ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 581

หลังจากที่มู่หรงเจี๋ยและเซี่ยจื่ออันเข้าไปอาบน้ำแล้วออกมา เมื่อทุกคนเห็นว่าเจ้าสาวคือเซี่ยจื่ออันก็ต้องตื่นตกใจขึ้นมา

อยู่เหนือความคาดหมายทุกอย่างที่มี ที่สำคัญที่สุดก็คืองานแต่งงานนี้จะยังคงดำเนินต่อไปหรือไม่?

หากว่าใช่แล้ว ชุดแต่งงานจะไปเอามาจากที่ใดกัน?

ท่ามกลางกลุ่มคน มีเสียงอ่อนโยนดังขึ้นมา “ก่อนหน้านั้นคุณหนูใหญ่เคยมีงานอภิเษกกับอ๋องเหลียงมิใช่หรือ? ชุดอภิเษกนั่นยังอยู่หรือไม่?”

ทุกคนหันกลับไปมอง คนที่เอ่ยออกมานั่นก็คือเฉินหลิวหลิ่ว

นางเห็นว่ามีคนมากมายจ้องมองมายังตนเอง ก็นึกว่าตนเองเอ่ยอะไรพลาดไป ก็รีบโบกมือออกมา “ข้าเพียงแต่เสนอแนะเท่านั้น ไม่จำเป็นต้องนำมาใช้”

ไท่หวงไท่โฮ่วตรัสออกมา “เอาตามนี้”

แต่ทว่าก็เกิดอีกคำถามหนึ่งขึ้นมา ชุดอภิเษกของอ๋องเหลียงนั้นยังคงสภาพดีอยู่ แต่ชุดแต่งงานของเซี่ยจื่ออันนั้นเต็มไปด้วยรูพรุน

ชุดแต่งงานชุดนี้ ทำให้เหตุการณ์อันน่าอนาถวันนั้นปรากฏขึ้นมาต่อหน้าต่อตาของนางอีกครั้ง จื่ออันไม่คิดเลยว่าไป ๆ มา ๆ แล้วนางก็ต้องสวมใส่ชุดแต่งงานชุดนี้เพื่อแต่งงานอีกครั้ง

นางไม่ยินดีนัก

ไท่หวงไท่โฮ่วที่ได้ยินเสียงคัดค้านของนาง ก็หันไปตรัสออกมาว่า “หากว่าเจ้าไม่ต้องการจะสวมชุดแต่งงานนี้แล้ว ไม่เช่นนั้นก็เปลี่ยนวันเสีย ข้าจะออกคำสั่งให้คนตัดเย็บชุดแต่งงานใหม่ให้กับเจ้า สามถึงห้าเดือนก็คงจะตัดเย็บได้เสร็จ”

เมื่อจื่ออันได้ยินเข้า ก็กอดชุดแต่งงานที่เป็นรูพรุนนั้นเอาไว้ แล้วเอ่ยออกมาอย่างเห็นอกเห็นใจว่า “การตัดเย็บชุดแต่งงานสักชุดหนึ่งใช้เงินไปไม่น้อย หากว่าสิ้นเปลืองไปเช่นนี้ เกรงว่าภายหน้าอาจจะถูกผู้คนวิพากษ์วิจารณ์เข้าได้ อย่างไรแล้วตอนนี้ก็มีชุดที่สำเร็จอยู่แล้ว ให้ช่างเย็บปักช่วยซ่อมแซมอย่าให้เปิดเผยเนื้อหนังขึ้นมาก็พอแล้ว”

“ผุพังเช่นนี้ เกรงว่าคงต้องเปิดเผยออกมาบ้าง” ป้าอาเฉอเอ่ยเตือนออกมาด้วยความตั้งใจดี

จื่ออันอดกลั้นลมหายใจ “เปิดเผยออกมาเพียงนิดก็ไม่เป็นอะไร”

หากว่าต้องรอสามถึงห้าเดือนแล้ว นางยอมที่เปิดเผยร่างกายออกมาบางส่วนเผื่อแต่งงาน บ้าจริง งานแต่งงานในครั้งนี้ช่างน่าอับอาย

อาเฉอส่ายศีรษะออกมา เอ่ยออกมาด้วยใบหน้าที่ไร้อารมณ์ “เซี่ยจื่ออัน เจ้าช่างฉลาดซะจริง”

และตามกฏเกณฑ์แล้ว จื่ออันจะต้องกลับไปยังจวนมหาเสนาบดี แล้วแต่งออกจากจวนมหาเสนาบดี

ทว่าไท่หวงไท่โฮ่วทรงตรัสออกมาว่าไม่จำเป็นต้องยุ่งยากถึงเพียงนี้ ให้หาห้องห้องหนึ่งในจวนอ๋อง เพื่อให้จื่ออันได้หวีผม จากนั้นก็ให้เจ้าบ่าวไปรับตัวเจ้าสาวจากห้องนั้นมา

หัวหน้ากรมกิจการภายในทูลถามไท่หวงไท่โฮ่วออกไปว่า “ฤกษ์มงคลในการกราบไหว้ฟ้าดินนั้นผ่านไปเสียแล้ว จำต้องเลือกเวลาใหม่หรือไม่พ่ะย่ะค่ะ?”

ไท่หวงไท่โฮ่วตรัสออกมา “ไม่จำเป็น หากว่าเป็นเรื่องดีแล้ว ไม่ว่าจะเป็นเวลาใดล้วนแต่เป็นฤกษ์มงคล”

ภายในห้องปีก

เหลียงซื่อ หูฮวนสี่ จ้วงจ้วง โหรวเย๋า หยวนฉุยยวี่ อาหมาน หลิวหลิ่ว หญิงสาวกลุ่มใหญ่ล้วนแต่เข้ามายังในห้องปีกนี้ ต่างก็พากันถามจื่ออันถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นในช่วงระยะนี้

จื่ออันเอ่ยออกมาโดยประมาณ จนทุกคนพากันตื่นตกใจขึ้นมา “เป็นไท่หวงไท่โฮ่วที่ช่วยเจ้าเอาไว้อย่างนั้นหรือ?”

ทุกคนล้วนแต่เอ่ยถึงว่าช่วยเหลือ แต่ไม่ได้เอ่ยถึงเรื่องที่ถูกมัดเอาไว้ ใครจะกล้ากัน? คนผู้นั้นขึ้นชื่อว่าอารมณ์ร้ายกาจเป็นอันดับหนึ่งของราชวงศ์ต้าโจว