ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 315

จริงแล้วจากการตรวจสอบในช่วงที่ผ่านมานั้น​ เขาพบว่าเฉินหลิวหลิ่วไม่ได้น่ากลัวอย่างที่ข้างนอกพูด​ถึง​กัน​ เพียงแต่ภายนอกดูหยาบคายไปเท่านั้น

ซูชิงค่อนข้างน่าสงสาร​ ดูท่าแล้วคงจะสู่ขอภรรยามิได้​ แม้ทุกวันจะคุยโวว่าตนอยู่กับสตรีนับไม่ถ้วน ต่างก็รู้กันว่าเขาเมื่อใกล้สตรีแล้วทำราวกับจะตาย

ในเมื่อเป็นพี่น้องกันแล้ว เขาต้องการปกป้องซูชิง

เฉินหลิวหลิ่วเมื่อได้ฟังคำเขาประโยคนี้แล้ว ชะงักไปครู่นึง แล้วจึงเอ่ยอย่างกะตือรือร้น “ท่านพี่เซียวท่า ท่านเป็นคนดีจริง ๆ ข้ารอเพียงคำท่านประโยคนี้”

เซียวท่าตบไหล่นาง “พวกเราพี่น้องกัน ใครอยู่กับใคร?”

เซียวท่าพูดจบแล้ว จึงได้ตามมู่หรงเจี๋ยไป “เป็นอย่างไรบ้าง?”

คำถามที่ดูเหมือนจะไม่รู้หัวรู้หาง มีเพียงแค่สองคนที่รู้ดี

มู่หรงเจี๋ยเอ่ย “วันนี้มอบเหล้าให้ข้านั้นรวมแล้วยี่สิบแปดคน คนเหล่านี้กลับไปแล้วเจ้าจดไว้สักหน่อย พวกเขากล้าที่จะมอบของให้กับข้าต่อหน้าราชครูเหลียง แต่ดูท่าแล้วยังลังเลอยู่”

“แต่ว่าในยี่สิบแปดคนนี้ ไม่อาจจะแยกได้ว่ามีผู้ใดบ้างที่จงใจจะเข้าใกล้ท่านอ๋อง บางทีพวกเขาอาจจะแค่ได้รับคำสั่งจากราชครูเหลียงมาให้เข้าใกล้ท่านอ๋อง” เซียวท่าพูดออกมา

“หลังจากจดไว้แล้ว นำใบรายชื่อให้ข้า ข้าจะค่อย ๆ ตรวจสอบ ใครก็ตามที่ติดต่อเกี่ยวข้องกับราชครูเหลียง เก็บไว้ใช้งานก่อน เริ่มจากทำให้ความไว้เนื้อเชื่อใจก่อน” มู่หรงเจี๋ยเอ่ย

เซียวท่าผงกศีรษะ “พ่ะย่ะค่ะ ราชครูเหลียงเองก็ลงใจลงแรงที่จะแทรกแซงเข้ามาในจวนอ๋องหลายปีมานี้ ควรที่จะให้โอกาสเขาบ้าง”

มู่หรงเจี๋ยใบหน้าดูไม่แยแส “อดทนมานานแล้ว วันนี้ยังได้รับแรงสนับสนุนจากเซี่ยหวายจุนและจวนจิ้นกั๋วกง พวกเขาคงจะรู้สึกราวกับเสือติดปีก คงจะมีการรีบเร่งขึ้นอีก หลังจากที่มีการซุ่มโจมตีเมื่อครั้งที่แล้ว ทำให้หนอนที่แอบซุ่มอยู่ในอ๋องของพวกเขาหายไป พวกเขาคงจะรอโอกาสครั้งหน้าอยู่​ ข้าก็จะให้โอกาสนี้กับพวกเขาเอง”

สายตาของเขาฉายแววเย็นเยียบ​ ราวกับเป็นคนละคนกับเมื่อครู่ที่มีท่าทีเมาเล็กน้อย

เขามองยังเซียวท่า​ แล้วจึงเอ่ยถาม​ “หมู่บ้านศิลานั้นตรวจสอบแล้วได้ความว่าอย่างไรบ้าง？”

มู่หรงจ้วงจ้วงรู้ว่าชุยไท่เฟยมีเรื่องเรียกหานาง​ จึงได้เอ่ยกับจื่ออัน​ “ข้าขอตัวไปก่อนสักครู่ กลับมาแล้วจะมาหาเจ้า”

จื่ออันเองก็มิได้มีความคิดเห็นอันใด​ จึงได้เอ่ย​ “เพคะ​ ท่านไปเถอะ​ ข้าเดินต่อเอง”

นางหันกลับมา พบเสี่ยวชุนกำลังทำความสะอาดอยู่ในลาน คาดว่าวันนี้คนคงจะไม่พอ เซี่ยฉวนจึงได้ย้ายนางออกมา

จื่ออันเดินตามริมทะเลสาบ ใจก็คิดถึงเรื่องเมื่อครู่ที่เกิดขึ้นในห้องโถง

ซีเหมินเสี่ยวเย่วผู้นี้​ นับว่าเป็นการผูกปมขึ้นแล้ว

ซีเหมินเสี่ยวเย่วนั้นไม่เหมือนเฉินหลิงหลงที่รับมือได้โดยง่าย เบื้องหลังของนางยังมีตระกูลจิ้นกั๋วกง จิ้นกั๋วกงหลายปีมานี้ไม่ได้ตกต่ำลงเลย แต่ว่าคนยังอยู่ อำนาจเองก็เช่นกัน

ไม่ใช่ว่านางตั้งใจที่จะทำให้ซีเหมินเสียวเย่วยุ่งยากขึ้น​ เพียงแต่กฎเกณฑ์ตอนที่นางเข้าจวนมานั้น​ ไม่เพียงแต่กลั่นแกล้งผู้อื่นเท่านั้น นางต้องการจะแย่งตำแหน่งของฮูหยินไปอีก​ และไม่มีทางที่จะปล่อยท่านแม่ไว้​ ท่านแม่ของนางไม่สามารถอยู่ต่อได้ มิฉะนั้นก็จะเป็นการปล่อยให้นางตายอยู่​ในจวนนี้