วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 315

เธอเริ่มมั่นใจขึ้น ว่าเรื่องนี้ได้ถูกวางแผนเอาไว้แล้ว

แต่ทำไมเป้าหมายต้องเป็นเวินหลีด้วย?

ฉินซูรู้ว่าวันนี้ยังพาเวินหลีออกมาไม่ได้ ทำได้แค่ไปซื้อน้ำและอาหารมาให้เธอ

เมื่อกลับมาที่ห้องขัง ก็มีผู้มาเยี่ยมอีกคนหนึ่ง แถมยังเป็นคนที่เธอคุ้นเคยอีกด้วย

“หยูหร่าน ทำไมคุณถึงมาที่นี่” ฉินซูเหลือบมองอาหารและน้ำในมือของเธอ ใบหน้าของเธอสงบลง

“ฉันมาเพื่อยืนยันบางอย่างกับคุณเวินค่ะ” หยูหร่านพูดและถามขึ้น “คุณฉิน แล้วคุณล่ะคะ?”

“เวินหลีเป็นเพื่อนของฉัน”

หยูหร่านก็พูดขึ้นทันทีว่า "เป็นอย่างนี้นี่เอง"

ฉินซูก้าวไปข้างหน้าและพูดกับเวินหลีว่า "เสี่ยวหลี ตำรวจไม่อนุญาตให้มีการประกันตัว แต่เธอวางใจเถอะนะ ฉันจะหาวิธีอื่นมาช่วยเธอให้ได้ ฉันจะพิสูจน์ความบริสุทธิ์ให้เธอเอง!"

เวินหลีพยักหน้าด้วยดวงตาที่เปียกชื้น “พี่เสี่ยวซู”

หยูหร่านมองไปที่ฉินซู

เมื่อออกมาจากสถานีตำรวจ

หยูหร่านเดินไปหาฉินซู เธอถามขึ้น "คุณฉินคะ คุณเชื่อขนาดนี้เลยเหรอว่าคุณเวินไม่ใช่คนที่เอาสร้อยข้อมือไป?"

"แน่นอนค่ะ เวินหลีไม่ใช่คนที่จะหยิบของคนอื่นสุ่มสี่สุ่มห้า แถมเรื่องนี้มันมีเรื่องน่าสงสัยเต็มไปหมด"

"หืม?" หยูหร่านแสดงความอยากรู้

ฉินซูคิดว่าหยูหร่านคือเพื่อนที่คบได้ จึงไม่มีอะไรต้องปิดบัง และพูดขึ้น "หวังอี้หลินทำไมถึงให้เวินหลีไปวัดขนาดตัวเพื่อตัดชุดที่กองถ่าย? ทำไมตอนที่โทรศัพท์ก็พูดชัดเจนแล้ว ว่าเวินหลีจะเป็นคนออกแบบให้ แต่พอถึงสถานที่จริง กลับเปลี่ยนคำพูด?"

"สิ่งที่บังเอิญที่สุดคือ พอเวินหลีมา สร้อยข้อมือก็หายไป" ดวงตาของฉินซูฉายแววเย็นชา “ถ้าฉันเดาถูก สร้อยคงมีราคาแพงมาก ปกติแล้วควรเก็บมันไว้อย่างระมัดระวัง”

"ใช่ค่ะ" หยูหร่านพยักหน้า “คุณฉิน คุณเชื่อในเวินหลีขนาดนี้ ฉันคิดว่าเธอจะไม่โกหกฉันแน่นอน”

ฉินซูหรี่ตาเล็กน้อย เธอพ่นลมหายใจ "ขโมยตะโกนให้คนจับขโมยสินะ!"

ความจริงก็ชัดเจนอยู่แล้ว หวังอี้หลินและผู้ช่วยของเธอร่วมมือกันใส่ร้ายเวินหลี!

แต่ทำไมถึงต้องทำแบบนี้ด้วย เวินหลีไปทำร้ายเธอตั้งแต่เมื่อไหร่?

ไม่ว่าจะกรณีใด ฉินซูก็รู้สึกขุ่นเคืองเมื่อคิดว่าเวินหลีถูกคุมขังอยู่ในห้องขังตลอดทั้งคืน

"คุณช่วยส่งวิดีโอนี้ให้ฉันได้ไหมคะ?" เธอเอ่ยขึ้น

หยูหร่านส่งวิดีโอให้เธอโดยไม่พูดอะไร

เป็นเพราะเธอเห็นเบาะแสจากวิดีโอ ถึงได้มาหาเวินหลีเพื่อยืนยัน เธอไม่อยากให้เวินหลีถูกปรักปรำ

ฉินซูได้รับวิดีโอ เธอตกอยู่ในการครุ่นคิด

วีดีโอนี้อย่างเดียวคงไม่พอ หวังอี้หลินยังคงแก้ตัวได้ว่าเวินหลีเอาสร้อยข้อมือไปในเวลาอื่น