ยอดชายากับองค์หนูน้อยแห่งจวนอ๋องอี้ นิยาย บท 811

ไท่เฟยปกป้องนางขนาดนี้ หนานหว่านเยียนรู้สึกอบอุ่นในจิตใจ

ทว่า แต่ไหนแต่ไรมาหนานฉีซานก็เจรจาแค่เรื่องผลประโยชน์เท่านั้น เกรงว่าวันนี้คงจะคำนวณมาอย่างแม่นยำ ยืนยันแล้วว่านางจะได้กลายเป็นจวิ้นจู่แคว้นต้าเซี่ย ฐานะของเขาก็จะก้าวกระโดดขึ้นไปบนตึกสูง จึงได้ให้ความร่วมมือเพียงนี้

บนใบหน้าอันสง่างามของกู้โม่หานไม่มีอารมณ์ความรู้สึกใด แต่เส้นขอบกรามอันสมบูรณ์แบบที่กลับตึงมากยิ่งขึ้น

ความเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยของหวงไท่เฟยและหนานฉีซาน ทำให้ทุกคนดึงสติกลับมาได้ในที่สุด ส่งเสียงเอะอะวุ่นวายขึ้น

“คิดไม่ถึงว่าฮองเฮาเหนียงเหนียงจะเป็นจวิ้นจู่แห่งแคว้นต้าเซี่ยจริงๆ? !”

“มิน่าล่ะเมื่อครู่ฮองเฮาถึงได้จับโหรวเฟยไว้ไม่ปล่อย ที่แท้นางก็เป็นตัวจริงโดยชอบธรรม!”

“คิดไม่ถึงเลยน่ะนะ ว่าเมื่อครู่จะเป็นพวกข้าที่เข้าใจฮองเฮาเหนียงเหนียงผิดไป!”

เหล่าทูตแคว้นต้าเซี่ยกระซิบกระซาบกัน ทั้งหมดล้วนมองไปยังพ่อบ้านกาว ต้องการขอคำอธิบาย

ยังไงซะโฉมหน้าขององค์หญิงพวกเขาทั้งหมดก็เคยเห็นมาก่อน หนานหว่านเยียนมีความคล้ายคลึงองค์หญิงอยู่บ้างจริงๆ แต่พ่อบ้านกาวกลับบอกว่าหยุนอี่ว์โหรวสิจึงจะเป็นจวิ้นจู่ เพราะว่าพวกเขาเชื่อเขาถึงได้พูดตามน้ำไปเช่นนี้ แต่ไท่เฟยก็ปฏิเสธแล้ว นี่ นี่เกิดอะไรขึ้นกันแน่?

หยุนอี่ว์โหรวก็ตะลึงงันเช่นกัน สมองตื้อ แทบจะยืนไม่อยู่ ยังเป็นพ่อบ้านกาวที่พยุงนางไว้ นางจึงได้ฝืนยืนหยัดไว้

หนานหว่านเยียนจะเป็นจวิ้นจู่แคว้นต้าเซี่ยได้ยังไง? !

พ่อบ้านกาวจะไม่โกหก เขาบอกว่านางเป็นนายน้อยของเขา งั้นนางก็เป็น ไม่เช่นนั้นเขาจะปฏิบัติต่อนางอย่างดีมานานเพียงนี้ได้ยังไง สิบกว่าปีเชียวนะ นี่ก็ไม่ใช่แค่เพียงชั่วข้ามคืนเท่านั้น!

ไทเฮาก็ตะลึงงันจนพูดไม่ออกด้วยเช่นกัน หว่านเยียนยันเด็กคนนี้ คิดไม่ถึงว่าฐานะจะสูงศักดิ์เพียงนี้?

กู้โม่เฟิงก็ตกใจ มองไปทางกู้โม่หานทันที ในดวงตาเต็มไปด้วยความกังวลและความตึงเครียด

สีหน้าของกู้โม่หานพูดไม่ได้ว่าเย็นชา แต่ก็ไม่ได้ดูดีมากนัก

เขาระงับความตื่นตระหนกและความกลัวในใจ ตะโกนกล่าวด้วยเสียงอันเย็นชา “เงียบ!”

เสียงในท้องพระโรงที่ดังราวกับพลุแตก เงียบลงอีกครั้งในพริบตา ดวงตาอันงดงามของกู้โม่หานหรี่ลงครึ่งหนึ่ง มองไปทางพ่อบ้านกาวอยู่บ่อยๆ “พ่อบ้านกาว! ตอนนี้เจ้าจะอธิบายอย่างไร?”

