ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 1036

ทหารเต็มไปด้วยขวัญกำลังใจ และเตรียมพร้อมอย่างยิ่งสำหรับการต่อสู้แบบเป็นหรือตายไปกับเป่ยโม่

อย่างไรก็ตาม เมื่อสองวันก่อน จู่ ๆ เป่ยโม่ก็ถอนกำลังออกไปสามสิบลี้ โดยไม่มีสัญญาณเตือนล่วงหน้า

สิ่งนี้ทำให้มู่หรงเจี๋ยไม่สามารถมองทะลุแผนการได้

ดังนั้น คืนนั้นหลังจากหารือกับเหล่าแม่ทัพแล้ว เขาจึงนอนไม่หลับเป็นเวลานาน

หลังจากมาถึงสนามรบ เขามักจะคิดวนเวียนถึงเรื่องนี้อยู่เสมอ แต่เขาพยายามอย่างเต็มที่ที่จะไม่วอกแวก

จื่ออันไม่ค่อยเขียนจดหมายถึงเขาเลย เขาจึงเข้าใจว่าการที่นางไม่เขียนจดหมายมาถึงเขา หมายความว่าทุกอย่างเรียบร้อยดี และนางไม่ต้องการทำให้เขาเสียสมาธิ

เขาไม่เคยรู้มาก่อนว่าอาการป่วยทางใจจะฝังลึกถึงกระดูกดำ มีคำกล่าวว่าวีรบุรุษอาจพลาดท่าเพราะความรัก ความเสน่หาระหว่างชายหญิงคงทน เมื่อก่อนเขาไม่เคยเชื่อ แต่ตอนนี้เมื่อถึงคราวเขาบ้าง เขาจึงเชื่ออย่างสนิทใจ

เขารู้สึกว่าเมื่อก่อนเขาไร้เดียงสามาก ไม่อยากเป็นฝ่ายแสดงความรักก่อน แต่ถ้าจื่ออันยืนอยู่ตรงหน้าเขาตอนนี้ เขาจะไม่ลังเลเลย เขาจะกอดนาง จุมพิตนางแรง ๆ สักสองสามครั้ง แล้วบอกว่าเขาคิดถึงนางมากเพียงใด

สถานการณ์ในเมืองหลวงไม่เคยลอยมาเข้าหูในรูปแบบเอกสารทางการ ทำให้เขามีสมาธิมุ่งจัดการกับสงครามภายนอก

อย่างไรก็ตาม อาศัยจดหมายจากซูชิงและเซียวท่า และหน่วยรักษาความลับของเขาแจ้งข่าวเป็นครั้งคราว ทำให้รู้ความเป็นไปหลัก ๆ ที่เกิดขึ้นในเมืองหลวง

ข่าวที่ว่ากองทัพเป่ยโม่ถอยห่างไปสามสิบลี้ ก็ถูกรายงานเป็นจดหมายกลับไปยังเมืองหลวง

นี่เป็นอุบายเพื่อล่อศัตรูหรือมีเหตุผลอื่นอีกหรือไม่? บรรดาขุนนางในเมืองหลวงต่างแสดงความเห็นอย่างเผ็ดร้อน ทว่าความคิดเห็นเหล่านี้ล้วนแต่ไร้สาระ เพราะทุกอย่างยังคงขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของหัวหน้าแม่ทัพ และแม่ทัพทั้งหลายที่อยู่แนวหน้าในการสู้รบ

ทุกคนรู้ว่าหัวหน้าหมอหลวงที่ให้การรักษาองค์จักรพรรดิคือจื่ออัน พวกเขาต่างก็ยกย่องทักษะทางการแพทย์ของจื่ออันกันถ้วนหน้า

มีเพียงจื่ออันที่รู้ว่าทั้งหมดนี้ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับนาง เพราะตั้งแต่นางกลับมาจากการถูกลักพาตัว ก็ไม่เคยได้ถวายการรักษาให้พระองค์ และไม่จำเป็นต้องฝังเข็มอีกต่อไป

ความจริงแล้ว แทบไม่ต้องคิดเลยว่าผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องในการรักษามากที่สุดคือซุนฟางเอ๋อร์ ผู้เก่งกาจด้านการใช้พิษ

นางไม่อยากเชื่อเลยจริง ๆ ว่าองค์จักรพรรดิจะยอมใช้พิษกู่ในการรักษาโรค ท้ายที่สุด เขาก็เคยดูถูกศาสตร์แห่งพิษมาก่อน รู้สึกว่าพิษกู่นั้นน่ากลัวและเป็นอันตรายต่อผู้คน

เห็นได้ชัดว่าองค์จักรพรรดิไม่ต้องการให้ผู้คนรับรู้ว่าอาการประชวรของเขาได้รับการรักษาโดยซุนฟางเอ๋อร์ ดังนั้นเมื่อทุกคนชื่นชมทักษะทางการแพทย์ของจื่ออัน เขาจึงกล่าวด้วยความซาบซึ้งว่า “ทักษะทางการแพทย์อันยอดเยี่ยมของพระชายาในองค์ชายผู้สำเร็จราชการแทนนั้น นับเป็นพรสำหรับข้าจริง ๆ”