วุ่นรักวิวาห์ลวง นิยาย บท 34

พูดได้เพียงว่า คุณชายฉู่หวาดระแวงฉินซูมากเกินไป

เขาจึงอดไม่ได้ที่จะถาม “คุณไม่พอใจอะไรฉินซูหรือเปล่าครับ?”

ได้ยินเช่นนั้นฉู่หลินเฉินก็ไม่พอใจ ถามกลับว่า “อะไร? ฟังที่นายพูดดูเหมือนนายจะพอใจกับเธอมาก”

เว่ยเหอกลืนไม่เข้าคายไม่ออก พูดขึ้นด้วยความเคารพ “ผมแค่ทำตามที่คุณชายฉู่บอกเท่านั้นครับ”

ฉู่หลินเฉินแสดงท่าทางฟึดฟัดไม่พอใจแล้วเดินออกจากลิฟต์ไป

เว่ยเหอหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเตรียมพร้อมตรวจดูการเดินทางของวัน

ดิ๊งด่อง

กล่องข่าวเด้งขึ้นมา

[ทรัพย์สินในบ้านของภรรยาทายาทตระกูลฉู่ถูกเปิดเผย! บริษัทของพ่อบุญธรรมล้มละลาย เจ้าหนี้มาทวงหนี้ถึงหน้าประตู ฉินซูตัดสัมพันธ์ในที่สาธารณะ!]

สีหน้าของเว่ยเหอเปลี่ยนไป เขารีบเดินไปหาฉู่หลินเฉิน “คุณชายฉู่ ดูนี่...”

ฉู่หลินเฉินเพียงชำเลืองมอง ดวงตาของเขาหรี่ลง

ยังไม่ทันจะได้พูดอะไร ร่างหนึ่งที่อยู่ไกลก็เดินเข้ามาพร้อมกับรอยยิ้มที่เบิกบาน “คุณชายฉู่ บังเอิญจริง ๆ”

ฉู่หลินเฉินหรี่ตาลงเล็กน้อย เว่ยเหอเก็บโทรศัพท์ลงในเวลาที่เหมาะสม

“ประธานหาน คุณเจาะจงมาที่ฉู่ซื่อของเราเป็นพิเศษ คงไม่ใช่เรื่องบังเอิญหรอก ไม่ทราบว่าคุณต้องการให้ผมช่วยอะไร?” ฉู่หลินเฉินพูดขึ้นด้วยเสียงเย็นชา

หานมั่วหยางยิ้มจาง ๆ เขายกมือขึ้นจากนั้นเลขาสาวด้านหลังก็ส่งบัตรเชิญฉบับหนึ่งไปให้

“ซวี่เฟิงกรุ๊ปจัดฉลองงานเลี้ยงครบรอบ 10 ปีที่ ตงถิงโรงกลั่นไวน์ หวังว่าคุณชายฉู่จะสามารถพาภรรยาไปร่วมงานของพวกเราได้”

ฉู่หลินเฉินมีสีหน้าเรียบเฉยและพูดว่า “รบกวนประธานหานมาส่งด้วยตัวเอง”

“ผมจะรอคุณครับ” หานมั่วหยางพูดจบก็หันหลังเดินจากไป

เมื่อเขาเดินจากไปไกลแล้ว เว่ยเหอก็พูดขึ้นด้วยเสียงอันเบา “คุณชายฉู่ เรื่องของฉินซูเพิ่งจะถูกปล่อยออกมา หานมั่วหยางก็มาให้บัตรเชิญ ต้องมีเจตนาไม่ดีแน่ ๆ คุณจะไปจริง ๆ เหรอครับ?”

ฉู่หลินเฉินพูดออกมาหนึ่งคำอย่างเย็นชา “ไป”

เคนนีย์หยุดพูดเรื่องนี้แล้วยิ้ม “รู้ไหมว่าฉันได้ข่าวอะไรมา?”

“เล่ามารอฟังอยู่”

“หานมั่วหยางเชิญพี่ชายของคุณเข้าร่วมงานเลี้ยงฉลองครบรอบ 10 ปีของซวี่เฟิงกรุ๊ป” ดวงตาที่กรีดอายไลเนอร์อย่างประณีตของเคนนีย์เปล่งประกายแวววาวเป็นพิเศษ ถามอย่างแอบแฝงว่า “คุณทายสิว่าพี่ชายคุณว่าไง?”

“ตอบรับแน่นอนสิ” ฉินซูไม่ต้องคิดก็รู้ ด้วยนิสัยของพี่ชายเธอ ไม่มีงานเลี้ยงไหนที่เขาไม่กล้าไป อยู่ที่เขาอยากไปหรือไม่อยากก็แค่นั้น

เคนนีย์ส่ายนิ้ว “ไม่เพียงแค่นั้นนะ หานมั่วหยางยังเชิญพี่ชายและพี่สะใภ้ของเธอไปด้วยกัน”

สีหน้าของฉู่หยุนซีเปลี่ยนไปฉับพลัน “เธอพูดว่าฉินซูก็ไปด้วยเหรอ?!”

หลังจากแปลกใจ เธอก็ค่อย ๆ สงบลงแทน

“งั้นก็ให้เธอไปเถอะ ยังไงซะเด็กบ้านนอกจากชนบทอย่างเธอ ก็ไม่เข้าใจมารยาทในการเข้าสังคมอยู่แล้ว เมื่อถึงโอกาสนั้นก็จะมีแต่ความน่าอับอาย!”

ฉู่หยุนซีแสดงสีทางท่าทางสนุกและมีความสุข

ถึงแม้ว่าเธอจะไม่สะดวกไปสถานที่นั้น แต่... ก็มีเพื่อนรักสองสามคนของเธอไป