วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 337

หัวใจของฉินซูสั่นไหว

เธอพอจะเดาได้อยู่แล้วว่าเขาจะพูดเรื่องอะไร จึงสงบลงโดยเร็ว เธอพูดขำ ๆ "เมื่อวานคนที่ช่วยคุณก็ต้องเป็นฉันสิ คุณชายฉู่ขี้ลืมขนาดนี้เลยเหรอ?"

เมื่อคืนกับเมื่อคืนนั้น...เธอแกล้งทำเป็นไม่รู้เวลา

ถ้าฉู่หลินเฉินแค่ถามเฉย ๆ ก็จะผ่านหัวข้อนี้ไปได้

แต่เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ยอมแพ้ เขาเปลี่ยนวิธีถามอย่างไม่พอใจนัก "ถ้าอย่างนั้น แผลที่ขาของฉัน มีความเกี่ยวข้องอะไรกับเธอหรือเปล่า?"

ฉินซูมองเขาอยากเจาะลึกยิ่งขึ้น "คุณอยากจะรู้อะไรกันแน่?"

"บอกฉันมา" ฉู่หลินเฉนไม่ได้อธิบาย แต่มองดูเธออย่างไม่ลดละ

ฉินซูเม้มริมฝีปาก การแสดงออกทางสีหน้าของเธอค่อย ๆ กลายเป็นจริงจัง

ทำไมเขาถึงมาตรวจสอบเรื่องนั้นอีกแล้ว? หรือว่า...เขาสงสัยเกี่ยวกับเด็กน้อยในท้องของเธอ? เขาไม่เชื่อที่เธอพูดก่อนหน้านี้เหรอ?

แต่ตอนนี้เขาเป็นคู่หมั้นของหวังอี้หลิน และเธอต้องไม่ให้เขารู้ว่าเด็กคนนี้เป็นลูกของเขา

ฉินซูครุ่นคิด คิดอย่างจริงจังตามสิ่งที่เขาพูด และพูดขึ้น "ก็คงมี"

สีหน้าของฉู่หลินเฉินเปลี่ยนไป และอารมณ์ที่คนอื่นไม่สามารถรับรู้ได้ ก็ถูกเปิดเผยในส่วนลึกของดวงตาของเขา

เมื่อเขากำลังอ้าปากพูด ฉินซู ก็เสริมว่า "แผลของคุณ ฉันเป็นคนตัดไหมให้ไง"

คำพูดของฉู่หลินเฉินหยุดอยู่ในลำคอทันที และดวงตาของเขาก็มืดมนลงอีกครั้ง

"แค่ตัดไหมเหรอ?" เขาถามด้วยเสียงเรียบ

ฉินซูพยักหน้า "ใช่ แค่ตัดไหม"

พูดจบเธอก็พูดส่งเขาต่อ "ถ้าคุณไม่มีเรื่องอื่น ก็กลับได้แล้วค่ะ"

ฉู่หลินเฉินกำมือแน่น

แต่ในไม่ช้า เขาก็ปล่อยมืออีกครั้ง ดวงตาของเขาฉายแววลึกลับอย่างอธิบายไม่ถูก

แต่ไม่ว่าจะพูดอย่างไร แซนดี้ก็เป็นคนที่มีความสามารถมากในมือของหานโม่หยาง เรื่องที่เกิดขึ้นตอนนี้ เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้ปกป้องเธอเลย และยังไล่เธอออกอีกด้วย เป็นเรื่องที่คาดไม่ถึงจริง ๆ

ปกติแล้วฉินซูจะอยู่ในห้องทดลองทั้งวัน เธอไม่ชอบยุ่งเรื่องของคนอื่น แต่เรื่องที่เกิดขึ้นกับแซนดี้ ทำให้เธอรู้สึกหนักใจขึ้นมา

จู่ ๆ ก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นจากสำนักงาน และเป็นสายมาจากห้องทำงานของประธาน

โดยปกติแล้ว แซยดี้จะเป็นคนที่จะประสารงานจากปลายสายอีกด้านของโทรศัพท์ แต่ตอนนี้มันกลับถูกแทนที่ด้วยน้ำเสียงที่ไม่คุ้นเคย โดยกล่าวว่า “หัวหน้าทีมฉิน หากการทดลองของคุณเสร็จสิ้นแล้ว ประธานหานจะต้องการดูรายงานผลการสรุปทุกครั้ง”

“ค่ะ เสร็จแล้วฉันจะรีบนำไปส่ง”

หลังจากวางสายแล้ว ฉินซูรวบรวมทุกอย่างเข้าด้วยกัน และนำไปส่งที่หน้าห้องทำงานของประธานหานเป็นการส่วนตัว

ประตูไม่ได้ปิด เธอจึงมองเข้าไปด้านใน และเห็นหานโม่หยางกำลังคุยโทรศัพท์กับหุ้นส่วนธุรกิจ เพื่อนัดกันไปตีกอล์ฟ

สิ่งที่ทำให้เธอรู้สึกพร่างพรายคือ รอยยิ้มแห่งชัยชนะบนใบหน้าของเขา

วันที่เธอได้คุยกับแซนดี้ ทำให้เธอรู้ว่าแซนดี้ชอบเขา