตรงไปยังสถานที่ที่นัดกับหานโม่หยางไว้เมื่อวาน

เธอสัญญาว่าจะให้คำตอบที่ชัดเจนแก่เขาในวันนี้

รถไฟใต้ดินในชั่วโมงเร่งด่วนตอนเช้าจะค่อนข้างแออัด

ฉินซูงมาจากบันไดเลื่อน และเดินไปยังที่รอรถ

"โอ๊ย..."

จู่ ๆ ก็มีเสียงอุทานดังขึ้น

ฉินซูมองหาที่แหล่งที่มาของเสียงโดยอัตโนมัติ และเห็นหญิงมีครรภ์นอนอยู่บนพื้น สิ่งของต่าง ๆ กระจัดกระจายอยู่นอกกระเป๋าของเธอ

แต่เธอก็ไม่มีเวลาไปสนใจมัน เพียงแค่จับท้องของเธอและคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวด

“เลือด เลือดออก...” อีกคนอุทาน ชี้ไปที่หญิงตั้งครรภ์

หมอ?

คำนี้ทำให้อีกฝ่ายมองมาที่ฉินซูได้อย่างเชื่อใจ

เธอยื่นมืออกมาทันทีและคว้าแขนของฉินซู "คุณหมอ ช่วยชีวิตลูกฉันด้วย ได้โปรดช่วยชีวิตของลูกฉันด้วย"

ฉินซูพูดอย่างสุภาพและใจดี "ไม่ต้องกังวลนะคะ ฉันจะไม่ปล่อยให้คุณเป็นอะไร คุณปล่อยมือฉันก่อน ฉันถึงจะช่วยคุณได้ค่ะ"

บางทีอาจเป็นเพราะเธอเรียกตัวเองว่าหมอ หญิงมีครรภ์จึงมีความรู้สึกไว้วางใจในตัวเธออย่างอธิบายไม่ถูก และอารมณ์ของเธอก็คงที่กว่าเดิมเล็กน้อย เธอจึงปล่อยมืออย่างเชื่อฟัง

"พยายามผ่อนคลายทั้งร่างกายนะคะ ยื่นข้อมือให้ฉัน" ฉินซูพูดพลางยื่นมือออกไป

หญิงตั้งครรภ์หายใจเข้าและยื่นมือของเธอให้

จากนั้นได้ประสานเข้าด้วยกันเพื่อวัดชีพจรของหญิงตั้งครรภ์ โดยที่ทุกคนกำลังมองอยู่

"นี่ นี่กำลังวัดชีพจรอยู่เหรอ? ไม่ได้ทำผิดใช่ไหม!"