ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 468

อีกทั้งคำสั่งนี้ก็ไม่อาจผิดพลาดได้ ต้องไปตามเส้นเลือดหลัก

“ได้ ข้าจะเริ่มแล้วนะ” จื่ออันเอ่ยออกมาทั้งยังหยิบเข็มเอาไว้ในมืออย่างมั่นคง เริ่มเข็มตั้งแต่จุดเสินถิ้งทะยานไปอย่างรวดเร็วเพื่อไปยังจุดป๋ายฮุ่ย จุดเฉียงเจียน แต่ว่าเมื่อมาถึงจุดหยางป๋ายนั้น จู่ ๆ ศีรษะของหวางหยูก็หมุนไปเล็กน้อย เข็มของนางตกอยู่ที่จุดหยู่ยาว จึงทำให้เกิดการผิดพลาดของลำดับจุดฝังเข็ม เพราะว่าจะต้องมายังจุดหยางป๋ายเสียก่อนถึงจะเป็นจุดหยู่ยาว

เมื่อผ่านเข้ามาทางเส้นชีพจรแล้วจึงมิอาจที่จะถอยกลับหลังได้ นี่ก็เท่ากลับว่านางจะต้องเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง

นางเอ่ยกลับซูชิงว่า “เจ้าจะต้องทำให้เขาไม่อาจเคลื่อนไหวได้ ไม่งั้นข้าก็จะต้นเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง ข้ามีโอกาสเพียงแค่สามครั้งเท่านั้น ครั้งนี้เป็นครั้งที่หนึ่งแล้ว”

ซูชิงเอ่ย “ข้าเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาทำไมจู่ ๆ ถึงได้เคลื่อนไหวขึ้นมาได้ ข้าคิดว่าเขาจะฟื้นขึ้นมาเสียอีก ทำเอาข้าตกใจเสียแล้ว”

จื่ออันเอ่ย “อืม ครั้งนี้เจ้าต้องระมัดระวังไว้ให้ดี”

ซูชิงประคองส่วนศีรษะของหวางหยูเอาไว้อย่างแน่นหนา ประคองเอาไว้แน่นกว่าเดิม เพื่อที่จะให้จื่ออันได้ฝังเข็มได้โดยง่าย

ครั้งที่สองนี้ ยังคงเมื่อถึงจุดหยางป๋ายนั้น หวางหยูก็เคลื่อนไหวอีกครั้ง กลับเป็นศีรษะของหวางหยูนั้นยกขึ้นมา ทำให้ซูชิงตกใจจนต้องรีบร้อนกดเอาไว้ แต่ว่าก็ทำให้พลาดโอกาสในการฝังเข็มไปแล้ว

จื่ออันรู้สึกแปลกประหลาดใจเป็นอย่างมาก หรือว่าจะเป็นเพราะจุดเฟิงซือนี้ทำให้เขาเกิดอาการตอบสนอง?

จื่ออันคิดอยู่ครู่นึง “ซูชิง เจ้ารออีกสักครู่หนึ่ง”

ซูชิงเอ่ยถามด้วยความสงสัย “ทำไมหรือ?”

“เจ้าปล่อยให้ข้าคิดเสียหน่อย จุดฝังเข็มเฟิงซือนี้ คงจะมีอะไรผิดแปลกอยู่” จื่ออันเอ่ยออกมา

ซูชิงวางเขาลง “มีอะไรผิดแปลกหรือ?”

จื่ออันจู่ ๆ ก็นึกขึ้นว่าได้ว่าหนี่หรงเองก่อนหน้านั้นก็เคยถูกผู้​อื่น​กัดมาเหมือน​กัน​ นางเอ่ยถาม “หนี่หรงเองใช่หรือไม่ใช่ว่าเคยถูก​คนไข้พวกนี้กัดมาก่อน?”

“ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าใช่หรือไม่ใช่ แต่ว่าหนี่หรงนั้นก็เคยมายังที่นี่ เขาบอกว่ารู้สึกเหมือนบนกายของหวางหยูนั้นมีกลิ่นเหม็นที่เหมือนกับกลิ่นกายของคนในวันนั้น”

พี่สะใภ้ใหญ่หวางเมื่อได้ยินจื่ออันเอ่ยว่ามีเบาะแส​ ก็ตื่นเต้นดีใจเป็นอย่างมาก

เซียวท่านำยาต้มเมื่อครู่ประคองขึ้นมา​ “ตอนนี้เริ่มที่จะเย็นแล้ว”

“นำไปต้มอีกสักครั้งหนึ่ง​ แล้วก็ต้มซุปเป่ยฉีใส่เนื้อไม่ติดมันเข้ามาด้วย​ ข้าจะเขียนใบสั่งยาปฏิชีวนะจากสมุนไพรให้พวกเจ้าอีกหนึ่งวัน​ พวกเจ้าจัดยาแล้วนั้นก็รีบนำมาให้เขาดื่มลงไป​ จากนั้นข้าค่อยมาฝังเข็มให้อีกครั้ง” จื่ออันเอ่ยออกมา

“อะไรคือยาปฏิชีวนะจากสมุนไพร？” ซูชิงเอ่ยถาม

จื่ออันอมยิ้ม “คือยาสมุนไพรที่ใช้รักษาอาการจากพิษไข้”

จื่ออันนำถ่านไม้ออกมาจากในกล่องยา​ นำตัวอักษรเขียนลงไปบนกระดาษฟาง​ เซียวท่าจึงได้เร่งรีบให้คนไปจัดยามา

ในช่วงระยะเวลาที่กำลังรออยู่นั้น​ จื่ออันก็ได้ฝึกซ้อมจุดฝังเข็มทะยานด้วยตนเองอีกหลายครั้ง​ สุดท้ายแล้วก็มองมายังซูชิง​ “เจ้ายินยอมที่จะมาให้ข้าได้ทดลองหรือไม่? เจ้าวางใจได้​ ผู้ที่ร่างกายไม่ได้มีปัญหานั้น​ อันดับการฝังเข็มเหล่านี้​ เพียงแต่ไปกระตุ้นระบบประสาทในหัวให้ดีขึ้นเท่านั้น​ ไม่ได้มีผลข้างเคียงตามหลังมา”