ไม่เพียงแค่กู้โม่หานเท่านั้น ตอนนี้ทุกคนในท้องพระโรงล้วนเต็มไปด้วยความสงสัยต่อเรื่องนี้

ทุกคนมองไปยังพ่อบ้านกาวโดยไม่ได้นัดหมาย เสียงเอ่ยถามดังขึ้นมากมายไม่รู้จบ “ทูตกาว ขอคำอธิบายให้พวกข้าหน่อย!”

“ฮองเฮาเหนียงเหนียงและโหรวเฟย ใครคือจวิ้นจู่แห่งแคว้นต้าเซี่ยที่แท้จริงกันแน่?”

หยุนอี่ว์โหรวมองไปยังเหล่าขุนนางที่โกรธเคืองกลุ่มนี้ เบื้องหน้ามืดมนขึ้นทันใด มองไปทางพ่อบ้านกาวด้วยความจนปัญญา

สีหน้าของพ่อบ้านกาวเคร่งขรึม “เรื่องเหล่านี้ ข้าน้อยสามารถอธิบายได้พ่ะย่ะค่ะ!”

“ทุกคนในแคว้นต้าเซี่ยล้วนรู้ดี ก่อนที่องค์หญิงพระองค์โตจะขึ้นครองราชย์บัลลังก์ในแต่ละยุค ข้างกายจะมีแม่ทัพติดตามคุ้มกันอยู่ไม่ห่าง และข้าก็คือแม่ทัพที่ถูกเลือกให้อารักขาคุ้มกันข้างกายองค์หญิงชิงในตอนนั้น!”

“ตอนนั้นหลังจากที่องค์หญิงชิงสิ้นพระชนม์ ข้าไม่วางใจจวิ้นจู่ที่อายุยังน้อย จึงได้ตัดสินใจโดยพลการ เปลี่ยนตัวจวิ้นจู่กับเด็กทารกในชนบทผู้หนึ่งด้วยตัวเอง หยกซื่อหลินชิ้นนี้ เดิมทีเป็นสิ่งของติดตัวขององค์หญิงชิง องค์หญิงมอบมันให้ข้า ก็เพราะอยากทิ้งหลักฐานเพื่อยืนยันตัวตนให้ลูกไว้”

“ตอนที่ข้าเปลี่ยนตัวเด็ก ก็ได้เปลี่ยนหยกชิ้นนี้ด้วยเช่นกัน ข้าเฝ้าดูการเติบโตของจวิ้นจู่มาตลอด จำคนไม่ผิดเป็นแน่พ่ะย่ะค่ะ!”

“เพื่อปกป้องจวิ้นจู่ให้ดียิ่งขึ้น กำลังภายในทั้งตัวก็ได้ทำลายไปแล้ว กลายเป็นตาแก่อ่อนแอไม่มีประโยชน์ผู้หนึ่ง เพียงเพื่อปิดบังตัวตนให้ดียิ่งขึ้น ความซื่อสัตย์ภักดีต่อองค์หญิงและจวิ้นจู่ของข้าฟ้าดินเป็นพยาน หากพูดปลดแม้แต่คำเดียว ขอให้ฟ้าดินลงทัณฑ์ ไม่ได้ตายดีพ่ะย่ะค่ะ!”

พูดพลาง พ่อบ้านก็มองไปทางไท่เฟยอีกครั้งด้วยความโกรธ

“หวงไท่เฟย พระองค์อาศัยเพียงแค่หน้าตา ก็บอกว่าฮองเฮาเหนียงเหนียงเป็นพระธิดาขององค์หญิงชิง ไม่เป็นการทึกทักไปเองเกินไปหรือพ่ะย่ะค่ะ!”

“ทั่วทั้งหล้า คนที่หน้าตาคล้ายคลึงกันมีถมเถไป จะอาศัยโฉมหน้ามาแยกแยะได้อย่างไร? ต้องการให้ข้าน้อยอธิบาย หยกซื่อหลินก็คือสิ่งของยืนยันที่สามารถเห็นได้โดยตรงที่สุด จวิ้นจู่แคว้นต้าเซี่ย ก็คือหยุนอี่ว์โหรว ไม่มีการคงอยู่ของคนที่สองเป็นอันขาด!”

ไม่ได้ถือว่าเขาโกหก ตอนนั้น เป็นความจริงที่เขาสลับตัวเด็ก เพียงแต่เด็กที่สลับก็คือบุตรสาวของอนุภรรยาจวนเฉิงเซี่ยง

แต่ตอนนี้ เขาทำได้เพียงแค่พูดว่าสลับกับเด็กในชนบท เช่นนี้จึงจะสามารถยืนยันความบริสุทธิ์ของ “หยุนอี่ว์โหรว” ได้

เขาก็รู้หนานหว่านเยียนหน้าตาเหมือนองค์หญิงอยู่นิดหน่อย แต่ว่า โฉมหน้าโกหกคนได้ สิ่งของยืนยันจะไม่

ยิ่งกว่านั้น ก่อนหน้านี้ใบหน้าของหนานหว่านเยียนก็เสียโฉมไปแล้ว หลังจากทำการรักษาจึงได้เปลี่ยนเป็นงดงามขึ้น ใครจะรู้ว่านางทำอะไรกับใบหน้าของตัวเองบ้าง เห็นได้ชัดว่านายน้อยเหมือนองค์หญิงยิ่งกว่า งามเป็นเลิศในแคว้นตั้งแต่เด็กๆ!

