วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 285

“ดีใจตอนนี้มันยังเร็วเกินไป” หวังอี้หลินกลับไม่รู้สึกเหลิงหรือพึงพอใจนัก แต่หยิบกระจกขึ้นมา แล้วมองดูการแต่งหน้าอันละเอียดอ่อนของเธอ ทันใดนั้นก็ชี้ไปที่แก้มของเธอเอง "ตบหน้าฉันสักทีสิ"

ช่ายช่ายพูดขึ้น “พี่อี้หลิน พี่หมายถึง?”

“ตบ ใช้แรงด้วย” หวังอี้หลินพูดอย่างมั่นใจ

เสียงฟาดของฝ่ามือดังขึ้นอย่างชัดเจน

ช่ายช่ายจับฝ่ามืออย่างระมัดระวัง "พี่อี้หลิน พี่ให้ฉันตบเองนะคะ"

“ไม่ต้องกังวลไป ฉันจะไม่โทษเธอหรอก” หวังอี้หลินมองไปที่รอยแดงบนใบหน้าของเธอครึ่งหนึ่ง และยิ้มอย่างพอใจ

เมื่อฉู่หลินเฉินมาถึง มีการคัดเลือกนางรองของเรื่อง《ชายชุดขาว》ในกองถ่าย เพราะบทบาทนี้ยังไม่ได้ตัดสินใจ นั่นเป็นเหตุผลที่ทีมผู้กำกับตัดสินใจใช้วิธีนี้ เพื่อให้หวังอี้หลินและหยูหร่านผลัดกันแสดง และดวลกันเพื่อตัดสินเป็นบทนางรองนี้ไป

ตอนนี้ในฉากนี้ ถึงคราวของหยูหร่านที่จะเล่นบทนางรอง และหวังอี้หลินเป็นนักแสดงนำหญิงอันดับสาม

เพียะ!

ฝ่ามือหนึ่งตบลงบนใบหน้าของหวังอี้หลิน ใบหน้าที่ไม่สนใจในเรื่องทางโลกของหยูหร่าน ตอนนี้เต็มไปด้วยความโกรธ

“จางจื่อฮวา เธอมัวแต่ห่วงชีวิตของตัวเอง เธอมีคุณสมบัติอะไรถึงมาเป็นหมอ? การผ่าตัดนี้ เธอไม่จำเป็นต้องมา...”

หลังจากพูดจบ ก็คว้ามีดผ่าตัดจากมือของหวังอี้หลินและผลักไหล่ของเธออย่างแรง

แม้จะดูเหมือนหยูหร่านใช้แรงอย่างมาก แต่เธอก็รู้ว่าเธอไม่ได้มีแรงมากขนาดนั้น อย่างมากก็ทำให้อีกฝ่ายถอยไปครึ่งก้าวเท่านั้น

ทั้งหมดนี้เป็นบทที่เตรียมไว้ล่วงหน้า

แต่ดูเหมือนว่าหวังอี้หลินจะลุกขึ้นยืนไม่ได้ เธอถอยไปข้างหลังสองก้าว แล้วเหยียบอยู่บนขั้นบันได

มีเสียงอุทานขึ้นใกล้ ๆ

เมื่อฟังเสียงรอบข้าง หวังอี้หลินก็มองเห็นเห็นฉู่หลินเฉิน เธอตกใจ จากนั้นก็ถอยหลังล้มลง

บรรยากาศในสถานที่นั้นตึงเครียดอย่างกะทันหัน และเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ก็รีบเข้ามาพันแผลของหวังอี้หลินอย่างรวดเร็ว

โชคดีที่มันเป็นเพียงแค่อาการบาดเจ็บเล็กน้อย และเลือดก็หยุดลงอย่างรวดเร็วหลังจากพันผ้าพันแผล

ฉู่หลินเฉินมองดูใบหน้าของหวังอี้หลิน ครึ่งหนึ่งของใบหน้าของเธอมีสีแดงและบวมเล็กน้อย ทิ้งรอยไว้อย่างชัดเจน

เขายืนขึ้นด้วยใบหน้าที่เย็นชา และมองมาที่หยูหร่าน "มันก็แค่ฉากหนึ่ง เธอจะใช้แรงมากมายอะไรขนาดนี้ เธอคิดจะทำอะไรกันแน่?"

เมื่อหยูหร่านต้องเผชิญกับสายตาที่เฉียบคมของเขา ร่างกายของเธอก็สั่นโดยไม่รู้ตัว เธอส่ายหัวและพูดว่า "คุณชายฉู่ฉันไม่ได้ตั้งใจนะคะ ฉันไม่ได้ใช้แรงเยอะผลักคุณหวังเลย...”

"ขนาดไม่ใช่แรงยังขนาดนี้ ถ้าใช้แรงขึ้นมา เธอจะยังมีชีวิตรอดปลอดภัยอยู่ไหม?" ฉู่หลินเฉินพูดอย่างเหน็บแนม แล้วหันไปหาผู้ช่วยผู้กำกับที่อยู่ด้านข้าง "นักแสดงเล่นกลอุบายแบบนี้ไม่ควรมีอยู่ในทีม!"

"ครับ ๆ !" รองผู้กำกับก้มหัวลงอย่างประหม่าแล้วตอบซ้ำๆ

นี่คือคุณชายฉู่ เขาจะไปกล้าขัดได้ยังไงล่ะ