แต่หนานหว่านเยียนเหมือนโม่หวิ่นชิงขนาดนั้น จะไม่ใช่ลูกที่นางให้กำเนิดจริงๆหรือ?

คำพูดนี้เป็นข้อมูลที่ยิ่งใหญ่เกินไปแล้ว กู้โม่เฟิงและไทเฮาล้วนงงงันไปหมด

เรื่องทูตแคว้นต้าเซี่ยยอมรับจวิ้นจู่เรื่องนี้เรียกได้ว่าพลิกแล้วพลิกอีก จึงอดไม่ได้ที่จะสงบนิ่งลง

ตอนนี้หนานหว่านเยียนและหยุนอี่ว์โหรวล้วนเป็นคนที่อยู่ในสถานการณ์ที่อันตรายที่สุด ไม่ว่าจะทำอะไร ก็จะกลายเป็นเป้าหมายในการวิพากษ์วิจารณ์ของทุกคนทันที

ด้วยเหตุนี้ พวกนางทั้งสองจึงไม่สะดวกที่จะเอ่ยปาก

พวกเขาเหล่านี้ก็เข้าใจกันหมด แต่ตอนนี้ ใครค่อนข้างมีเหตุผลกว่ากันแน่ แล้วจวิ้นจู่คือผู้ใดกันแน่?

ไท่เฟยถูกการดึงดันอธิบายครั้งนี้ของพ่อบ้านกาวทำให้อึดอัดพูดไม่ออกในชั่วขณะ และรู้สึกตะลึงงันเป็นที่สุด

ก็ไม่ใช่ว่านางจับข้อผิดพลาดของพ่อบ้านกาวไม่ได้ เพียงแต่นางไม่เคยคิดมาก่อน ว่าระหว่างนี้ยังจะมีการสลับตัวเด็กอยู่ด้วยจริงๆ

สถานการณ์นี้ในตอนนี้ ยากที่จะอธิบายได้โดยแท้

ไม่ว่ายังไงตอนนั้นก็ไม่มีใครรู้ ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่

แต่จากความรู้สึกส่วนตัว นางก็ยังคงเชื่อว่าหนานหว่านเยียนเป็นจวิ้นจู่ของแคว้นต้าเซี่ย แต่เพราะท่าทางเช่นนี้ของหว่านเยียน บอกว่าไม่ใช่แล้วใครจะเชื่อได้ล่ะ

นางตะคอกด้วยเสียงเย็นชา น้ำเสียงมีความไม่พอใจเป็นอย่างมาก

“ไม่ว่ายังไง ตอนนี้พวกข้าก็ยังสรุปผลออกมาไม่ได้ และก็ไม่สามารถยืนยันได้ว่าใครเป็นตัวจริงใครเป็นตัวปลอม”

“ยังไงซะข้าดูแล้วหยุนอี่ว์โหรวนี่ก็ไม่ได้มีลักษณะเหมือนกับท่านพี่ชิงแม้สักนิด หากว่าเป็นบุตรสาว ไม่ว่าจะยัดเยียดยังไง ก็ควรจะมีความเหมือนอยู่บ้าง เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่เหมือนเลยแม้สักนิด”

“ยิ่งกว่านั้นในมือของนางก็มีเพียงหยกซื่อหลินชิ้นเดียวที่เป็นหลักฐาน ก็ยิ่งไม่สามารถอธิบายอะไรได้ ก็ตามที่เจ้าพูดเองนั่นแหละ ตอนนั้นหลังจากที่เจ้าส่งนางไปแล้ว เพื่อรักษาความปลอดภัยของจวิ้นจู่ จึงไม่ได้ไปคุ้มกันบ่อยๆ งั้นหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้นบ้าง ทุกคนก็ล้วนไม่อาจรู้ได้”

“หากว่ามีคนจงใจเอาหยกห้อยเอวนี้ไป แล้วส่งเด็กกลับมา แล้วจะทำอย่างไร เจ้ามั่นใจได้รึว่า หยุนอี่ว์โหรวที่ยืนอยู่เบื้องหน้าของเจ้าในตอนนี้ เป็นเด็กผู้นั้นที่เจ้าสับเปลี่ยนในตอนนั้น--”